Polis karakolun girişinde  öyle vurdumduymaz ve gözüm görmez bir adam olmuştum ki,etrafıma  bakıp tek işim onun yüzünü aramak olmuştu.

Rastgele bir polis memuruna amaçsızca sorduğumda sağolsunki geri çevirmemişti.
Neler karıştırdığını,başına ne tür bir bela aldığını bilmiyordum ama öğrenmek için buradaydım.
Ailesine bile haber vermemiştim.

Karakolun baş amirinin odasına girdiğimde ise boynunu eğmiş olan Arzu beni görünce gözleri sinirle kısıldı.
Yanında ayakta dikilen iki dövmeli gençlerden birisinin gözünün çevresi hafiften morarmış birisinin ise burnu kanıyordu.
Artık ortada nelerin olduğunu anlamak isterken hala daha sakin kalarak Polise kendimi tanıttım.

Ve Arzunun doktoru olduğumu da.

"Cenk bey,hastanız nasıl bir baskı altındaysa bu iki genci bu hale getirmiş.Çevredekiler  zar zor ayırmış.Yanında bir iki tane daha arkadaşı varmış ama kaçmışlar.Birisi sarkıntılık birisi de içkinin parasını vermekte ısrar ettiği için dövmüş." Dediği an şaşkınlıkla Arzuya döndüm ve sorduğum ilk soru "Dövmüş mü?"

"Bizde onu anlamadık.Bu çocukları nasıl bu hale getirdiğini,karşıdan bakıldığında da hiç dövecekmiş gibi görünmüyor Oysaki."

"Ben şikayetçiyim komiserim.Versin paramı! Patron parada bir açıklık görsün 2 güne kadar kapının önüne koyar bizi!" Diye gençlerden birisi çıkıştığında Arzu ayağa kalktı birden.

"Yemedik lan paranı! Verdiğin içki de içki olsa bari.Önce gel bana gidelim de sonra para iste!"

Sebepsiz yere sinirlendiğim an bu durumda ikisinin de Arzuya sarkıntılık yaptığını anlamış oldum ve Polis memuru olmasaydı üzerlerine atlamam an meselesi gibi gözüküyordu.

Yine de şeytani ve canavar yönümü gizleyip; "Kardeşim tamam,ne kadarsa ben ödeyeceğim paranı merak etme." Dedim.
Kötü bir bakış atıp gözünü tutarak sustuğunda Arzu "Amirim yapmayın ya yarın okulum var benim Annem babam var duyarlarsa öldürürler beni yemin ederim böyle olacağını bilsem tövbe bir daha ağzıma içki bile koymam."

"Ne ara  okulun değerli oldu senin için?" Diye sordum onun duyabileceği şekilde. Bana yandan bir bakış atıp gülmemi sağlayan hareketlerle sus işareti yapıp polis memuruna geri döndü.

Gecenin sonunda çocukları hastahane parası aynı zamanda birisine içki parası ve son olarak da taksi parasını vermekle sonlandığında birde Arzunun ağaç kenarına istifra etmesiyle birlikte günüm harika bir şekilde sonlanmış bulunmaktaydı.
Ve bu durumda hala daha ailesini aramamıştım.

Şu an ise arabadaydık ve iyi olmaya çalışıyordu.Daha harekete geçmemiştik ve sürekli çiğnediği naneli sakız ile gözlerini kapatmıştı.
Konuyu yeniden açarak "Neden böyle bir şey yaptın?" Diye sordum.Oda "Bilmiyorum"dedi."Bazen yaşıma uygun olmayan şeyler sergileyebiliyorum ama onlar da çok ileriye gittiler.Hoşlanmıyorum."

"Çocukları sormuyorum gereken cezalarını vermişsin zaten,hatta iyi bile yapmışsın" dediğim an gözlerini birden açıp sonuna kadar bana bakarak "Sen ciddi misin?" Dedi.Bende gayet normal bir şekilde başımı sallayıp "Evet" yanıtını verdim.

"Bak,aslında şiddet iyi bir çözüm yolu değildir fakat zor durumda kaldığında veya gerçekten sana ciddi bir anlamda zarar gelecekse bunu elbetki yapacaksın,diyorum ya iyi bile yaptın.Anlamadığım tek şey neden bu kadar içiyorsun ve Arkadaşların?"

