"What a pleasant surprise, Miss Joson!" Sinamahan ni Rebel ng nakakalokong pagngisi ang pagbati niya sa akin. Napaatras ako dahil naramdaman kong parang pumalakpak si Kitty. No, this can't be happening.

"A-anong ginagawa mo dito?"

"This is my new business." He shrugged.

Oh, Revi Realtor stands for Rebel Villafuerte. That makes sense.

"G-gusto ko lang sabihin sa'yo na hindi makatarungan ang hinihingi mong raise sa renta."

"If you really want it, then you have to pay for it. Hindi ba tama naman ako?"

"P-pero sobra naman!"

"Walang 'sobra' kapag gusto, trust me."

Naisip kong sugurin siya at sabunutan siya! Tutal hindi ko naman siya afford, sasaktan ko na lang! Babangasan ko na lang ang mukha niya pagkatapos ay tatanggalan ko siya ng isang tainga! But wait, baka ipakulong ako. Getting myself in jail is not an option! Huminga ako ng malalim, kalma, Viviene.

"Well, I guess mag-aalsabalutan na lang talaga kami ng team ko." Malungkot akong tumango.

"Whoah, giving up so fast?"

"Hindi, praktikal lang. Kung babayaran ko ang monthly rent dito, parang negosyo mso na lang ang binubuhay ko at papatayin ko ang akin. My rent used to be P 50,000 a month. Imagine the percentage of jump nang ikaw na ang may-ari."

Lumiit ang mga mata ni Rebel na may kasamang multo ng ngiti sa labi.

"Actually, I have a proposal for you."

"What is it?" Mabilis akong nabuhayan.

"I want to discuss it over dinner."

Natigilan ako at nag-isip ng mabuti.

"M-may proposal ka talaga?"

"I do. Meet me at Makati Shangri-la by 8PM, sharp."

Napatango agad ako. That should be good. I would really love to retain my space. Maybe Rebel thought that it is for the old time sake. But wait, may kasalanan nga pala ako sa kanya. Maybe it is the perfect time to apologize and to air my side. Siguro naman ay makikinig na siya.

Nang bumalik ako sa Café ay nakaisip ako ng isang ideya para mas nakakaantig ng puso ang apologies ko. I decided to make Rebel bars. It is actually a Revel bar pero isang letter lang naman ang pinalitan ko so I should convince him the I actually name the dessert after him.

After finishing and chilling the desserts, umuwi muna ako sa bahay para makapag-ayos man lang ng kaunti. Nagbabad ako sa mainit na tub at nagkipag-usap ng masinsinan kay kitty.

'Kitty, kumalma ka don. Behave ka. Hindi maganda yung mangunguna ka. Kailangan namin mag-usap ng masinsinan kaya saka ka na umekstra.'

'What? Paano pag-tinawag ka ni Birdie Monster? Naku, wag kang lilingon. Wag mo siyang papansinin, dapat suplada tayo, okay?'

After that heart to heart talk ay namili na ako ng susuotin. I am thinking kung pormal ba ang suotin ko dahil business proposal na ito. Binuksan ko ang cabinet ko at wala akong nakitang pormal doon, napangiwi ako.

Hinila ko ang knee-length royal blue open back sleeveless dress. Yumakap iyon sa aking katawan at bahagyang exposed ang aking side-boob. I let my straight hair loose and styled it slick back. Sa make-up naman ay binuhay ko ang mata ko gamit ang deep brown shadows na smokey-eye and made everything else neutral and nude. A huge stud diamond earings paired with a bracelet is what I used as accessories, tumerno iyon sa glitter pumps na isinuot ko na sapatos. To top the look, I sprayed my body with my signature scent which is J'adore.

"Beautiful, Viviene." Papuri ni Mama nang bumaba ako mula sa aking kuwarto, it is 15 minutes past seven. "May date ka?"

"Meron po akong business meeting, Ma.."

"Oh, that's nice to hear, anak. I am very proud of you!"

With pride, sumakay ako ng sasakyan na naipundar ko. Actually, hinuhulugan ko pa naman siya, it is just a simple Toyota Wigo but I am very proud of it. Simula naibenta namin ang lahat ng aming ari-arian, ngayon pa lang talaga ako nakabili ng para sa akin. Maybe, I am really doing it right, this time.

All eyes was on me when I entered the hotel lobby, may narinig pa akong bulungan na halatang nakakakilala sa akin. I smiled to those who are staring and they smiled back. One thing I learned from showbusiness, kahit hindi ka nila pinapansin, ikaw na ang unang bumati kapag tiningnan ka dahil nahihiya lang sila. Some people asked to take photos, hinayaan ko ang ilan.

"Ang ganda ganda mo pala sa personal, Miss Viviene! Sana bumalik ka na sa showbusiness!"

Mahina akong natawa, "We'll see.."

Lumapit ako sa reception lobby na agad naman na ngumiti sa akin. "I have a meeting with Mr. Rebel Villafuerte, does he have any reservation?"

"Ah, yes Ma'am." Nagtipa-tipa ang receptionist sa computer niya pagkatapos ay inabutan ako ng keycard. "Room 2509, Miss Viviene."

Natigilan ako, "No, no, this is supposed to be a dinner." Bakit sa kuwarto ako didiretso? Hindi kumibo ang receptionist at nagkibit balikat na lang.

Umakyat ako sa 25th floor ng puno ng pagtataka. I tapped on the automated door when I reached the room as it opens ay nawala ang lahat ng agam agam ko.

There's a candlelit dinner for two that was set up in the room. Masyado akong nagmaganda doon. Nakita ko agad ang likod ni Rebel na nakatanaw sa bukas na bintana na tanaw ang traffic sa ibaba. A soft violin music played on the backround.

"H-hi.."

Nilingon ako ni Rebel. Sa kaniyang kamay ay merong wine glass. Oh, he looks so dashing. He did prepare for this night, too. Sa kabila ng malamlam na ilaw mula sa liwanag ng buwan sa labas at kandila sa lamesa, he indeed proves that he's the most sought after bachelor. Kagaya nang unang araw ng muli naming pagkikita. Mukha pa din siyang bida sa lumang pelikula. Gwapo at simpatiko.

"Hi.." Umikot siya sa isang upuan at inilahad para sa akin. Umupo naman siya sa aking harapan at tiningnan akong mabuti, "You look beautiful."

"Thank you.." Naalala ko ang bitbit kong Rebel bars.

"I made a dessert and named it after you." Pagmamalaki ko. Nag-isang linya ang labi ni Rebel at tila nag-isip.

"I bet that is Rebel bars?"

Tumango tango ako, "So creative." Bulong niya pero narinig ko.

"S-so, anong proposal mo?"

"I think we should eat first bago lumamig ang pagkain."

Kumain muna kami ng six-course degustacion that was prepared for us. Hindi ako masyadong makanguya dahil namamangha pa din ako sa muli naming pagkakaharap. I used to served him aftritada, adobo, lechon kawali. Forgetting that this is what he's made for. Class.

Nang matapos na kami ay may pinindot si Rebel mula sa katabi niyang remote at lumakas ang music ng bahagya.

"Can I have this dance?" Ang malamyos na version ng kanta ni Sam Smith ang pumaimbabaw.. Hinila niya ang kamay ko at hinawakan ako sa likod. I can feel his warm hands on my back at masuyong idinikit ang katawan ko sa kanya. Kitty was in awe with the warmth. His masculine scent and his broad chest made me feel warm inside. Mabagal naming gumalaw sa music.

You must think that I'm stupid
You must think that I'm a fool
You must think that I'm new to this
But I have seen this all before

"P-parang ang lungkot naman ng kanta." I whispered. Pero mas idinikit lang ni Rebel ang katawan niya sa akin.

I'm never gonna let you close to me
Even though you mean the most to me
'Cause every time I open up, it hurts
So I'm never gonna get too close to you
Even when I mean the most to you
In case you go and leave me in the dirt

He made a move to kiss me gently on the lips. Nanghina ang tuhod ko, kagaya pa din ng dati ang epekto. Nakakapanlambot. Parang sasabog ang puso. He bit my lower lip and I kissed him back. Nagmamadali ang kilos ng aming mga kamay. Ibinaba niya ang damit ko at kasabay din non ang pagtanggal ko ng butones ng kanyang suit.

But every time you hurt me, the less that I cry
And every time you leave me, the quicker these tears dry
And every time you walk out, the less I love you
Baby, we don't stand a chance, it's sad but it's true

I'm way too good at goodbyes

Parehas kaming naglalakad patungo sa california king-sized bed nang hindi pinuputol ang halik. His tongue expertly raveled the countours of my mouth, I never thought I was that thirsty until today. I missed him. I really miss him!

By the moment the we reached the bed, only thin fabrics covers our body. Maingat akong inihiga ni Rebel. Our kisses were urgent, my hips was tilted against his, my heavy breast against his chest. He maneuvered his body, grinding his hips to mine, making me feel his length. Kitty released unwavering flow of juices when Rebel nibbled my peak. I keep on sighing and whispering his name.

"W-wait.."

Pero hindi niya ako binigyan ng pagkakataon na magpatuloy pa. He eased his briefs and once again brushed his c*ck with his palm before taking it to my mouth. His eyes was shut, I know how much he felt so good with it. When his length left my mouth, he kissed my mouth, my neck and breast, his tongue expertly ravage every single common sense of mine.

He pulled my underwear down making me fully bare and I felt his warm mouth covering my privates. I screamed. Napakapit ako sa unan at hayagang isinigaw ang kanyang pangalan.

"That's it, Baby, scream. Scream for my name."

