İnci'mizin kahverengi güzel gözlerinden 😄

Cem ve Cemre'nin evindeydik.

Cem sabah saat 06.45 de hastane den taburcu olmuştu.
Tarık abi'nin arabasının arka koltuğuna Cem'i oturttuk, Cemre de onun ayak ucuna geçip onun ayaklarını kucağına aldı. Ben de ön koltuğa geçtim ve Tarık abi Cem lerin evine doğru sürmeye başladı.
35 dakika sonra gelmiştik.
Arabayı binanın önünde park edip indik.
Tarık abi Cem'e bagajdan koltuk değneğini verdi.
Hep beraber yukarı çıktık, Cemre evin anahtarını çantasından çıkarıp kilide soktu ve çevirdi.
Kapı açıldı Cemre anahtarı kilitten çıkarıp içeri girdi. Sonra Cem ve arkasından Tarık abi onun da arkasından ben girdim ve kapıyı kapattım.
Herkes salon olduğunu düşündüğüm odaya girdi.
Cemre hemen rahat bir yastık getirip koltuğun başına koydu.Tarık abi Cem'i getirip koltuğa oturttu ve yastığa yasladı, bende diğer koltuktan aldığım bir yastığı ayağının altına koydum.
"Cemre bana bi su getirirmisin canım"
"Tamam. İnci bi gelirmisin?"
"Tabii"
Cemre'yle salondan çıkıp koridora dopru yürürken bana
"Sen suyu verirmisin İnci, ben lavaboya gidicemde"
"Tamam tamam sıkıntı yok"
"Bardaklar burada " diyerek bir dolabın kapağını açtı
"Tmm, sen git , git."
Cemre mutfak tan çıkınca bende dolabın içinden bir bardak alıp su doldurdum ve salona ilerledim.
Koltuğun yanına gelirken ayağım halıya takıldı, az kaldı Cem'in üzerine düşüyordum ki dengemi bir şekilde sağladım aynı anda Cem'de kolumu tutmuştu.
Adam akıllı ayakta durmayı başardığımda Cem bana hafiften gülümsüyordu benim de içim bi garip oldu.
Cem'e bardağı uzattım, bardağı elimden alırken eli elime deydi. Bilerek yaptı gibime geldi.
O suyunu içerken başında bekledim ve bardağı alıp mutfağa gittim.
Bardağı tezgaha bırakıp bende tezha yaslanfım ve derin derin nefes alıp verdim. İç sesim
Neden heyecanlandın ki, neden için bi garip oldu? Hı
İç sesime cevap veremiyordum
İç sesimin dediği şeyi düşünürken içeri Cemre girdi
"Noldu dalgın gibisin?!"
"He, ah, ya yok bişey öyle dalmışım." dedim kendime gelerek.
Bana benim gözümden hiç bir şey kaçmaz bakışı atıp
"Hadi içeri gel " dedi , onun peşinden gittim.
İçeri girerken saçımı başımı şöyle bi düzelteyeyim diyerek ellerimi saçlarıma uzttım, cebim de olan telefonum yere düşünce elime aldım ve açma tuşuna bastım, ama açılmadı şarjı bitmişti .
Hafiften bi oflayarak onu tekrar cebime sıkıştırdım ve içerim girdim.
"Cem benim şarjım bitmiş, hem teyzemede haber vermedim. Ben gideyim, sen de iyisin sonra görmeye gelirim tekrar."
"Tamm İnci sıkıntı yok iyiyim zaten" dedikten sonra yanına gidip ona doğru uzandım, kısa ve minik bir sarılmadan sonra
" Ben çıkıyim, görüşürüz Cemre"
"Görüşürüz İnci"
"Tarık abi konuşıruz sonra hadi by by"
Dedikten sonra kapıya ilerledim, Cemre arkam dan geliyordu. Kapının önünde durunca bana bir anda sarıldı. Ben de ona karşılık verdim. Konuşmaya başladı
"İnci benim uzun süredir bir kız arkadaşım olmadı, eskiden çok sevdiğim en yakın olduğum bir arkadaşım kankam hatta kardeşim diyebileceğim kadar yakın biri vardı ama o..." konuşamadı boğazı düğümlenmiş konuşamaz gibi dururken aynı anda gözlerinde öfke ve sinir vardı, ellerini sıkmaya başlayınca gözleri de doldu. İyi olmadığını anlamış hemen devreye girmiştim.
"Sakin ol Cemre, derin nefes al ve ne olduğunu söyle, hadi"
"O beni sırtımdan bıçakladı, arkam dan iş çevirdi , bana ihanet etti" sonunu söylerken bağırmıştı. Bunu duyan Cem de bana
"İnci ne oluyor...?"
"Bişey yok Cem, sadece Cemre biraz sinirlendi"
Ses gelmeyince bana inandığını anladım ve Cemre'yi tutup kapıyı açtım o ayakkabılarını giyerken salonun kapısından kafamı uzatıp - böyle yapınca çok tatlı oluyordum😋- onlara seslendim.
"Ee Cem , Cemre'yi azıcık kaçırıyorum çok değil 20 dk falan"
Bana biraz garip, birazda mutlu şekilde bakarken konuşmaya başladı.
"Tmm İnci, sizin evemi gidiyorsunuz?"
"Ah, tabi tabi."
"Tmm bb"
"Byee~" hemen kafamı geri çektim ve kapıdan çıkıp ayakkabımı giydim. Bu sırada ayakkabılarını giymiş olan Cemre kapıyı kapattı ve aşağı indik. Ve bizim binaya girdik.
Binalar karşı karşıyaydı ne de olsa asansöre binince Cemre'nin bu konunun açılmasından dolayı kötü olduğınu herkes anlaya bilirdi....
Kapının önünde durunce elim cebime gitti, anahtarımı aradım ama yoktu.
Telaşlanmıştım, çünkü anahtarlar dışında bana annemin , Semra'nın, Emre'nin ve Naz'la Yiğit'in aldıkları anahtarlık ve süsler takılıydı, yani en değer verdiklerimin aldıkları...
Cemre bana ne oldu dercesine bakınca suratına panikten anca bakabildim, hala iyi değildi. Anahtarlığı ŞİMDİLİK bir kenara bırakmayı daha sonra aramayı aklımın köşesine not ettim ve evin kapısını çaldım.
Saat biraz erkendi ama teyzemin uyanacağını ümit etmiştim.
İki-üç kere daha zile basıp kapıya vurduğum halde kapı açılmayıca bu sefer beni ayrı bir telaş sardı.
"İnci, bir pet şişe bulabilirmisin?!" bunu söyleyen Cem' den başkası değildi, onun sesini duyar duymaz ve idrak ettiğim an merdivenin köşesindeki çöp poşetinin içinden bulabildiğim en temiz ve düzgün pet şişeyi alıp Cem'e verdim. Cem anında  Tarık abiye verdi. Artık nasıl yaptıklarını gmrmedim ama bir şekilde kapı açıldı. İçeri adeta uçtum, hemen teyzemin kenisine hazırladığı odaya gittim, yoktu. Mutfağa koştum, oradada yoktu. Cem den bir ses geldi
"İnciii koşş"
Hemen sesingeldiği yere - salonun balkonuna- koştum. Geldiğimde teyzem yerde yatıyodu.
"Teyzzee, ne oldu sana yaa ??!"  diye bağırıyordum. Çok korkmuştum!!!!?

Bu bölüm bayaaaa geç gekdi çok sorry, ve kısa oldu ama yb daha tatmin edici olucak inş.
Arkadaşlar selamm okunmalar 250 lerde teşekkür ederim. Beğengiğinizi düşünüyorum. Okunmalar artıyo ama vote atmıyosunuzz😐.
Lüttfen vote atın.
Yb yakında gelicek inş.