Dapat pala nilagyan ko na lang ng lason ang cupcakes ko. Hinayupak na babaeng yon. Anong kala niya sakin? Bida sa isang teleserye na mag-aalsabalutan na lang dahil ayaw niyang masaktan ang leading man? Hindi ako tatalikod nang walang laban.

Nasaan na ba ang notebook ko?

I started writing while on my way home. I wrote Madison's plan in detail, ayaw kong may makalimutan ako para meron akong babalikan kung sakaling meron na akong hakbang na gagawin. Mabuti at madali akong nakamove on. Like, wait a minute, kapeng mainit. Lalasunin ang buong Pilipinas na iinom ng Blue Cavit sa isang araw? Paano nila magagawa iyon? Can they possibly do that?

No, they can't. Hindi naman siguro ipinangkakape ang alak at araw araw na umiinom ang buong bansa. My ghad, what kind of country is nurturing alcoholic people?

So probably they will victimize clubs? But which club?

Napatingin ako sa gilid ko habang dinaraanan ang pamosong club sa BGC. Famous club. Of course, gusto nilang mag-ingay.

"Kuya, pakitabi." Huminto ang taxi na sinasakyan ko at ibinaba ako agad sa tapat ng isang club. Palagay ko ay sarado pa ang club na iyon. I've once partied with the elite on this club. Hindi ko akalaing babalik ako sa ganitong pagkakataon. I just had a hunch na isa ito sa pinakasikat na club sa buong Pilipinas dahil hindi lahat ay nakakapasok dito. Maliban na lang sa araw na ito, kailangan kong pumasok sa loob.

"Miss Viviene Joson?" Nakangisi ang babaeng bouncer na nakapwesto sa entrada ng club. I smiled sweetly at her.

"Hello, sarado pa? Sayang naman."

"Opo, Ma'am pero kung gusto niyong uminom, ako po ang bahala sa inyo."

"Papapasukin mo ako kahit wala akong membership?"

"Aba, oo naman, matutuwa ang manager ko. Crush na crush ka ni Sir Ruel. Hindi nga daw nakapagpalitrato sa inyo nung nandito kayo two years ago."

The staffs were very accommodating. Panay ang pagpapalitrato nila sa akin na pinagbigyan ko naman, kapalit iyon nang pagpapapasok nila kahit sarado pa at kahit na hindi naman ako miyembro. Goodness, I cannot believe that I'll be doing this. Walang problema sa akin ang makipag-ugnayan sa fans, pero kinakabahan ako sa naiisip kong plano. Kung foolproof ang plano nang kay Madison, sa akin naman ay napaka-flawed. I am planning to put up a little show to control the situation, no money involved. Ganda lang.

"Miss Viviene, on the house po ang lahat ng iinumin niyo."

Nang ibinigay nila sa akin ang scotch na gusto ko ay peke akong sumimsim mula sa baso.

"Ang sarap, what brand is this?"

"Ay, Blue Cavit yan, Miss Viviene. We only serve the best." May pagmamalaking wika naman ng bartender.

Okay, Viviene, this is it. You need to start your pang-Famas na acting.

Bahagya akong humawak sa leeg ko. "Masarap pero-- I-it's kinda burning.."

Ngumiti ang Bartender, "Naku, Ma'am. Baka po hindi lang kayo sanay."

"No, I---I feel sick.."

Ibinaba ng bartender ang baso, lumabas siya sa kanyang counter at agad na umalalay sa akin patungo sa couch.

"Ano yan?" Ruel, the manager came to the rescue. Mas lalo kong pinalungkot ang itsura ko habang ikinuwento ng bartender ang nangyari.

"Actually, I had lunch at Guyco's and two men fell. Nalason sila ng alak. B-buti konti palang ang naiinom ko pero nahihilo na ako at parang gusto ko nang masuka."

"What? Blue Cavit po ba iyon?"

"I am not sure but I heard it is Zephyr." I inwardly smirked, sabay sabay tayong babagsak, Madison. "Mukhang merong something sa mga alak ngayon." Kunwaring nanghihina kong sambit. "Oh my God, I really feel dizzy. Ruel, I think you have to pull out your local wines, baka magaya kayo sa Guyco's. You don't want your customers suffer hindi ba? Like me.. Maybe it is the fermentation or the ingredients were contaminated. Goodness. This is unbelievable." Huminga ako ng malalim at pumikit.

"N-naku, I don't know what to say. Hindi naman Zephyr ang ininom mo. Should we go to St. Lukes?"

"No!" Pasigaw kong sambit, "Ah-I mean, no need. Alam mo naman ang press. I don't want them to think na merong mali sa mga alak na sineserve ninyo dito. We don't know yet but please Ruel. Spread the news to stop serving local brands for now, until further notice."

"Definitely we will not serve Zephyr or Blue Cavit tonight. And don't worry, makakarating ito tiyak sa Bar and Restaurant Owner's Association dito sa Taguig. I will report this incident."

"Please don't say that it is Blue Cavit, hindi pa din tayo sigurado. Oh my, nahihilo talaga ako." Ibinuhos ko ang acting ko kaya naman inabutan agad nila ako ng tubig.

"Don't worry, everything is confidential. Including your name, Miss Viviene." Tipid akong ngumiti at nagpasalamat.

After spending few more minutes ay nagdahilan akong may sumundo sa akin, only that it is UBER that I booked. Pilit kong hinihimay sa aking utak ang plano ng pamilya ni Madison. I am sure that I only froze 1 percent of their plan. If I will say this to Rebel, tiyak na gagawa siya ng paraan. Hindi ba mas matalinong piliin ang paraan ni Rebel sa ganitong sitwasyon? Mas matalino naman talaga siya sa akin.

Nilakasan ng UBER driver ang pinakikinggan niyang balita sa radyo, natigilan ako nang marinig ang boses ni Rebel doon.

'We are still investigating the matter. It might be an isolated incident, or not really directed to ours. Maraming dapat tingnan.'

Tumanggi naman magbigay ng pahayag ang CEO ng Zephyr na si Reggie Gutierez. Saka na lamang sila magbibigay ng pahayag kapag nagkaroon na ang linaw ang imbestigasyon kung ano ang dahilan ng pagkalason ng dalawang tanyag na businessman---

Napahawak ako sa dibdib ko at nakaramdam ng awa kay Rebel.

Tumunog ang cellphone ko. I hissed when I saw the unregistered number.

"Enjoying the news?" Napasimangot agad ako sa boses ni Madison.

"Do you really want to play? I can just go ahead and report you to the authorities."

"Kung ako sayo, wag na. Una sa lahat, may ebidensya ka ba?"

"You ordered my cupcakes kahit na ayaw mo sa akin!"

"So?"

"And you told me that—"

"I told you what? Wala akong maalala, Viviene. May gusto ka bang ipaalala? You may tell Rebel everything you know, pero mauuna pa din siyang makulong bago pa man din siya makagawa ng paraan para paimbestigahan ang pamilya ko. Evidence, darling. Wala ka non. Kung magsusumbong ka at si Rebel mismo ang maghahanap ng ebidensya para sayo, tsktsk, mukhang hindi kakayanin ng oras. I told you, you only have until tomorrow or else, makukulong si Rebel!"

"M-makukulong?"

Ibinaba na ni Madison ang tawag. I feel sick. Hindi ko alam ang gagawin ko. Bakit sa akin nakasalalay ang desisyon? Pumikit ako ng mariin at inalala ang mga life lessons na natutunan ko sa buhay.

Dumilat na lang ako nang maalalang wala pala. Goodness, life! Ano ba ang itinuro mo sa akin?

Nang dumating ako sa unit ni Rebel ay inabala ko ang sarili sa pagluluto ng paboritong pagkain ni Rebel. Parang sa ganito lang ata ako may silbi. After cooking afritada, inilabas ko ang lahat ng karne sa freezer ni Rebel. I thawed the meat and then went to the laundry area. Naglaba ako. Nagwalis ng buiong bahay at naglinis ng CR. Hindi ako mapakali.

After finishing the laundry, binalikan ko ang mga karne at naghiwa naman ng sangkap. I prepared embutido, shanghai and siomai. I marinated meat for barbecue, tapa and tocino pagkatapos ay inilagay ko muling lahat sa freezer. Naghanap akong muli nang gagawin pagkatapos.

Kung hindi nag-click ang pinto, hindi ko mamamalayang inabot na pala ako ng ala-una ng madaling araw at kahit ako mismo ay hindi pa din kumakain. Pumasok si Rebel na nangangalumata at gusot gusot ang polo. He smiled weakly and a bit surprised seeing me at the kitchen.

"Hey, bakit gising ka pa?"

Sinugod ko si Rebel ng yakap. Sumabit ako sa leeg niya at agad niya akong iniangat para buhatin. Sumiksik ako sa kanyang leeg. This is the smell that I am used to. Ito ang nagpapakalma sa akin at nagsasabing maayos lang ang lahat. But this time, I shouldn't be the one seeking for comfort. He needs comfort.

"Kumusta?" I asked sadly.

"I am okay. Hungry. Kain tayo." Binuhat ako ni Rebel hanggang sa kusina. Ibinaba niya ako sa kadalasang pwesto ko at siya mismo ang kumuha ng plato para sa aming dalawa pati ng kanin at ulam. Pinagmamasdan ko siyang pagsilbihan ako.

"Y-yung nalason--"

"Wala pang malinaw na dahilan kung paano nangyari yon. Maaaring sa nakain nila--"

"What will happen if it is your wine?"

"Impossible."

"Ano nga ang mangyayari!" Giit ko. Napabuntong hininga si Rebel.

"I'll probably go to prison." Ngumisi siya, "Nah, I am sure na hindi alak ko ang dahilan."

"Mahal mo ang negosyo mo."

"Of course, I am so proud of it. Ako mismo ang nagtayo ng Blue Cavit. Walang itinulong ang mga magulang ko."

"So you don't want to lose it?"

"I won't lose it. Mamanahin pa ito ng magiging kaapo-apuhan ko."

Napakagat labi ako, is it really worth the risk to tell all?

Stepping out of his life is the answer, as simple as that. Bakit ba kasi ako nagmamagaling?

Calm your tits, Viviene. You started out as what? As a joke, as a lie. The proposal is not true. Alam ko iyon. Hindi worth ang pagmamatigas ni Rebel sa mga magulang niya para isangkalan niya ang pinakamamahal niyang negosyo na ipapamana pa pala niya sa mga apo niya. Later on, he can figure his way out of Madison.

"Viviene.."

Saka lamang ako bumalik sa huwisyo nang tawagin ni Rebel. I smiled.

"I am okay." Rebel gave me a reassuring smile. Mukhang hindi pa niya alam ang panganib na nakaamba sa kanyang negosyo.

Sh*t, kung nakapag-aral lamang ako. I could help him. If only my IQ is enough to understand how business works, 'di sana ako napaparanoid ngayon.

Pinagtulungan namin ni Rebel ang mga hugasin pagkatapos ay umakyat na kami sa kanyang kuwarto.

"Shower?" He asked.

I watched his perfectly toned body parading in front of me. Napalunok ako.

Walang pagaalinlangan akong lumapit sa bathroom, one by one removing my clothing until I am completely naked in front of him.

"Such a tease.."

He leaned down and reached for my lips and kiss me. I felt his muscle on his brief rock hard, rubbing on my tummy. With one hand, he took out his muscle and it sprung free. I felt the warm pulsating muscle on my skin. He exchanged his hand with my hand, instructing me to wrap his shaft on my hand. I started massaging it but instead that it'll relax, it thickened even more.

Itinulak niya ako sa malamig na tiles. He moaned a little on my neck, as if seriously sniffing my scent.

"Amoy ako ulam.." Reklamo ko.

"Hmm. Kaya pala masarap."

Rebel bit a part of my neck and I whimpered. My folds felt velvety and ready with just a little taunt. Nanghina ako at gusto na lamang bumagsak ng katawan ko sa sahig. The shower area was just a yard away. Sa takot kong makatulog ako sa mga halik niya ay humakbang ako papalapit don. I turned on the shower and the vapor started coming out together with the warm water and it ignited the burning sensation underneath my skin. Sa ilalim ng lumalagaslas na tubig ay muli na naman akong itinulak ni Rebel, paharap sa glass divider ng shower area, nakatalikod ako sa kanya. Bumakat ang kamay ko mula sa moist galing sa steam ng mainit na tubig at nahalina akong idikit ang katawan ko doon.

Iniayos ni Rebel ang buhok ko at pinagdiskitahan ang paghalik sa aking batok, patungo sa likod, pababa. He pushed my legs apart and pulled me closer to him, I felt his hands on my legs, to my inner tights and to my bud and I started to feel dizzy again.

