
{13}
ΠΑΝΟΣ
"Θα σου την δώσω μόνο αν με βοηθήσεις σε κάτι.Δεν ειναι συμφωνία απλά κατι που μας συμφέρει και τους δυο και νομίζω πως ξερεις καλα τι θέλω! " αυτο έλειπε να μην έχω καταλάβει τι σκέφτεται το διαβολικό μυαλουδάκι της
"Φυσικά μωρό μου.Δεν θα σου έλεγα ποτε όχι! " το ήθελα και εγω άλλωστε. Θα κυνηγάω καθε στιγμή για να είμαι μαζί της.Δεν μπορεί να φανταστεί ποσο πολυ με έχει δέσει τα δίχτυα της.
Μάγισσα μου!
"παμε μεσα τώρα γιατί οι άλλοι ξεσηκώθηκαν!" οσο και να ήθελα να μείνω μαζι της αναγκαστικά γυρίσαμε πίσω στο σαλόνι γιατί δεν άργησαν να φωνάξουν τα παιδιά.Η ταινία είχε τελειώσει και δεν είχαν τι να κάνουν.Ημαρτον,λες και είναι μικρά παιδιά.
Τα νεύρα μου... Με νευριάζει αυτο που κάνουν αλλα είμαι σίγουρος ο Αχιλλέας τους ξεσήκωσε επειδή μας είδε μαζί.Θα χρειαστώ καμία ωρα μπροστά απο τον σάκο για να ηρεμήσω.Μόνο έτσι ηρεμώ και δεν ξεσπάω στους άλλους. Δεν είμαι τέλειος,εχω και τα θέματα μου όπως όλοι μας
"θα το μετανιώσω αυτό που θα πω αλλά θέλετε να παίξουμε θάρρος ή αλήθεια;" δεν το πιστεύω τι είπε τώρα. Ο αδερφός μου πραγματικά ειναι ο ορισμός του παιδιού.
"Αχιλλέα κοψε τις χαζομάρες" η παρόρμηση που έλεγα πριν,είδα την Αντιγόνη να με κοιτάει χαμογελώντας. Το ξέρω αυτο το βλέμμα,κατι έχει στο μυαλό της,ισως είναι η ευκαιρία που ψάχνουμε!
"Ας παίξουμε αφου δεν έχουμε κάτι καλύτερο να κάνουμε.Ηρθε η ώρα να δοκιμάσουμε τα όρια μας" δεν περίμενα να την ακούσω να το λεει αυτο,με εκπλήσει καθε φορα αυτή η κοπέλα "συμφωνείτε;" τα κορίτσια αν και δεν έδειξαν ιδαίτερα ενθουσιασμένες με την ιδέα τελικά δέχτηκαν
Δεν έχουμε να χάσουμε κατι ,δεν έχουμε να χάσουμε τιποτα!
"Ωραια αφού όλοι συμφωνούμε ας πάρουμε θέσεις.Θα το κάνουμε παραδοσιακά,θα καθίσουμε στο πάτωμα.. " ήθελα να ξερα αναπολεί τις παλιές καλες μέρες όταν πήγαινε πανεπιστήμιο;
Ακούσαμε τον αδερφό μου και καθίσαμε στο πάτωμα για να ξεκινήσουμε. "Ωραία Αχιλλέα ξεκίνησε εσύ αφου ήσουν αυτός που είχε την ιδέα.Ελα αδερφούλη"
"Εντάξει αδερφούλη" απαντά στον ίδιο τόνο.Καλα κάτσε να φύγουν τα παιδιά και θα του δείξω εγω.Ελπίζω να μην πετάξει καμία χαζομάρα τωρα και έχουμε προβλήματα "ξεκινάω" συμπλήρωσε κοιτάζοντας με νόημα την Ζωή.
