Gusto kong magmura, gusto kong maiyak, gusto kong magwala pero hindi ko magawa-gawa...

Tulala ako sa kwartong iyon malalim ang aking iniisip. Hindi ko namalayan na lumalalim na pala ang gabi.

Paano niya nagawang iwan ang babaeng yon?? At gusto niyang makipagrelasyon sa akin? Tapos may kasal-kasal pa siyang binabanggit! What an ass!! Ass face!!.

Bumukas ang pinto at hindi ko man lang iyon tiningnan.

"Babe?" Tawag sakin ni Zander.

"In here." Matamlay nasagot ko.

"Babe... kanina pa kita hinahanap andito ka lang pala. Halika may pupuntahan tayo." Sabay hawak ng kamay ko para makasunod agad sa kanya.

Papano ko ba sa sabihin sa kanya na may tumawag na babae. Bahala na...

"Babe may sasabihin sana ako--"

"Save it later babe. Tayo na." Ani niya halos kaladkarin na niya ako dahil sa excitement niya kaya napasunod na lang ako sa kanya...

Pagkalabas pa lang namin ng hotel agad niyang tinakpan ng blind fold ang aking mata.

"Zander what is this?" Ani ko. Kinakabahan ako sa maaaring mangyari.

"Ano na naman bang pakulo mo Alexander???" Inis kong sabi.

"Babe just relax nothing will harm you okay? Sige dahan dahan lang ha... aalalayan kita para hindi ka madapa."
Hinawakan niya ang kamay ko at dahan dahan akong humakbang para makapaglakad na.

"Zander..."

"Babe relax please." Mahinahong ani niya sakin.

"Malayo pa ba?" Taray na wika ko.

"We're almost there babe." Nakangiti pa siya kahit hindi ko nakikita iyon alam kong masaya siya sa kanyang mga ginagawa para sakin.

Talaga nga bang para sakin o sadyang nagiging outlet lang ako ng kanyang nakaraan. Hindi ko mapigilang makapabuntong hininga.

"Babe are you ready?" He asked.

"Since you left me with no choice." Malamig kong sagot. Pero hindi niya yon pinangbalingan. Kinuha niya ang blind fold.

Nakita ko ang kanyang preparasyon. It was a dinner for two with a candle light on it. He is really romantic and sweet. Never pa nagawa sakin ni Rommel ang ganitong bagay. Parang dinudurog ang puso ko. Mahal ko si Zander pero pano ang babaeng tumawag kanina.

Ang tanga ko hindi ko nakuha ang pangalan niya.

"What is this all about?" Kunot noong tanong ko.

"I want to have a special dinner with you before we go back to Manila babe." Ningitian niya ako at hinawakan niya ang kamay ko.

Hinila niya ang upuan para makaupo ako.

"Thanks." Tipid akong ngumiti.

"Babe, is something bothering you?" Nalulungkot niyang ani.

Sasabihin ko ba? Dapat malaman niya.

"No it's nothing. Something came up naalala ko lang na may tumawag kanina sa phone mo. Galit na galit."

Nag iba ang reaksyon ng kanyang mukha. Na tila galit na napakuyom siya ng kanyang kamao at nagmura.

So alam niya kung sino ang tumawag...tila pinipiga ang puso ko.

"Babe, I'm sorry of what I had said." He apologized because of his fowl word. Huminga muna siya ng malalim.

"I don't want to talk about it Babe. This is our night to both of us."

"But Zander... I think you need to talk to her whatever that is." Ani ko sa kanya.

"I will talk to her. Akala ko nagkaintindihan na kami."
Matigas niyang sabi.

"Your ex?"diretsahang tanong ko sa kanya.  Mahal ko siya pero habang  maaga pa. Tatapusin ko na.

Hindi man lang siya umimik at tanging tango lang ang kanyang sinagot. Ayaw kong makigulo sa kung anuman ang kanyang nakaraan. Napagdaan ko rin yun.

"Lex... I'm so sorry. I will fix this first okay? I promise." Ilang sandali lang ay dumating ang waiter para ihatid ang aming makakain.

Kahit na ang sarap sarap ng kanyang inorder para sakin, nawalan na ata ako ng gana.

Pero pinilit ko parin na kumain kasi dahil siguro sa gutom na rin. Gusto ko siyang sumbatan pero parang nanaig ata ang awa ko para sa babaeng yon at maging sa aking sarili.

I know that they had some issues between their relationship. Pero babae rin ako, nakakaintindi ang ayaw ko lang ay ang pangunahan ako.