And one more scream, my body trembled as I released the juices and he took every single drop of it on his mouth. Without gaining my energy yet, he covered my small body with his and rolled me onto my back, making me on top and slid me to his hardened muscles. He carried my weight like a paper and manuevered the thrust by motioning me up and down. I was tense and my body was quivering with the sensation. My womb contracted and I was washed by his thick c*m.

Hingal na hingal akong napabagsak sa dibdib niya. Dinig ko ang malakas na tibok ng puso niya, ganon din ang sa akin.

I know you're thinking I'm heartless
I know you're thinking I'm cold
I'm just protecting my innocence
I'm just protecting my soul

Ang mahinang musika mula sa dining table ay naririnig ko pa. Nanghihina pa ang aking tuhod.

"So what's the proposal?" Bulong ko. Binuhat ako ni Rebel paalis sa kaniyang ibabaw. Nakita kong nagbibihis na siya.

Ganon na yon? Bumangon ako at kinuha na rin ang mga damit ko. Baka ako pa ang pagbayarin ng hotel room na ito kapag ako ang naiwan.

Isinusuot ko pa lang ang dress ko nang tila umuulan ng pera sa aking harapan. Napatayo ako at inayos ang strap ng damit ko. I saw Rebel in front of me, throwing paper bills.

"A-ano 'to?"

"Bayad ko. Maybe that's enough for a months rent to my property?"

Nanlamig ang buong kalamnan ko, katumbas ng malamig na titig niya sa akin.

"Come on, pulutin mo na. You need it."

Nanginginig ang kamay ko habang yumuyuko at pinulot ang pera na ikinalat niya. Naramdaman ko ang pag-iinit ng mga mata ko. Nang makuha ko na ang makapal na cash ay napailing ako. Ipinatong ko iyon sa kama.

"Ang bastos mo." My voice broke. "Ang kapal pa ng mukha mo."

Naglakad ako papalapit sa kanya. "Hindi ganyan ang tingin ko sa sarili ko nang nagpunta ako dito pero ako ito sa tanga, nagpabilog ako sa'yo." Pinilit kong kumalma sa pamamagitan ng malumanay na paghinga pero bumuhos ang galit ko na parang kidlat, "G*go ka! Hindi ako nag-iintay ng pera!" Hinampas ko siya sa dibdib pero hindi man lang siya gumalaw.

"Oh, right? You didn't? Hindi ba yan ang dahilan ng pagdikit mo sa akin? Everyone has motives, Viviene. And the moment I proved that I can fck the Viviene Joson, we're done. You were right, I know you. Your mother insulted me when we were kids, she did not let me come near you because you are too beautiful for me. What now? Kahit tumanggi siya ay napaglaruan na kita!"

"Ikaw yon? Ikaw ang batang iyon?"

"Surprised?"

Inatake ko si Rebel ng suntok at sampal, "So that's it? Gusto mong mapalapit sa kin dahil gumaganti ka? You ruined our business because you loathe my mother because of something she did when we were kids?"

"You wouldn't understand!"

"Talagang hindi! I carried all the guilt when you left! Because I thought that your feelings were true! At ang mas nakakaguilty don, hindi ko pinagbigyan ang sarili ko na mahalin ka pabalik dahil ang maliit kong utak, walang maisip na paraan para maisalba ang negosyo mo! Bakit hindi mo tanungin si Madison kung ano ang ginawa niya sa'kin? I was so scared that you'll lose your business and I cannot help you! Pero anong ginawa mo? Iniwan mo ako at babalik ka para bastusin ang pagkababae ko? At sasabihin mo sakin ang totoo na ginamit mo lang ako para busugin ang ego mo? Masaya ka na?"

Sinampal ko siya nang halos mamanhid na ang kamay ko pero hindi iyon sumapat para mawala ang bigat ng loob ko. Kinuha ko ang sapatos ko at hindi na nag-abalang magsuklay pa. Hindi ko na siya halos matingnan sa sobrang galit at sakit na nararamdaman ko.

But every time you hurt me, the less that I cry
And every time you leave me, the quicker these tears dry
And every time you walk out, the less I love you
Baby, we don't stand a chance, it's sad but it's true

I'm way to good at goodbyes

Lumabas ako ng hotel room nang walang panyapak. I know my mascara smudged because of the tears but I don't fcking care. Pinagtitinginan pa ako ng mga taong puno ng paghanga sa akin kanina doon sa lobby pero binalewala ko. Some of them might took photos and videos, but who cares.

Ngayon ay malinaw na ang lahat. Hindi na siya ang kaibigan na nakilala ko noon.

♁☆♁☆♁☆♁☆

Pagbigyan niyo na si Viviene at Kitty. Last na nila yan. Di na sila marupokpok bukas. Haha Pasensya na, nilagnat ako. Nasabi ko na sa isa kong story. Trangkaso mga mumsh. Lol.

Social media accounts:

Facebook Page: Makiwander

Facebook Group: WANDERLANDIA

NOTE: Answer the SECURITY QUESTION so that you will be approved

Twitter & Instagram: Wandermaki

Go to my wattpad profile and follow me for more stories.