"Onu o, şekilde öpmen çok yanlıştı." Mia ojesini sürerek konuştuğunda kafamı olumlu anlamda salladım.

"Biliyorum." Dudaklarımı ıslatarak mırıldanıp tarağı alarak saçlarımı taramaya başladım.

"Sadece ben artık ne yapacağımı bilmiyorum, o benim için her yerde."

Gözlerimi kapadığım aklıma ilk gelen kişi Zayn'di. Rüyalarımda geziniyordu, kokusu uzakta olmasına rağmen hep burnumdaydı. Birilerini hep onun yerine koymaya çalışıyordum.

"Ama istediğin gibi o senden yeterince uzak. Sözünü tutuyor ve sende sana zararlı olan şeyden kurtulmalısın." Gözlerimin içerisine bakarak konuştuğunda saçlarımı karıştırarak ona baktım.

"Sanki sen abime karşı olan sevgine dur diyebiliyorsun?"

Alayla göz devirerek konuştum. Kaşlarını çatıp doğrularak yüzüme baktı. İkimizde aynı durumdaydık.

"Aynı şey değil, Lottie!"

"Aynı şey, Mia!"

Ona karşı çıkarak konuştum. Tüm gün abimle olamayacağını bilsede yinede hep aklındaydı.

"Sen onunla yattın, Lottie. Biz abinle öyle bir yakınlık yaşamadık."

Yüzünü buruşturarak arkasını yaslanıp konuştu. Alayla gülerek yüzüne baktım. Bunu her şeyden daha çok isterdi.

"Eğer abimle yatmış olsaydın ondan asla uzak kalamazdın bile."

Sessizce kalınca kafamı sallayarak ayağa kalktım. "Aşık olmamam gereken birisine aşık oldum, ama sadece hala bunun için savaş veriyorum."

"Peki, onu görememek ve uzak olması sana nasıl hissettiriyor?"

Sorusu ile birlikte dudak büzerek omuz silktim. "Bu benim seçimimdi ve hala bunun arkasındayım."

"Her neyse, ben eve gidiyorum." Yanağına küçük bir öpücük kondurarak mutfaktan arka bahçeye çıktım. Sokağa çıktığımda ellerimi şortumun ceplerine yerleştirip karalmaya başlamış hava ile birlikte eve doğru adımladım.

Bu gece abim evde olmayacaktı ve yalnız hissetmemek için Mia ile oylanmıştım. Şimdi eve gidip duş alacak ve ardından film izleyerek uyuyacaktım.

Heyecanlı olan yanı sadece doğum günüme beş gün kalmıştı, ama ben hiç heyecanlı değildim.

On yedi oluyordum, en azından artık daha fazla hakka sahiptim. Yani öyle hayal ediyordum, korumacı bir abim vardı.

Ama korumacı abim beni kendi arkadaşından koruyamamıştım. Alayla güldüm, Louis bunu öğrenirse en kötü şeyler Zayn için yaşanırdı.

Evin önüne geldiğimde bahçe kapısından içeri geçtim. Hafif loş bahçe ışıkları ile mutfak kapısına yürüyeceğim sırada camdan bana bakan Zayn ile karşılaştığımda kaşlarım çatıldı.

Burada ne işi vardı acaba, abim evde bile değildi.

Derin bir nefes alarak mutfaktan içeri girdiğimde bakışları birkaç saniyelik üzerimde gezinmişti. "Selam." Sakin bir şekilde mırıldandığında sadece kafamı sallayıp dolaptan kendime bardak aldım.

"Ben senin evde olmadığını sanıyordum, sadece arabamın anahtarını almaya gelmiştim."

Konuşmadan yeniden kafamı salladım ve kalçamı tezgaha yaslayarak bardaktan birkaç yudum aldım.

Burnuma dolan güzel kokusu gözlerimi kapatmak istememe yol açıyordu. Her kavramda güzel oluşu beni deli ediyordu!

"Benimle hiç konuşmayacak mısın?"

Karşımda durarak konuştuğunda bakışlarımı yavaşça yüzüne çıkardım. Gözleri hafif kızarıktı ve her zamanki gibi ona yakışan sigara kokusu daha yakınımdaydı.

