"Will you stop walking away. Ano bang masama dun, ayaw mo bang malaman ko kung ano ang ginagawa mo nung wala ako." He smirked.

"Ayaw kong malaman mo kasi nakakahiya." Ani ko sa kanya...

"Don't be shy Lex. Bihira lang sa babae ang magkaganon." Ani niya sakin at hinawakan niya ang kamay ko. Pumunta kami sa isang bench sa may bandang di kalayuan.

"Marami pa ata akong hindi alam tungkol sayo. Aside of telling that you love me, hindi ko pa kabisado ang mga gusto at ang mga ayaw mo." Ani ko sa kanya at napaupo ako't tumabi siya sakin.

"What do you want to know, then?" Tanong niya sakin tanging liwanag lang ng buwan ang nagiging ilaw sa kalagitnaan ng aming pag-uusap.

"Have you ever been in a relationship before?" Diretsahang tanong ko,malay ko ba diba..

"Yes. But we already broke up.."

"Who did?" Tanong ko sa kanya natinitigan siya.

"She did..."

"Why?" Gusto ko pang mangusisa pero mailap siya sa kanyang mga sinasabi.

"Lex, it's a long story at ayaw ko ng ungkatin pa ang tapos na. The important for me is you're here besides me." Seryoso niyang sabi.

"I can hold your hand like this." Kinuha niya ang kamay ko at nilapat niya sa kanyang dibdib. I can feel his warmth. Even if, I feel unsure. In the sense, that he doesn't even want to talk about his previous relationship.

But the question still remain. What happened to them? Perhaps, I have the right to know but I will want until his going to be at ease with that subject.

Ningitian ko siya. Dama ko ang pagmamahal niya sakin.

"But you're willing to tell me right?"

"Of course, but not now. I just want to spend this every minute with my lovely lady." Hinawakan niya ang baba ko at siniil niya ako ng isang matamis na halik.

The love is overwhelming. I can feel it. Yun ang nararamdaman ko sa mga oras na yun. Dama ko ang pagmamahal niya sakin. Sa bawat halik at haplos niya sakin.

Nilayo niya ang kanyang mukha sakin'g mukha. Batid niya na tila giniginaw ako sa lamig.

He rub his hands until the friction gets hot. At nilapat niya ang dalawang kamay niya sa mukha ko pababa sa aking leeg.

"Okay na ba?" Tanong niya.

"Konti. Saan mo nalaman iyan?"

"Palagi ko lang ginagawa iyan kapag giniginaw ako. I know it's not enough but I know another thing to get rid of that cold of yours.." He smiled naughtily.

"Ano ka! Hilo!" Ani ko sabay sapak sa balikat niya.

"I'm just teasing you. Hindi ka naman mabiro, babe. Why? Are you that nervous?" Nakangising ani niya.

"O---f course not!"

"Yun naman pala eh. Don't worry I won't do anything unless.."

"Unless what?!" Tumaas ang isa kong kilay.

"Nevermind. Ihahatid na kita sa room mo." Aniya.

Habang lumalakad kami sa gitna ng katahimikan. Hindi ko mapigilang mag-humming... ng kanta ni Regine Velasquez.

"Marunong ka palang kumanta?" Nakangiting tanong niya.

"Hmmmm. Ano, kunwarian lang alam ko." Tugon ko sa kanya.

"No. I think you're a good singer."

"Singer ka diyan. Humming lang nga alam ko eh." ngumisi ako at ilang sandali pa't nasa hotel na kami.

"What if you meet your ex again. What will you do?" Biglang tanong ko sa kanya. Wala lang sumiga lang sa isipan ko. I just wanted to know. What if they will meet again?

I know that kind of feeling. Dahil babae din ko, pero siya? Talaga ba'ng wala talaga? Alam kong mahal niya ako. But there's something in my mind that I can't explain. Maybe I'm just being paranoid or overthinking every situation.

Napalingon siya sakin.

"Why you asked?" Pormal niyang sagot. And see that poker face of him.

"I just wanted to know." Ani ko.

"Nothing. I won't do anything if incase we meet again." Yun lang ang sagot niya.

"Even in a simple how are you?" Isiniksik ko talaga.

"Lex, if you want to know that if I'm still in love with here. I will tell you I am not. She's nothing for me now. And I don't want to talk about her again. Coz she's out of our lives now, okay?"

I felt bad at that very moment. Pakiramdam ko tuloy na nagiging rebound lang ako sa nakaraan niya. Ayaw kong masaktan ulit. Maramdaman ang hapdi, kirot at pait. Katulad ng aking nakaraan. Alam kong wala akong karapatan. But who am I to him?

I'm just his present and she's his past. Parang unti-unting tinutusok ang puso ko ng karayom na siyang ginagamit ng mga mangkukulam. Para lang saktan ang taong gusto nilang makadama ng sakit.

Tumunog ang lift ng elevator.

"Okay." Pait akong napangiti. Just to hid that I am hurt. I went out and silently walking the lobby. While his just following my footsteps. Ang sakit pala ng malaman mo na mayroon pang kaunting katiting.