"Onların neden kaçtıklarını bilmiyorum belki polis geliyor diye öyle bir girişimde bulundular.Biz aslında direk olarak doğum  günü partisine gidiyorduk fakat baskın gibi bir şey yaptılar ve mekan manyak bi ortama dönüştü.Hatta bak arkadaşımın hediyesi bile kaldı,veremedim" dedi kucağındaki çantasından orta boyda bir hediye paketi çıkarırken.

Onu şimdi öyle iyi anlıyordum ki..

Son bir nefes verdi ve gözlerini tavana dikerek başını iki yana salladı."Onlardan nefret ediyorum.Erkek denen  cinsten nefret ediyorum." Dedi.

"Bunları birer birer yaşaman aslında senin bir nevi hayat sınavın biliyor musun Arzu? Karşı cinse nefret duymak,sinirlenmek..Öfke,şiddet aklına gelebilecek her duygu ve olay..İnsanın kendisindedir.Kime bakarsan kendini görürsün.Biz buna ayna diyoruz."

Kısa konuşmamı kaşları çatık bir şekilde öyle dikkatli dinlemişti ki beni bir anlığına şaşırtmıştı bile.
Benden öğreneceği çok şey vardı aslında ama,bunu başarmak içinde çok çalışması gerekti.
İlk önce de dinlemeyi öğrenmek..

"Bana her yerde terapi verebiliyorsun.." dediğinde güldüm.

"Seni sadece iyileştirmeye gelseydim eğer,bunların hiçbirisi yaşanmazdı emin ol."

Öyle bir sessizlik oldu ki arabanın içerisinde gözlerine bakmaktan çekinmeye başlamıştım.Beni süzdüğünü fark ettiğimde,derin bir nefes aldı ve anahtarı yarı çevirerek arabayı çalıştırdı.

Yolda giderken "Bu gece yaşananları anne ve babama bahsetmeni istemiyorum." Dedim

Bir saniyeliğine bile gözlerini yoldan çekti ve bana baktı.
Eğer söylerse benim hayatım,dışarıya çıkma,hatta okula gitmem bile hepsi çöp olurdu.Yemin ederim ki babam bunu yapardı.

"Babana yalan söylemem gerektiğini mi söylüyorsun?"

"Başka çaremiz mi var!?" Dedim çıldırmışça.Beni anlamaya çalışmasını sağlayamazdım ama ailem tarafından ciddi bir hasar almama da o sebep olamazdı.

"Anne ve Babana yalan söyleyemem Arzu.Ama onlara sana karşı ceza veya seni kıracak herhangi bir şey yapmamalarını söylerim."

"Ve onlarda senin sözünü dinleyecekler öyle mi?" Histerik bir ifade ile gülerek "Sen kendini ne zannediyorsun?" Diye sordum."Annemle babamı bu kadar kolay paramağında oynatabileceğini mi sanıyorsın? ne tür bi manyaksın? İlah falan mı?"

Söylediğim cümleler ardı ardına sıralandıkça gaza biraz daha hızlı bastı.
Umrumda değildi
Ölebilirdik de.
Ama aniden sağa çekip ani bir fren ile durduğunda bana tamamen döndü.

"Sana şu an sarf edecek cümleleri,sana cevap olarak söyleseydim,Bu arabayı 2 saniye içinde terk ederdin" dediğinde ona sadece bakmakla yetindim."O yüzden bir kere susmayı dene.Bazen insanlar zor durumda kaldıklarında susarlar."

Zor durumda kaldıklarında mı?
Cidden mi?
Bana çaresiz mi demek istiyordu?
Güldüm.

Bu doktor denen sinir hastası aslında kendi hastalığını bile bilmeden başkalarını iyileştirmeye çalışıyordu.
Ki benden aslında daha çok çekeceği vardı ki beni korkutmadan edemiyordu.

Bakışları,yılmadan katlanmaya devam ediyordu.
Aslını söyleyecek olursam,galiba benim ondan çok çekeceğim var gibi gözüküyordu.

Bilmiyorum ...