Hanggang sa. Bigla akong nabilaukan.
Kaagad kong kinuha ang tubig at ininom.

I can't hardly breath! Then suddenly, a boy just came to me.

"Hi!" He has sweet smiles.

Pinunasan ko ang aking bibig. Bago nagsalita.

"Hello? Is there anything I can help you with?" I smiled at him. I merely forgot na nasa harapan ko pala si Zander. At tahimik lang niya akong pinagmasdan.

"Not that much. I just like to know your name, that's all."

"Okay, I'm Alex and how about you? What's your name?"

"I'm Gabriel." At sandali lang ay lumapit pa ito kay Zander.

"Hello, and your name is?"

"I'm Zander. Where's your mom?"

At sabay turo naman nito kung saan napaparoon ang ina.

At may lumapit sa amin na ginang.

"Ay! Ma'am, sir pasensya na po kayo sa kanya. Na disturbo pa kayo."

"No worries po. Naaliw naman po kami sa kanya."

"Gab, let's go na. Hinahanap kana ng mommy mo."

"Bye...." sabay kaway pa nito sa amin papalayo.

"Your so lovely back there."

"Hah?" Napangunot noo ako sa sinabi niya.

Nasabi mo lang yun kasi ang cute ng bata.

"I'm serious. Are you done na? Para makapunta na tayo sa event."

"Yes po. Tapos na po sir." I said and he chuckled.

Nagsimula na ang Day 2 sa program namin. Maraming games at intermission number ang bumungad samin.

"And now, I want all the boys to come here in front. I am very sorry sir Zander no exception po." Ani ng emcee.

Tinagilid na lang niya ang kanyang ulo at ngumiti.

"Babe parang kasali ata ako sa game na toh. Ok lang ba?" Nagpaalam pa siya.

"Oo okay lang." Ningitian ko siya.

Lahat ng mga lalaki ay naroon sa gitna nakaline-up silang lahat.

"Now the guys are here, you have to choose your partner and bring them here infront." Ani pa ng emcee.

Tiningnan ko ang lahat ng mga lalaki kinuha nila ang kanilang asawa. Yung iba naman may pinili talaga. Si Andrew naman ay nilapitan si Penny. Laking ngiti naman niya ng pinili siya ng kaibigan ko.

"Babe, I need you right now." Namungay ang mga mata niya at ang gwapo niya talaga sa malapitan... inilahad niya ang kanyang kamay at tinanggap ko yon.

Lumakad kami pabalik sa gitna kung saan pupwesto ang mga maglalaro.

"Bale bibigyan niyo ng distansya ang bawat grupo para hindi kayo magkabanggaan." She instructed.

Napakunot ako kung anong klaseng laro ba ang lalaruin namin. Lumabas na yung isang kasama namin na may dalang isang malaking plastic bag.

"This type of game is a Paper Dance. I know everyone here knows the mechanics of this game right??? This is really fun guys just enjoy it. So are you ready?" Natatawa pa siya.

"Ready!!!." Sabay ang lahat.

Tinanggap ni Zander ang isang piraso ng newspaper. Napalunok na lang ako dahil lahat kami ay may newspaper na. Tumunog na ang music.

"Hold your partners hand while dancing." Utos pa nito.

My God... pwede bang tumakbo sa hiya... nakakatense.

Hinawakan ni Zander ang kamay ko at nagsimula na kaming lahat na sumaway. Nagsway lang ako na para bang alon ganon din si Zander.

"This is my first time doing this." Ani pa niya. Habang sumusunod sa galaw ko.

"You've never played this game when you were young?" Tanong ko at umiling siya.

Huminto ang music at inapakan ko ang newspaper at hinila ko siyang bigla para makaapak siya sa loob ng newspaper.

"Dapat mong apakan agad ang newspaper pag huminto na yung tugtog." Ani ko.

"I see, it's childish yet it's fun." At tinupi ko ang newspaper ng half size.

"Talaga bang itutupi yan? So, liliit ang space niyan."

Tinanguan ko na lang siya at napabuntong hininga.

"Gentleman please hold your partners waist." Tumingin ako sa ibang manlalaro na nag-eenjoy naman talaga. Kahit na sina Penny at Andrew ay nalibang rin.

Hinawakan niya rin ang aking baywang at isinayaw niya ako. This time it was a slow music. Kaya naman medyo na carried away ang karamihan samin.

Hininto na naman ang music, hanggang sa malapit na talagang lumiit. Marami-rami rin ang natanggal dahil sa hindi sila nabalanse at natumba.

"Okay, we have 5 challengers left. Kaya medyo maghiwalay kayo ng konti." Sinunod namin ang utos ng emcee.

"Gusto kong manalo sa larong ito Lex." Ngumiti siya.

"Okay naman na kahit hindi na lang."

"I want to win because it's my first time." Tumango na lang ako sa kanya.