"Like what I said earlier, I'm sorry." Hinawi niya ang braso ko humarap sa kanya.

"All I'm telling you is that she is apart of my past life that's it. What matters for now is you. Us. And I don't want to ruin it because of her."

I saw his eyes with full of sincerity. But I just don't understand. Why it's hard to believe? I take a deep breath.

"Yeah. You're right everything is in the past. And I know that nothing will happen if the two of you will meet."

"Of course babe. Tinatakot mo naman ako. I just don't know what can I do if I lost you." He hug me. I just want to cry but I just can't. So I contain myself not to.

"Dito na lang." Ani ko.

"Bakit? Ihahatid kita sa mismong kwarto mo." Lumakad siya papalayo sakin.

"Sandali lang, alam mo kung saan ang kwarto ko?!" Tinaas ko ang kilay ko.

Parang wala wala siyang narinig kundi lumakad lang siya ng diretso. Hanggang sa marating niya ang kwarto ko.

"Of course. Coz I'm the one who book your room." He devilishly smile.

"Besides sinadya kung lakihan ang suite para mas komportable ka. I can't book a room for myself." He said.

"Ano!??, so your planning of something!." Asik ko sa kanya.

"Relax, Alexandra wala pa nga akong ginagawa. Pinag-iisipan ko pa nga lang." Nakangiting panunukso niya.

"Walang hiya ka talaga!!!" Sinapak ko siya.

"Aray!" Nakangiti pa ang kumag sabay kuha ng susi sa bulsa ko

"Di ibig sabihin pwede mo ng gawin ang lahat ng gusto mo! Porke't binigyan kita ng chance. Pwede na! Except the kiss coz you stole it from me!"

Humalakhak siya ng malakas.

"Really? Then why you kissed me back.." parang hindi ako makapagsalita sa kanyang sinabi.

Noong una, akala ko ang tapang tapang ko pagdating sa kanya hindi pa pala. Kulang parin pala.

"E---ehhh..ano..." nabubulol kong sabi na para akong nag-blush!!!

He just smiled at me at marahan niyang hinaplos ang pisngi ko.

"You look so young everytime you blush and that's what I love you the most. You always melt my heart Lex."

"Did you like the room that I chose?" Tanong niya sabay bukas ng pinto.

Pumasok ako at ang ganda. Ang aliwalas sa mga mata. It's cozy and comfy.

"Yes! It's beautiful." ani ko sa kanya.

Nakangiti lang siya habang tinititigan niya ko. Pumasok siya ang isinara ang pinto.

"Bakit mo sinara? Diba pagkatapos mo'ng ihatid ako aalis ka na."

"May sinabi ba akong aalis na ako? Wala naman ah." He smirked.

"Bakit ba kasi andito ka pa sa room ko." Ani ko sa kanya.

"Ayaw mo bang makasama ako?"

"Hindi sa ayaw kitang makasama ka. Kaso--" sagot ko at kinuha ko ang mga gamit ko sa malate. Sa laking gulat ko wala na roon ang mga laman nito.

"You touch my things didn't you?." Matiim akong nakatitig sa kanya.

"I'm just helping you." ngiti niya at umupo sa kama na hinuhubad ang sapatos at socks na suot.

"Bakit ang pakialamero. Urrggghhhh!!!." lalapitan ko sana siya para kurutin pero nadapa ako. Dahil hindi ko napansin na nakaharang pala ang malaking bag ko sa paanan ko.

Shiiit....

Kaagad niya akong nasalo at nahiga kami pareho sa malambot na kama...

"Nadapa ka tuloy, huwag mo na kasi akong awayin pa. Hindi naman kita inaano ah.. at isa pa wala pa namang nangyari." ngumiti pa kumag.

"I'm not playing games with you." Ani ko ng akmang tatayo na sana ako kasi nasa ibabaw ako ng kanyang malapad at matigas na dibdib niya. I can smell his manly scent. That really suits him.

His so gorgeous and freaking handsome. How I wish I could sleep in his arms all day long. Nasagi sa isip ko ang konting kapilyahan.

Hinawakan niya ang aking baywang at hinigpitan pa niya iyon.

"B-bitawan mo ko.."

"Why should I? You think that I am playing games with you. Of course not, Alexandra. I want you to be mine and I am yours too." Titig na titig siya sakin at binaba niya ang kanyang tingin sa aking mga labi.

"Zander. I can't breath." iniiwasan ko ang mga titig niya. Kahit sino yata bibigay na kapag ganito kagwapo ang nasa harapan mo.

"Look at me." he demanded.

"Zander, please don't do this." pumipiglas ako sa kanyang pagyakap.

"Lex, I just don't understand kanina tinugon mo naman ang mga halik ko. Your kisses was so sensual and I can taste it even now." At niluwagan niya ang pagkahawak sa aking baywang.

Kaya walang pag-aalangan na tumayo ako at umupo sa kama ng maayos.

Hindi ako nakapagsalita agad, seryoso siya sa kanyang mga sinabi. Ayaw kong maniwala ng husto baka ako lang ang maiiwang luhaan sa bandang huli.

"It's because of him right..." mahinang ani pa niya na napaupo rin sa kama.