"Konuşacak birşey yok ki."

Dudaklarımı aralayarak omuz silkerek konuştum. Ne duymak istiyordu hiç bilmiyordum. 

Yoksa o da mı beni özlüyordu?

"Lottie..." Üzerime eğildiğinde şaşkın bir şekilde daha çok geri gitmeye çalıştım. Bunu beklemiyordum.

Ellerini tezgahın kenarlarına yerleştirerek beni tezgah ile arasına almıştı. Hafifçe üzerime eğilmişti ve sıcak solukları yüzüme çarpıyordu.

Kesikçe nefesler alarak gözlerimi zorlukla gözlerine çıkardım. Bu yakınlık uzun bir aradan sonra benim için hiç iyi değildi.

"Ben..." Gözlerini kapayıp yavaşça fısıldadı. "Özür dilerim."

Dudakları arasından çıkan kelimeler ile birlikte yutkunarak yüzüne baktım. Kalbimin atış hızını nasıl değiştirdiğini bilmiyordu bile.

"Küçük bedenini kirlettiğim için, seni üzdüğüm için, hayal kırklığına uğrattığım için, kalbini kırdığım için."

Ela gözleri mavi gözlerime büyük bir pişmanlıkla bakarken gözlerimin dolmasına engel olamadım.

Kalbimi her sözü yeniden sızlatıyordu. Bunun için çok geç kalmamış mıydı?

"Biliyorum bir özür dilemek ile bunların hiç birisinin üzeri örtülecek değil, ama inan ki çok üzgünüm." 

Yanaklarım ıslanmaya başlarken zorlukla yutkunup bakışlarımı kaçırdım. Birkaç saniye sonra dövmeli ellerini yüzümde hissettiğimde gözlerimi yeniden gözlerine çıkardım.

Elleri yumuşak yanağımda gezinip göz yaşlarımı sildikten sonra beklemeyeceğim bir şekilde alnını alnıma yasladı.

Gözlerini kapayarak hüzünlü nefesini dışarı verdiğinde göz kapaklarım yavaşça kapandı.

Hissttiğim yoğun şeyleri anlatacak bir kelime bulamıyordum. Ve onun tüm üzüntüsünü kalbimde hissediyordum.

"Ben sadece sonrasını tahmin bile edemedim."

Sıcak nefesleri dudaklarıma çarparken konuştuğunda söylediklerini anlamaya çalıştım.

Büyük eli yavaşça elimi tuttuğunda gözlerimi hızlıca açıp ona baktım. Hala gözleri kapalı bir şekildeydi ve söyleceklerini toparlamaya çalışıyor gibiydi.

Eli yavaşça elimi okşarken nefesim her seferinde genizimde takılı kalıyordu. Dudaklarımı aralayıp tek kelime bile konuşamıyordum.

"Ben..." Kadifemsi sesei kulağıma dolduğunda dikkatimi ona verdim. Söyleyeceği şeyleri büyük bir merakla beklemeye başladım.

"Ben sana aşık olacağımı tahmin bi-" Gözlerim irice açılırken gerisini söylemesine izin vermeyerek hızlıca onu ittim.

Gözlerini açıp kaşları çatık bir şekilde şaşkınca yüzüme bakarken panikle hızlı nefesler alırken mutfaktan çıktım.

Koşar adımlarla merdivenleri çıktığımda odama girerek hızlıca kapıyı kilitledim. Yere çökerek gözlerimi kapayıp vücumdakı bu hissle baş etmeye çalıştım.

Eğer gerisini duyarsam beni bir çıkmaza sürükleyecekti, yokluğuna alışmaya çalışıyorken.

Ve ya eğer gerisini duyarsam tüm aşkımı itiraf ederek yeniden ona inanacaktım.

~~~

Acaba Zayn artık affedilmeli mi, duyguları derinleşti iksininde.

Oy vermeyi ve lütfen satır arası yorum yapmayı unutmayın. Düşüncelerinizi bilmek istiyorum.

İyi okumalar. Sizleri seviyorum, tavşancıklarım