"Hala siya!" Napabalikwas si Amanda sa kama ng mapagtantong alas nuwebe na pala.

Natulala sya sa paligid niya ng makita ang isang napakalawak na kwarto.

Tanging ang lamig lang ng aircon ang naririnig nya pati na din ang huni ng mga ibon sa labas ng kanyang terasa.

Mula sa kama, kita ang ganda ng dagat at ang magandang sikat ng araw.

Nawala sa isip nyang itext ang mga magulang at sabihing doon sila mananatili ng kanyang boss ng tatlong araw para sa negosyo nito.

Agad niyang kinuha ang cellphone sa bag na nasa ibabaw ng couch sa kwarto nya.

Napag-alaman niyang hindi nya pala ito naicharge at dead battery ito.

Inis na ginulo ni Amanda ang buhok at kinuha ang charger ng cellphone at isinaksak iyon sa outlet.

Piniling pumunta si Amanda sa banyo at magtoothbrush na lamang.

Kukuha na sana siya ng twalya para maligo ngunit naalala nyang wala pala syang pampalit na mga damit pati undergarments.

Amanda groaned and stomped her feet in annoyance.

Kumuha si Amanda ng bathrobe at ibinulsa ang key card ng room nya saka binuksan ang pinto para katukin ang amo nya sa katapat na kwarto para sabihin ang hinaing nya.

Laking gulat niya ng makita ang nasa limang paper bags sa labas ng pintuan nya.

Kumpleto sya sa pinamili. May underwear, sleepwear, dress, tops and blouses na mukang tatagal ng isang linggo. At hindi biro ang brands ng mga iyon.

Napailing na ngingiti-ngiti si Amanda na kunin iyon at binasa ang note ng amo sa isa sa mga paper bags.

Here are your stuff. Take it. We still have two more days in our resort.

Inangat ni Amanda ang isang paperbag at napangiwi ng makita ang isang pares ng brassiere at panty.

Natawa siya ng makita na tig dalawang large at extra large size ang nandoon. Sigurista malamang ang amo niya.

Pinamulahan naman sya ng mukha ng mapagtanto nyang napaisip ito sa maaring size nya.

Embarrassed, she got the undergarments and went inside the bathroom along with her towel.

After about fifteen minutes, she stepped out of the bathroom while toweling her hair.

She let her eyes roamed the dresser and found a blower.

Her eyes shoned and immediately plugged it so she can dry her hair quickly. In a matter of ten to fifteen minutes, she was done.

She chose the pink sundress and a cream sandals as her outfit of the day.

Not forgetting her parents she left behind, she checked her cellphone and glad it was fully charged.

Messages instantly flooded her notifications.

Group Chat ng mga Bakla

Krung krung na friend:
Mga baks!

Kanina pa ako

hindi nirereplyan ni Amanda!

Ano na ba

nangyayare dun?

Baklita Friend:

Nagpapadevirginize yun!

Wag kang jinggitera! 😂

Pafame na Jubis:
Pasmado talaga bibig mo, baks!

Baka naman busy lang?

Pero nag-aalala din ako.

Baklita Friend:

Busy nga magpadevirginize! 😂😂😂

12 messages received

Agad na binasa ni Amanda lahat ng mensahe at inunang replyan ang mama nya.

8:00 PM August 8, 2016

Mama:

Asan ka na anak? Anong oras ka makakauwi?

8:30 PM August 8, 2016

Mama:

Okay ka lang ba, anak? Bakit hindi ka nagrereply? Asan ka na?

9:00 PM August 8, 2016

Mama:

Bakit nakapatay ang cellphone mo anak? Nag-aalala kami ng papa mo.

Jessica:

Kakaloka ka, baks! Magsabi ka kung matutulog ka kay papi mo! Nag aalala mga magulang mo uy!

Olivia:

Okay na baks. Nakausap ko na boss mo. Ako na magsasabi kila tita kung nasaan ka.

Napapikit si Amanda sa mga nabasa.
Imbes na magreply, tumawag na lang sya sa mama nya.

"Hello, ma?" Mahinang sambit ni Amanda ng marinig ang boses ng ina.

"Ano ka ba naman, Amanda! Abot langit na ang pag aalala ko sayo! Hindi ka man lang nakaalalang magtext!" mataas na tono ng kanyang ina.

"Sorry po, ma. Hindi ko inaasahang magtatagal kami dito sa trabaho. Hindi ko din ho namalayang battery empty ako." pagpapaumanhin ni Amanda habang mahigpit na hawak ang cellphone sa tenga.

"Bakit ka naman malolowbat? Hindi ba palagi mong dala ang powerbank mo?" pangangatwiran ng ina.

Amanda heaved a sigh and answered.

"Sorry na, ma. Hindi ko pala nacharge powerbank ko kagabi."

"Kung hindi pa kame tinawagan ng amo mo, hindi ko malalaman kung ano na nangyare sa iyo." iritableng sabi pa nito sa kanya. "o sya, hanggang kelan nga kayo diyan sa trabaho?"

"Hanggang Huwebes po, ma. Sorry na po." malambing na sabi nya. "Magtetext po ako ule, mamaya at baka naghihintay na po si Boss."

"Okay. Magtetext ha? Huwag unahin ang paglalandi." pang aasar na sabi ng nanay niya at napahalakhak na lang si Amanda.

"Mamaaaa!" inis na sagot kunwari nito at nagpaalam na.

Ngiting binaba ni Amanda ang cellphone at nilagay iyon sa sling bag nya kasama ang key card.

Isa din sa mga dahilan kung bakit palaging mabigat ang bag nya dahil may sling bag syang maliit na nasa loob nito. In case, may biglaang meeting siya at least, hindi niya dala dala buong table nya. Cellphone lamang at extra money ang laman ng sling bag na iyon.

Imbes na makeup kit na hindi nya kinahiligan, mas convenient ang pouch sling bag nya.

"Thank heavens, you're awake and ready." Mr. Park sighed as he watched her locked the door.

Amanda almost jumped in surprise.

"Come on, gutom na mga halimaw ko sa tiyan." Mr. Park ignored her surprised look and led the way to the left wing of the resort.