Hanggang sa naging tatlo na lang kami at mas lalo pang lumiit ang newspaper sa pagkakataong ito. Napahigpit ang yakap ko kay Zander para hindi kami matumba. Yung isang kasamahan namin ay natumba kaya out na sila.

Naghiyawan ang karamihan dahil kaming dalawa na lang ang naiwan. Si Penny at Andrew yung kalaban namin. Nagtanguan na lang ang dalawang lalaki at nagsimula na naman ang tugtog.

"By this time I want the players to dance gracefully." Panahinaan ang sounds para marinig ng lahat...

"Go sir Zander." May sumigaw pa sa iilan ng kanyang katrabaho.

Holy crap... I know how to dance but not infront of him! I think I don't have a choice...

Nanginginig ako sa kaba nilingon ko sina Penny at Andrew. Talagang inienjoy nila ang laro. And I take it seriously...shit.

"Come on Lex loosen up. I know you can do better than that." Panunukso pa ni Andrew...

Yeah right... humingi muna ako ng malalim. The music change to Teach me how to Doggie.... my God not this song I can't help it.

Habang si Zander naman at napahinto ng konti.

"You know how to dance this song?"
He asked.

"Yes..." nahihiyang ani ko.

"So lets dance." Nakangiting iniingganyo pa niya ako at talagang interesado siya ha..

I just nod and start the rhythm of the song. Narinig ko ang hiyawan, sigawan ng mga kasamahan namin.

Zander is a fast learner he can easily get the steps and also the wiggles and giggles of my body he really copied everything.

"Grabe... ang saya nito... ohhhh" narinig ko ang sigaw at hiyaw ng mga tao. Ang tagal naman huminto ng music oh...

Shit... pinalitan na naman ng Watch me nae nae... this is one of my favorite song too...

Magaling rin si Andrew'ng sumayaw even Penny knows how to dance, para na kaming nagshowdown.

"Your a good dancer Lex." Sigaw niya para marinig ko kasi hiyawan at sigawan ang umalingawngaw sa venue.

Watch me whip, watch me nae nae.

Ginaya naman ako ni Zander and this one is fucking me crazy. He can dance damn so sexy... Napatawa ako sa sayaw namin. Ilang sandali pa ay hininto na ang tugtog at mabilis niya akong binuhat just like lovers carry.

I was shocked and I didn't move. Dahil sa biglaang niyang pagbuhat sakin. Ganun din ang ginawa ni Andrew kay Penny but I saw Penny was tensed so Andrew din't control it so he lost the balance.

"The winner is Alexandra and Sir Zander..." announce ng emcee.

"We won. Yeehey." Masayang ani niya. Nakita kong may dalang bouquet and small basket with imported chocolates ang emcee. Bahagyang kinuha ni Zander ang prices at lumapit sakin.

Ang mga taong andoon ay nagsipagtilian sa kilig. Kahit ang mga turistang andoon o ang namamasyal nakiusyoso rin.

"This is for you Babe." nakangiting sabi pa niya.

"Sir, perfect match. Pakasalan mo na wag ng pakawalan pa!." Sigaw pa ng kasamahan kong lalaki.

"Nakakainis ka talaga ha... nakakahiya." Ani ko at tinanggap ang prices.

"You don't have to be shy babe." At hinawakan niya ang baywang ko.

"Ang sweet nila grabe..." narinig kong sabi ng mga tao.

Bumalik na kami sa aming upuan naging attraction tuloy kami ng mga tao. Kasi ba naman may pabulaklak-bulaklak pa siyang alam. Kahit pwede namang hindi na.

"That's why you want to win that game so badly huh?." Ani ko sa kanya at tinaas ko ang aking kilay.

"Yes... you like my surprise?" Ngumiti siya. Hay nako kahit sinong babae mabibighani sa kagwapuhan niya.

"Hindi." Mariing sabi ko.

"Aray ang sakit naman." Parang sinaksak pa siya't napahawak sa kanyang dibdib.

"As if nasasaktan ka ha. Gusto mo talagang masaksak ha..." nakangiting biro ko sa kanya. Nagtawanan kaming dalawa kahit sina Penny at Andrew hindi ko na napansin. Maybe its because my being was focus only to Zander.

I am not so sure about my feelings when were together. But I think, I am falling for him too. He is so kind, sweet, romantic guy that I ever met. He is a guy of full of surprises that you didn't know what his next move and I loved it.

Rommel was sweet but not as sweetest as Zander. He really leave me breathless everytime when his around me.

Even if, I have to control myself of not liking him or falling for him and I just totally realized that I can't help it.

Nagmahal ako noon but this one is different. Every time and effort really counts and I can see that. Its just too strange that he is quite different right now, rather than the first time we met.

Ayokong maging manhid sa mga ipinapakita niyang kabutihan at pagmamahal sakin. Maybe he was right, that he can be the man that I always dreamed of when I dreamt that somehow there is a person that will loved me the way I wanted to be...