Tahimik kaming kumain, ni hindi ko magawang ngumiti. Lumalakbay ang aking diwa sa lalim ng aking iniisip. Hindi ko na pala siya magawang  marinig.

"Babe."

"Babe? Are you still listening?"

"H--ha?" Napapitlag ako at inayos ko ang aking sarili.

"Please don't worry about her. Tapos na kung anuman ang namagitan sa aming dalawa. So please don't be affected. Siya ang may kasalanan kung bakit natuldukan ko agad ang aming relasyon." Esplika niya sakin.

Napataas ako ng kilay.

"Kaya pala gusto mo ng magpakasal agad. Dahil gusto mo akong gawin'g panakip butas!?! Okay lang sakin kung tapos na talaga kayo! Pero hindi Zander, you left an unfinished business in goddamn States!!!" Asik ko sa kanya na hindi ko na napigilan ang sarili.

Naiintindihan ko ang pangyayari pero ayaw kong masaktan ulit. Ayaw kong umaasa and now nasasaktan na naman ako. For some reasons I give in to him. SO DAMN EASILY!!!

Hinampas ko ang table cloth sa mesa at mabilis na tumalikod sa kanya at umalis.

I know he really made some efforts for me pero ang magsinungaling ibang usapan na yun.

"Alexandra, mali ang iniisip mo." Hinabol niya ko at mabilis na hinawakan ang kamay ko para magkaharap kami.

"What the hell is wrong Zander!!? Anong mali sa iniisip ko ha!?! Hindi ba yun ang dahilan kaya mo ko ginamit dahil gusto mung makawala sa kanya diba???!!" Alam kong masakit pero dapat kong ilabas kung ano ang nasa loob ko.

Napatahimik siya sa aking sinabi. Silence means yes.!!! Fuck!!!.

"That pause means yes... I am done with this..." tumalikod ako sa kanya.

"Alexandra. You want to hear the truth?"
Malakas niyang sigaw. Napalingon ako sa kanya.

"She is my ex-financee. We've been together for ten years. Yes I am in love with her." Napako ako sa kinatatayuan ko. Ang sakit pala pag malaman mo ang katotohanan financee niya ang babaeng yun. Humakbang siya palapit sakin habang nagsasalita.

"And that was before when I met you. When I saw you how you cared for your family. I can see my future, my happiness and my life in you Alex. That I never seen in her for ten years." Sumeryoso siya na hindi napigilang mapaiyak...

"I've always understand her whims, her demanding attitude, her partying,  and that's not what I want. Napagod ako sa pag-intindi sa kanya na ni mismo ako hindi niya magawang intindihin. Our relationship was not in good terms anymore. She didn't wait for me and I caught them in action. Making love with my fucking bestfriend!!!" May bahid sa kanyang mga ang galit at poot. Hindi parin ako makapagsalita. Gusto ko siyang suyuin pero naguguluhan parin ako.

"Hindi kailan man sumagi sa isipan ko ang gamitin ka Alexandra.  Dahil alam kong may pinagdaraanan ka rin. Alam kong iniwan ka ng lang hiyang lalaking yun at pinagpalit ka sa iba. Ayokong madamay ka sa nakaraan ko Lex. Dahil bago pa ako nakapagdesisyon na magtrabaho. Pinangako ko sa sarili ko na ang taong mamahalin ko ulit ay ang taong para na sakin."

Namlambot ang aking puso at napayakap ako sa kanya at napaiyak sa kanyang dibdib.

"Pano mo nalaman ang tungkol sakin?"mangiyak kong ani.

"Penny told me everything when your in States. Doon ko napagtanto na mas minahal na kita kaysa sa kanya kaya ikaw ang gusto kung pakasalan. I don't want to waste another more years just to prove my love to you. I love you so much Alexandra. Please believe me that Daphny and I are totally over..."

"What if she showed up and then you realized that you still love her.?" Napaiyak na ako ng husto.

"Huwag ka ng umiyak dahil hinding hindi yun mangyayari okay?" Pinunasan nya ang aking mga luha gamit ang kanyang daliri. Hinagod niya ang likod ko at bahagyang bumalik na kami sa aming suite...

Kahit saglit lang kaming nagkakilala pinadama niya sakin na dapat huwag akong mag-alala. I don't care if she showed up. Ako ang mahal niya ngayon at mahal ko rin siya... Hindi ko makakaya na mawala siya sa buhay ko.