Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

{2}

ΑΝΤΙΓΟΝΗ

Τα χέρια του βρίσκονται ακόμα σφιχτά γύρω απο την μέση μου.
Νιώθω την ανάσα του να πέφτει στο πρόσωπο μου καυτή.Ενα μικρό γελάκι ξεφεύγει απο τα χείλη του καθώς με πιέζει παραπάνω απο ότι πρέπει πάνω στο στιβαρό του στήθος

Ωχ θεε μου τι ακριβώς κάνει; εγω γιατί ακομα δεν εχω απομακρυνθεί απο κοντά του;

Αντιγόνη σύνελθε..

"Τι έγινε όμορφη,γιατί τρέμεις;" έτρεμα;ένιωθα λες και δεν μπορούσα να ελέγξω τις αντιδράσεις μου.Το σώμα μου προφανώς έτρεμε λόγω της τοσο κοντινής επαφής με τον Πάνο.

"Είμαι... Είμαι καλά.Αφησε με.. " ψέλλισα με δυσκολία.Χαμογέλασε στραβά,το χέρι του χάιδεψε φευγαλέα το μάγουλο μου και για λίγο μείναμε να κοιτάμε ο ενας τον άλλον,μέχρι που κάποιος άρχισε να με φωνάζει.Η Εμμανουέλα στεκόταν πίσω μας κοιτάζοντας και τους δυο μας με το γνωστό της ύφος

Δεν θα την γλύτωνα απο την φίλη μου,σε καμια περίπτωση.Ηξερα πολυ καλα αυτό το ύφος...

"Σε πεντε λεπτά ελα στην μπάρα. Φαίνεσαι χλωμή.Θα πω να σου ετοιμάσουν εναν χυμό. Μην διανοηθείς και δεν έρθεις." έφυγε δίχως να πει κάτι παραπάνω

Η φίλη μου μόλις βεβαιώθηκε οτι ο Πάνος είχε με πλησίασε αρχίζοντας την ανάκριση πρώτου βαθμού.Πρεπει να σημειωθεί οτι η Εμμανουέλα συμπαθεί τον Πάνο αρκετά μιας και ειναι καλοί φίλοι,συνέχεια μου μιλάει για εκείνον "Δεν ξερεις ποσο ταιριάζετε εσεις οι δύο φιλενάδα.Εγω στο εχω πει.Μπορεί να φαίνεται ετσι άγριος και κακός αλλα κατα βάθος είναι το καλύτερο παιδί"

"Εμμα,καλή μου σταμάτα" θέλησα να την διακόψω απο τον μονόλογο της "απλα με βοήθησε γιατί ένιωσα μια μικρή αδιαθεσία,αυτο ειναι ολο,μην το κανεις τοσο θεμα" δεν είναι λίγες οι φορες που πάνω σε συζητήσεις μας έχει πει πως εγω και ο Πάνος θα κάναμε ταιριαστό ζευγάρι.

Τοσο αντίθετοι μα τοσο ίδιοι.

Οσο είμαι με τον Μάρκο δεν την αφήνω να τα λέει αυτά.Δέχομαι πως δεν τον συμπαθεί και πως είναι διαφορετικοί αλλά πρέπει να σεβαστεί την επιλογή μου.

Σε αυτό βέβαια περί ζευγαριού με τον Πάνο συμφωνεί και η Ζωή οπου φυσικά η Εμμανουέλα την έχει πείσει. Δεν ξερω πως τους έχει μείνει αλλα επιμένουν,ισως επειδή μένουμε στην ιδια πολυκατοικία,αναγκαστικά καθε μερα βλέπουμε ο ενας τον αλλον και το σημαντικότερο χάρις σε αυτόν βρήκα το σπίτι.Πιο συγκεκριμένα χάρις στον πατέρα του που ήταν πρώην συνάδελφος με τον δικό μου. Τυχαίνουν αυτα!

"Δεν γλυτώνεις φιλη απο την ανάκριση.Εχεις πολλά να μου πεις και αυτή την φορά θα με ακούσεις" θα αρχίσει τα ιδια παλι,δεν το πιστεύω.

Δεν θέλησα να δώσω προέκταση στο θέμα καθως το θεωρούσα ανούσιο. Απλα έτυχε να είναι εδω και να με βοηθήσει, τίποτα άλλο. Λίγο πριν φτάσουμε στα παιδιά της ζήτησα να μην πει κάτι μπροστά στον Μάρκο, δεν θέλω να τον πιάσει καμία κρίση ζήλειας πάλι και να εχω άλλα

"Αντιγόνη,μπορείς να πας να μου φέρεις λίγο νερό,γιατί δεν νιώθω πολύ καλά;"μου έκανε νόημα προς την μπαρα καθώς διαπίστωσα πως ο Πάνος κοιτούσε προς το μέρος μας "πηγαινε,δεν είναι σωστό να τον αγνοήσεις " μου είπε χαμηλόφωνα προσθέτοντας πως θα ήταν μεγάλη αγένεια να μην παω ενώ το παιδί είχε όλη την καλή πρόθεση να βοηθήσει

Δεν χάνει καιρό...

Εξήγησα στον Μάρκο οτι θα πήγαινα να φέρω νερο στην Έμμα  γιατί δεν αισθανόταν καλα,προσφέρθηκε να παει εκείνος αλλα η καλή μου φίλη προτού με αφήσει να απαντήσω εγω το έκανε η ιδια.Δεν χάνει ευκαρία να του πηγαίνει κόντρα.

Με σταθερά βήματα,σπρώχνοντας μερικα άτομα ξανα έφτασα στο μερος του,ευτυχως ο Μάρκος είχε γυρισμένη πλάτη προς την μπάρα και δεν μας έβλεπε.

Οταν πλέον ήμουν ακριβώς μπροστά του θέλησα να τον παρατηρήσω και εγώ με την σειρά μου καθώς και εκεινος έκανε τόση ώρα το ίδιο.Ηταν αρκετά μεγαλόσωμος,σαφώς πιο ψηλός απο μενα,τα τατουάζ που κάλυπταν το κορμί του τον έκαναν πιο σκοτεινό και άγριο.

Γιατί με βοήθησε; γιατι έδειχνε να νοιάζεται για μενα;

"Αν δεν ερχόσουν να ξέρεις πως θα  έφερνα εγώ τον χυμό αυτοπροσώπως
Δεν μου αρέσει να μην με ακούνε"δεν θα ήθελα να δω τι θα συνέβαινε αν ερχόταν στο τραπέζι μας.Ο Μάρκος θα ζήλευε και ειμαι σίγουρη πως θα είχα πρόβλημα.Εχει γίνει αρκετά κτητικός τον τελευταίο καιρό.

"Και εγω τι;έπρεπε να σε υπακούσω;" απο που και ως που; ποιος ήταν αυτος; δεν ειμαι σαν εκείνες που τον ακούνε σαν πιστά σκυλάκια.Αρκετά!

"Γλυκιά μου" γέλασε πλησιάζοντας με περισσότερο,το χέρι του αυτόματα τυλίχτηκε γύρω μου φέρνοντας με κοντά του για αλλη μια φορα.Κοίταξα πισω και ευτυχώς κανείς από το τραπέζι μας δεν έβλεπε προς τα εδώ "εισαι αντιδραστική τελικά.Εγω απλά νοιάζομαι για σενα.Ζαλίστηκες.Αν δεν σε είχα πιάσει φαντάσου τι θα σου συνέβαινε.Αν βρισκόταν μπροστά σου κανένας μεθυσμένος; " το ύφος του τα φανέρωνε ολα καθως μιλούσε.Ηξερε οτι ειχε δίκιο και έδειχνε να το ευχαριστιέται.