"My God! I already told you Andrew was just my friend." Naiinis kong sabi.

"It's all about Rommel right?." Hinarap niya ako, his eyes was full of pain and sadness. Gosh! I never thought what am I seeing.

Naigting ang panga ko sa kanya sinabi, papano niyang nalaman ang tungkol kay Rommel.

"Paano mo nalaman? Teka! Are you stalking me, aren't you!?"

"You still loved him don't you? That's the reason why you're holding back.."

"Don't change the topic?! Inistalk mo ba ako?!" Asik ko sa kanya.

"Of course not. Penny told me about your ex." Sagot niya sakin.

"Ano pa'ng sinabi niya?" Tumaas ang kilay ko.

"Na matagal pa bago ka naka-recover sa kanya. O hanggang ngayon ay hindi mo parin siya makalimutan." Malungkot niyang tugon.

"Maybe that's the reason. Why you don't want me to love you. To give you everything, even my life..." may bahid na konting galit at kirot na sabi niya sakin at ramdam ko yun. Bawat salita na nagmumula sa kanya ay tumatagos sa puso ng pailalim.

Napahawak ako sa dibdib ko.

"Goodness Zander. That's not true. I said I will give you a chance but I didn't tell you that I don't love you either."

Umaliwalas ang mukha niya sa sinabi ko.

"So you mean to say that you do love me." nakangiting ani niya. Those smile is so priceless to me.

"Did I say that?" Ani ko na pinag-iisipan ko pa.

"I don't care. If you said it right or not. But for me it's all crystal clear." Sabi niya at bigla niya akong hinalikan. That kiss is sensual. It's different in every inch of it.

Ganito pala talaga magmahal ng isang tao. Kahit na konting bagay napapasaya ka na sa tuwa. Basta ang mahalaga kasama mo ang taong pinakamamahal mo.

"Zan.."

"Yes?" He smirked again.

Tinitigan ko siya ng matiim.

"I'm sorry babe. I just can't control myself to kiss you. Even in single day of my life. I never felt this way before."

Tila matutunaw na ang puso ko sa kilig at saya.

"Ows. Alam ko marami ng mga ganyang palabas. Ganyan naman palagi. Tini-take advantage niyo lang ang kahinaan namin'g mga babae.."

"Hindi ako ganoon. I kiss you not to take advantage of you but because that's what I feel. And I love you very much. I'm sincere to that." Seryoso niyang sabi.

Tagos sa puso! Deep inside kinikilig ako. Gusto kong maging clingy sa kanya. Pero talagang ayaw ko'ng ma-attach ulit. Baka di ko kayanin pa.

Pumasok siya sa banyo.

"Talaga ba'ng hindi mo ako ini-stalk ha?" Paninigurado ko sa kanya.

"I told you. Si Penny nga ang nagsabi sakin."

Narinig ko mula sa labas ang rumaragasang tubig mula sa shower.

"Wala kasi siyang nababanggit sakin. Makakatikim talaga sakin ang babaeng yun." Nanggigilati kong sabi.

"Bakit ka nagagalit?" Bigla siyang lumabas ng banyo. Na nakatuwalya lang!

Holy crap! Those abs is gorgeous. Ganyan na ba talaga ang mga kalalakihan ngayon? Malapandesal ang katawan.

"Do you like what you see?" Pilyong tanong niya sakin.

"Ano kamo?! Pumasok ka nga doon!" Sigaw ko sabay tulak sa kanya papasok.

"Galit ako dahil hindi man lang niya sinabi sakin na may alam ka."

"Eh ano ngayon? I just want to know you more. To know more about you. Your likes and dislikes."

"Ano yan?! Autograph???! Likes and dislikes? Please Zander just tell me."
Narinig ko ang pahinto ng pagbagsak ng tubig sa sahig.

"It is so important to you?" Dumungaw siya sa harapan ko. Basa ang buong katawan niya. Tila parang mga butil ng diamante ang mga tubig na naroon sa kanyang malapad na pangangatawan.

Napakagat ko ang pang-ibabang labi ko. Habang paatras ako ng paatras at siya naman ay palapit ng palapit sakin. Ang lakas ng kabog ng aking dibdib.

"You're wet! Tapusin mo nga iyang pagligo mo?!" Mabilis akong umiwas papalayo sa kanya.

"Did I affect you that much?" Pilyo siyang ngumiti.

"Pano kong ayaw ko pa'ng magbihis."

"Gusto mo suntok?!" Iniangat ko kaagad sa ere ang kamao ko.

"I'm just teasing you babe."

"Teasing iyang mukha mo." Ningitian pa ako. Lumabas ako sa may teresa. Ang lamig ng hangin ang ganda tingnan ang paligid. Kahit na gabi na umaapaw parin ang kagandahan ng lugar. Dala ng mga ilaw na nakikita ko sa ibaba.

How I wish this will never end. I really want him to be by my side. Gusto ko siyang makasama. Pero may takot sa puso ko na baka paggising ko panaginip lang pala talaga ang lahat. Ni isa sa mga iyon ay hindi pala talaga totoo.