Τι στο καλό παίζει εδώ με την μικρή; αυτοι οι δύο σίγουρα γνωρίζονται "για πες μας δεσποινίς Ζωή θάρρος ή αλήθεια;" η Ζωή ξεφυσωντας θυμωμένα του απαντάει αλήθεια.Δεν ξερω κατα ποσο καλα έκανε γιατί εδω μιλάμε για τον αδερφό μου
"είναι αλήθεια λοιπόν οτι μολις με είδες έπαθες την πλάκα σου;" αποκρίθηκε χαμογελώντας πονηρά.
Νομίζω δεν θα γλυτώσει το ξύλο.
Η Ζωή είναι μια δυναμική κοπέλα, απο οτι ξερω εχει μεγαλώσει μαζί με τα τρία αδέρφια της, αγόρια ολα και έχει αδυναμία στην μπάλα,αν και δεν είναι ιδιαίτερη καλη δεν το βάζει κάτω.
Δεν την λες σε καμία περίπτωση αγοροκοριτσο,έχει την ικανότητα να τα εναρμονίζει ολα με μεγάλη επιτυχία χωρις να χάνει την θηλυκότητα της και νομίζω πως επιπλέον είναι παρορμητική.Ισως να μοιάζει με τον αδερφό μου σε αυτό
Για λίγα λεπτά δεν μίλησε,αφου πηρε μια ανάσα απάντησε "ναι δεν ειδες;
για αυτό σε έριξα κάτω.Θαμπωθηκα απο την τοση ομορφιά σου που δεν είδα που έριξα την μπάλα!" ορίστε αυτα μαθαίνουμε.Ωστε έτσι απέκτησε τα λερωμένα ρούχα ο καλος μου αδερφός
"Ας μη το σχολιάσουμε αυτό μικρή Ζωή.Σειρά σου!" φάνηκε να θύμωσε, τι περίμενε οτι θα έπεφτε στα πόδια του και θα είναι σαν εκείνες που τον παρακαλάνε;ο Αχιλλέας και οι γνωστές αλαζονείες του.Δεν πρόκειται να τον αφήσω να πλησιάσει την Ζωή,τοσο την Εμμανουέλα οσο και την Ζωή τις εχω σαν μικρές μου αδερφές
Κάπως ετσι συνεχίστηκε το παιχνίδι,
προς έκπληξη μου ηταν ευχάριστο. Δεν παρέλειπαν βέβαια να πετάνε διάφορα υπονοούμενα ο ένας στον άλλον.Χαρηκα ιδιαίτερα την στιγμή που ρώτησα τον φίλο μου αν είναι ερωτευμένος,δεν φταίω εγω που βρήκε να επιλέξει αλήθεια
Το βλέμμα της Εμμανουέλας πραγματικά ήταν όλα τα λεφτά, φαινόταν σαν να κρέμεται απο τα χείλη του.Ειδικα οταν ο φιλος μου απάντησε θετικά,φυσικά δεν έμεινε εκεί.Ειναι ζήτημα χρόνου να είναι μαζι αυτοί οι δυο.
"Εσύ Πανούλη,θάρρος ή αλήθεια;" θελει προφανώς να πάρει εκδίκηση για την προηγούμενη μου ερώτηση. Ο φίλος μου με κοιτάει πονηρά, δεν του κανω την χάρη ομως και επιλέγω θάρρος,για να σε δω εδώ"τι θα έλεγες να έρθεις να φιλήσεις την Αντιγόνη" κάτι πρωτότυπο;
"κανένα πρόβλημα φίλε μου" η Αντιγόνη με κοίταξε με το αθώο της βλέμμα,δεν ήθελα να την φέρω σε δύσκολη θέση.Τοση ώρα την βλέπω κατα την διάρκεια του παιχνιδιού να με κοιτάει αμήχανα, μπορεί να κάνω λάθος αλλα νομίζω πως κάθε φορα που της έκαναν ερώτηση περίμενε να έχει σχέση με εμενα. Ανοησία το ξέρω!