"Σε ευχαριστώ τοτε.Ευχαριστώ που με βοήθησες αλλά ως εκεί" εκανα να παρω τον χυμό και να φύγω αλλά οπως το περίμενα δεν με άφησε

"Να προσέχεις!να προσέχεις τι πίνεις..."χαμογέλασε τελευταία φορα πειραζοντας τα μαλλιά μου και έφυγε αφήνοντας με μπερδεμένη

Τι εννούσε με αυτο;

Πηρα τον χυμό και οσο μπερδεμένη και αν ήμουν γύρισα στο τραπέζι. Συνεχίσαμε κανονικά να διασκεδάζουμε, οι αλλοι κυρίως γιατί εγω δεν είχα καθόλου όρεξη και το πιο περίεργο ειναι οτι δεν μπορούσα να τον βγάλω απο το μυαλό μου.Ηταν η πρώτη φορα που τον παρατήρησα καλύτερα.Που είχα την ευκαρία να ερθω κοντά του.Τόσο κοντά του!

Καθως φεύγαμε ο Μάρκος δεν ηταν σε θέση να οδηγήσει οπως και κανεις αλλος απο τα αγόρια οπότε αποφάσισαν να πάρουν ένα ταξί "συγγνώμη μωρό μου. Δεν ήθελα να πιω τοσο πολύ. Δεν θέλω να οδηγήσω σε αυτή την κατάσταση" και να ήθελε δεν θα τον άφηνα.

"δεν πειράζει καλέ μου"τον βοήθησα να μπει μέσα στο ταξίδι δίνοντας στον ταξιτζή την διεύθυνση,μόλις βεβαιώθηκα ότι έφυγε γύρισα στα κορίτσια

"Κορίτσια πάμε εμεις. Μας περιμένουν!" άκουσα την φίλη μου να λεει μολις το ταξι απομακρύνθηκε.

"Τι λες Εμμανουέλα; ποιοι μας περιμένουν;" την κοιτούσα καθως γελούσε.Δεν μου αρέσει αυτο.Δεν μου αρέσει καθόλου αυτο.

"Είστε έτοιμες λοιπόν;παμε;" κάποιος μου κάνει πλάκα ετσι;αυτή...αυτή είναι η φωνή του.Γύρισα για να τον δω να έρχεται με ενα αυτάρεσκο χαμόγελο.

Οι φίλες μου δεν νομίζω να την βγάλουν καθαρη!

Τα κορίτσια προχώρησαν προς το αυτοκίνητο του χαλαρές σαν να μην συμβαίνει τίποτα ενω εκείνος ήρθε δίπλα μου "τι έγινε πάλι;σε χάλασε που θα σε παω εγω και όχι ο φιλαράκος σου;" πέταξε με ειρωνία

"Δεν σε νοιάζει πρώτον και δεύτερον απο που και ως που να μας πας εσύ; "

"Σταμάτα να εισαι αντιδραστική και απλά κανε αυτό που σου λεω.
Ακολούθησε με,στην ιδια πολυκατοικία μένουμε δεν είναι κακό νομίζω να σε παω εγω.Εξάλλου η Εμμανουέλα μου το ζήτησε για να μην ταλαιπωρηστε.Δεν θα ηταν καθόλου ευγενικό να μην δεχτώ. " αποκρίθηκε κλείνοντας μου το ματι.

Δεν θα τα παμε καλα μαζι του. Οχι δεν θα τα παμε. Καθολου!

"Αντε παμε μην το ξημερωσουμε εδω" γέλασε,πιάνοντας με απροετοίμαστη με σήκωσε στον ώμο του.Φώναξα επειδή τρόμαξα αλλα δεν φάνηκε να πτοείται.

"Επρεπε να το κανω όμορφη γιατι μας έβλεπα να μέναμε ως το πρωί" δεν είχε άδικο...

Ηττημένη σταμάτησα να αντιστέκομαι. Δεν θα τα έβγαζα περα μαζι του. Αληθεια!

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro