Yazarınızın gözünden devaam

Sibel hanım evden çıkalı 5-6 dk olmuştu.
Kızlar İnci'nin odasında ders çalışıyorlardı.İnci bir anda durup konuşmaya başladı."Kızım biz niye ders çalışıyoruz hafta sonu da var bu gün Cuma"
Semra "Ahhğ gerçekten mi .İnci hafıza kaybı mı geçirdin iyi misin?"
"Nie n oldu"
"Pazartesi günü Müge hocanın Tarih sınavı var ya kızığmmm!Bu kadar önemli ve zor bir sınavı nasıl unuttun?"
"Aaaa , gerçekten bana noluyo lan,  herşeyi unuturum da,  bu sınavı nasıl unuttum!?"
"Valla sana bir haller olmuş, acaba açlıkmı vurdu başına .
" Umut Kafe de yedim ama açım yani, o zaman bir kahve yapayım içelim"
Semra başını tamam manasında salladı .Aşağı inip mutfağa geçtiler.İnci kahve hazırlayıp bisküvi çıkardardı , tepsiyle birlikte yukarı çıkıyorlardı ki İnci"Semra sen tepsiyi al çık ben şarjımı alıp geliyorum."
"Tamam"Semra yukarı çıkmış İnci de çekmeceler de şarj arıyordu.En son girişte ki komidine bakmaya gelmişti.Komidini açtı, şarjını aldı çekmeceyi kapatırken , komidinin üzerinde ki zarf gözüne çarptı.Zarfı eline aldı üzerinde"İncime"  yazıyordu.İnci zarfı açtı ve okumaya başladı.

Kızım , Canım kızım, seninle bu şekilde vedalaşmak istemezdim...
Ama maalesef tedavisi olmayan bir hastalığa yakalandım.Benim yokluğumu Zeynep teyzen doldurmaya çalışacak.
Senden en büyük isteyim ben gittim diye kendini  eritme , sağlam dur  sen benim kızımsın senin sağlam kaldığını hissetmek istiyorum.Seni seviyorum Canım kızım , kendine dikkat et annem...
İnci mektubu bitirdiğin de gözleri şelale olmuş akıyordu, suratı sırıl sıklam olmuştu , İnci okuduklarına anlam veremiyordu beyni durmuştu galiba, aniden aklına bir şey geldi en sevdiği mevsim olan Bahar mevsimi şimdi en iğrenç anılarından birinin tanığı olmuştu.Artık bahar mevsimi güzel ve huzurlu değil Hüzünlü Bahar olmuştu .Yukarıdan Semra sesleniyordu"İnci bir şarjı bulamadın mı?"
Aşağı indiğini de İnci yi yerde oturup ağlarken bulunca telaşlandı.
"Ne oldu İnci iyi misin canım!"
İnci titrek sesiyle konuşmaya çalıştı"An-ne-emm Annem gitmiş , annem gitmiş Semraağ."
"Nereye ,  neden ağlıyorsun " dediğin de İnci daha fazla konuşamadı zarfı Semra ya uzatıp hıçkırarak ağlamaya başladı.
Semra onu omzuna yaslayıp mektubu okudu.Okuduktan sonra onunda gözleri dolmuştu.
İnci yi kaldırıp suratına bakmasını sağladı "tamam sakin ol , bekle" dedi ve  cebinden telefonunu çıkardı, Sibel teyze ismini görünce bastı ve telefonu kulağına götürdü
"Aradığınız numara kayıtlı bulunmama-"  Semra telefonu kapattı , suratında acı ve çaresiz bir gülümseme vardı.
Semra ne yapacağını bilemez haldeyken İnci den de ses çıkmıyordu sadece küçük hıçkırıklar eşlik ediyordu ağlamasına.
Semra ve İnci çaresizce oturup kaldı öylece.
10 -15 dakika sonra evin kapısı yavaşça açıldı.İnci  bir umut belki annesi gelmiştir diye başını kapıya çevirdi , gelen kişiyi görünce şaşırdı çünkü annesi duruyor muydu, İnci yavaş yavaş idrak etti bu kadın annesi değil annesinin neredeyse benzeri olan Zeynep teyzesiydi.
İnci nin gözyaşları, İnci teyzesini görünce tekrar akmaya başladı.
Zeynep teyze elindeki çantayı yere bıraktı , gördüğü manzara onu da çok üzmüştü kapıyı kapatıp İnci nin yanına geldi.İnci den bir çığlık koptu.
"Teyzeeğğ"
"Sakin ol güzel yavrum, sakin"
Semra arkadaşını kaldırmaya çalıştı, Zeynep hanım da yardım etti ve İnci yi yukarı kata çıkardılar.
İnci yatağına yattı, teyzesi üzerini örtüp Semra'yla konuşmaya başladı.
"Semracım bildiklerini anlat."
"Zeynep teyze , kahve yaptık İnci şarjını arıyordu beni yukarı gönderdi,  biraz fazla aşağıda kalınca bir bakayım dedim seslendim bir şarjı bulamadınmı diye inince baktım yerde oturmuş ağlıyor, dedim iyi misin ne oldu Annem gitmiş dedi zar zor elin de mektup vardı bana uzattı okudum , okuduktan sonra sakin olmasını söyledim telefondan Sibel ablayı aradım bu numara kayıtlı değil dediler, hattını değiştirmiş öylece oturduk işte sonra siz geldiniz."
"Mektup nerde yavrum " dedi "Komidinin orada yerde kaldı,  siz alın isterseniz ben yalnız bırakmayayım İnci'yi." Zeynep hanım bir şey demeden aşağı indi yer de duran kağıdı aldı ve okudu.
Zeynep hanımın olanlardan haberi vardı ama ayrıntıları tam olarak bilmiyordu. Mektup bitince kağıdı katladı zarfın içine koydu ve yanına alarak yukarı çıktı.
İnci uyuyordu sinirleri alt üst olmuş, üzülmüştü.Saat 12.26 idi.Semra kahve yaptı,   Zeynep Hanımla terasa çıktılar.Terasta oturdukları yarım saat boyunca hiç konuşmadılar.Semra boşalan bardakları mutfağa götürüyordu, İnci'nin odasının önünden geçerken kapı açıldı, İnci uyanmış altı kızarmış gözlerle Semra'ya bakıyordu, "Teyzem nerde?"
"Terasta"
Semra bardakları bıraktı, eline de bir bardak su alıp terasa çıktı.
Geldiğinde İnci teyzesinin yanına oturmuş ona sarılıyordu.Semra da yerine geçip oturdu.Zeynep teyze konuşmaya başladı."İncim,  yavrum herkesin bir vadesi var vademiz dolunca göçüüüp gidiyoruz bu dünyadan, bu kadar üzme kendini annen senin güçlü durmanı hayatına devam etmeni istiyor."Zeynep teyzenin nefesi tükenmiş gibiydi İnci ise ılık gözyaşlarını yanağından akıtıyordu, Semra susmuş Zeynep teyzeyi dinliyordu.
"Annen gitti ben varım artık, annene kız tabi ki, ama o da çaresiz,  senin yanında çöküp seni üzüp strese girmeni istemedi.O yüzden annene kız ama hayatına devam et , üzül ama içine kapanma , okuluna git arkadaşlarınla dolaş."
İnci ilk defa konuştu "Tamam, ama 1-2 gün okula gitmesem?" sesi kısık çıkmıştı.
"Tamam yavrum, Semra senin için hocanla konuşur Pazartesi okula gitmezsin."
"İnci, sınavıda ben Müge hocayla konuşurum sıkıntı yok, tamam mı canım benim" deyip İnci'nin yanına gidip sarıldı.İncide ona karşılış verdi, bir süre öyle beklediler."Semra Tarık abiyle de sen konuş, anlat durumu salı günü gelecek dersin."
"Tamam canım sen dinlen iyi ol " dedi ve yanakların dan öptü.
Saat 13.56 olmuştu.
Semra "ben kalkıyım kanka , sen iyice dinlen kendini toparla" dedi ve ayağa kalktı , İnci ve teyzesi de.Hep beraber aşağı indiler "Görüşürüz Zeynep teyze" diyerek kapıdan dışarı çıktı asansörü beklerken de eliyle İnciye öpücük atıp asansöre bindi.

Eveeğt beğenirsiniz inşaAllah
Bb bahar çiçeklerim💐💐💛