Δεν ήθελα να αρνηθώ,ηθελα τοσο πολυ να την φιλήσω, να γευτώ για ακομα μια φορα τα χείλη της,μα δεν μπορούσα να την αναγκάσω.Γνωρίζω πως δεν αισθάνεται άνετα με ολο αυτό που γίνεται μεταξύ μας.Βεβαια ολα χάθηκαν οταν την είδα να σηκώνεται και να έρχεται προς το μέρος μου.
Χαμογέλασε αμήχανα και την επόμενη στιγμή πιάνοντας με απροετοίμαστο ένιωσα τα χέρια της να τυλίγονται γύρω μου και τα χείλη της να πιέζουν ελαφρά τα δικά μου
Μωρό μου μην τα κανεις αυτά
Αυτήν κοπέλα πραγματικά θα ειναι το χάος μου, η καταστροφή μου.
Η γλυκιά καταστροφή μου!
Με φιλούσε και ένιωθα τοσα πολλά που οσο και να μην μπορώ να τα εξηγήσω,καταλαβαίνω πως ίσως και να είμαι ερωτευμένος μαζί της.Είναι κατι πρωτόγνωρο για κάποιον σαν εμένα.Δεν εχω την τέλεια ζωή, δεν είμαι τοσο εύκολος άνθρωπος και κάνω λάθη αλλά χρειάζομαι ενα πάτημα για να γίνω καλύτερος
Η Αντιγόνη ειναι το πάτημα για να μπορέσω να δείξω το αληθινό μου εγω.Αν μου δωσει την ευκαιρία να ειμαι μαζί της, θα προσπαθήσω να την κάνω ευτυχισμένη και αν μας αξίζει θα είμαστε μαζί.
"ευχαριστημένος;" απομακρύνθηκε απο κοντά μου έχοντας κοκκινίσει ελαφρά,δεν ήθελα ολο αυτο να τελειώσει.Τελικα και η μικρή ειναι αυθόρμητη.Δεν με χαλάει καθόλου όμως!Ο Στέφανος γέλασε και εγω έμεινα να την παρατηρώ για ακομα μια φορά σαν μαγεμένος
Λίγες στιγμές αργότερα τα παιδιά αποφάσισαν να φύγουν.Ηταν ηδη αργά, όμως τους πρότεινα να μείνουν σπίτι μου,δεν ήθελα να φύγουν τέτοια ώρα.Η Αντιγόνη αποφάσισε με τα κορίτσια να πάνε στον δικό της διαμέρισμα,αν και θα προτιμούσα να μείνει εδώ.
Το πρωί είπαμε μιας και που δεν έχουμε σχολή αύριο να πάμε καμια βόλτα.Τωρα που έχει ανοίξει ο καιρός και το καλοκαίρι πλησιάζει ειναι ωραία ευκαιρία "Θα έρθουμε το πρωί απο εδώ να φύγουμε μαζί!" το χαμόγελο της η δική μου αμαρτία
"Θα σας περιμένουμε μικρή" αυθόρμητα την ένιωσα να με αγκαλιάζει
"πέρασα πολυ ωραία Πάνο.Τελικά είσαι καλύτερος απο ότι πίστευα.", δεν έχεις δει τίποτα μωρό μου.
Ολοι οι άνθρωποι έχουν δυο πλευρές, την καλή και την κακή αλλα εσύ εισαι αυτός που αποφασίζεις ποια θα κρατήσεις... Δείχνεις αυτό που θες μέχρι να βρείς αυτο που θα σε κανει να είσαι ο εαυτός σου
"Θα με μάθεις μικρή μου,είπαμε ολα στην ώρα τους!κάποια στιγμή θα τα ξέρεις ολα για εμένα και θα αναθεωρήσεις.." όλα θα γίνουν!
Πρέπει ομως να την κρατήσω μακριά απο τα λάθη μου. Πρέπει γαμώτο να την προστατεύσω!
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro