- Jestem jego żoną, nie wspomniał ci? - przekrzywiła głowę marszcząc brwi. Oh, super. Zataił przede mną dziecko i żonę.

- Byłą żoną - warknął Zayn odzywając się po raz pierwszy.

- Jestem zmęczona tatusiu - odezwała się Kate a ja poczułem kłujące łzy.

- Idź z mamą do twojego pokoiku - mruknął Zayn - Weź klucz z szuflady.

Jeden z zamkniętych pokoi to dziecięcy pokoik. Wspaniale.

Gdy Emily i Kate zniknęły z korytarza, Zayn zrobił kilka kroków w moją stronę i chciał dotknąć mojej ręki ale cofnąłem się szybko.

- Nie dotykaj mnie - wyszeptałem kręcąc głową i zaciskając powieki. Łzy niekontrolowanie spłynęły po mojej twarzy.

- Niall proszę, daj mi to wytłumaczyć..

- Jak chcesz wytłumaczyć to, że nie powiedziałeś mi o tym, że masz żone i dziecko? - spytałem, a mój głos lekko łamał się na ostatnich słowach.

- Byłą żonę! - uniósł głos na co załkałem cicho - Niall błagam cię - podszedł do mnie, ale gdy wykonałem krok do tyłu, zderzyłem się już ze ścianą. Podszedł do mnie i ująl moją twarz w dłonie - Nic mnie z nią już nie łączy.

- Prócz dziecka - powiedziałem rozchylając powieki i wpatrując się w niego zaszklonymi oczami - To bezsensu Zayn, to wszystko jest bezsensu. Myślałem, że cię kocham. Nie w sumie, ja wiem, że cię kocham. Wiem też, że najgorsze co mogłem zrobić to zakochać się właśnie w tobie. Co jeszcze przede mną ukrywasz? Ty wiesz o mnie wszystko, a ja nie zdawałem sobie sprawy z tego, że masz dziecko.

- Ty mnie kochasz? - spytał wpatrując się we mnie. Odepchnąlem lekko jego dłonie.

- Teraz to bez znaczenia. Zajmij się rodziną, okay? Jestem tylko głupim nastolatkiem, nie pasuję tutaj - wymamrotałem idąc na góre. Zabrałem stamtąd swoje rzeczy których zdążyło się tam przez kilka tygodni nazbierać. Zayn stał w tym samym miejscy gdy wróciłem na dół.

- Co ty do cholery robisz? - spytał patrząc na mnie zdziwiony.

- Wracam do domu - mruknąlem przyciskając do piersi ubrania - Koszulki upiorę i ci odeślę.

- Niall nie żartuj nawet w tej sposób - powiedział łapiąc mnie z ramię.

- Chyba nie myślaleś, że tu zostanę - spojrzałem mu w oczy - Nie Zayn, oszukiwałeś mnie tyle czasu - pokręcilem powoli głową - To wszystko było błędem.

- Nie możesz mnie teraz zostawić - wyszeptał zaciskając palce na moim nadgarstku. Zignorowałem ból, ten w środku był znacznie gorszy. Ktoś zbił talerz czy to było moje serce?

- Żegnaj Zayn - wyrwałem dłoń z jego uścisku i dotknąłem klamki drzwi wyjściowych.

- Ale ja cię kocham.

Zacisnąłem powieki słysząc jego słowa. Wziąłem oddech i wyszedłem.