"Is it too hot?" Bulong ni Rebel habang hinahalikan akong muli paakyat. Ipinatong niya ang kanyang baba sa aking balikat. He started caressing my body in the most sinful way. He cupped my heavy breast in one hand while his hand made his way to my core and begin feeling my creamy folds.

"So ready for me.." Rebel slid two fingers inside me and easily glided it as he grinded his hardness on my back.

I was murmuring his name while his fingers inside me made wet utterance together with the descending of the water on the tiled floor. Warmth, I felt nothing but warmth. As he expertly moved his hands, the glass divider swayed while I am uncontrollably shaking.

"Grind your body, Viviene."

Sinunod ko ang sinabi niya. I was grinding against his hand, purposely feeling his groin against my skin. He loudly groaned as he pulled his hand out of me, positioning me in front of the faucet, still leaning my back against him.

Inilagay niya ang dalawang kamay ko sa shower faucet para kumapit. It was a strange position but I widened my legs for him. He put his one hand on my shoulder as he prepared his entrance. I welcomed him in full, delicious force, still with pain but bearable. He pumped with all his might and I met every single thrust with so much desire and passion. It was a challenge not to make noise the moment he entered his organ to mine. I am loving every second of it but it is as if the clock stops.

My womb contracted in a good way and Rebel started to make inaudible noises. He screamed my name and attacked me furiously, he forgot how gentle it should be, tila nawawala na din siya sa kanyang sarili.

Before I could gasp, a massive amount of juice flowed on my thighs, mariin akong napapikit. I want this. I will always want this.

But not everything I want in life is something that I can have in life. Huminga ako ng malalim. at walang emosyong tinitigan ang malamig na tiles sa harapan ko.

"Maghiwalay na tayo ng landas." Bulong ko.

"What?" Still unfazed, niyakap ako ni Rebel para hindi ako tuluyang bumagsak. Kinagat ko ang pang-ibabang labi ko para pigilan ang kung ano mang emosyon.

"I can't continue doing this, Rebel."

"What do you mean?" Pilit akong itinayo ni Rebel at ipaharap sa kanya.

"I thought this was fun—"

"Shut up. This is fun!"

"It is not." Tanggi ko. "It is not fun until I learned who you really are."

"What?"

"I learned that you are clingy. This is boring."

"Boring?" Tumaas ang boses ni Rebel. Napaatras ako. Sana pala ay inintay kong makapagbihis muna kami.

"Nakausap ko si Mama, sa tingin ko ay tama siya. Uuwi muna ako sa amin kasi—"

"That is bullshit, Viviene! Ano bang pinagsasasabi mo? You know what, you are just tired. Kulang ka lang sa tulog. Let me clean you up."

"Rebel.."

Nagtangis ang panga ni Rebel. He started washing my hair without saying a word. Hindi niya man lang ako sinumbatan o sinalubong ng galit. Tumalikod ako sa kanya para ikubli ang luha, sumasabay naman iyon sa tubig kaya hindi naman siguro niya nahalata. Nang matapos siya sa akin ay lumabas na ako ng bathroom. Iniwan ko siya sa shower at nagsimula na akong magbihis.

I only have less than 24-hours to leave him. I only have today.

Nakasuot na ako ng damit nang lumabas si Rebel. A towel hanged on his waist. Hindi niya pa rin ako kinakausap hanggang sa makapagpalit na siya ng damit.

Sumiksik ako sa kama, nakaupo pa din at hindi ko magawang mahiga. Umupo si Rebel sa gilid ng kama at alam kong pinapakiramdaman din niya ako.

"How much do you want? What else do you want?" Seryoso ang baritonong boses niya.

"Hindi sa ganon."

"Then what? P*tang*na, Viviene. Ano? Meron ba akong nilabag sa mga gusto mo? Hindi ba sapat ang ibinibigay ko?" Sunod sunod na tanong niya.

"I just don't like this! The fun ends when were like this. Na hindi ka naman pala talaga fckboy! Hindi ka gaya nang inaakala ko."

"Bakit, fckgirl ka ba? I was your first. In everything!"

"But we were just playing before! I don't want to be serious!"

"Bakit? Sinasakal ba kita? Kahit ano na nga ang gusto mo, di ba? You want me to pay you, so I did. You don't want to label this, so we didn't!"

"Hindi mo kasi naiintindihan!"

"Ang alin? Tell me! Alin?!" Galit na galit ang ugat ni Rebel sa leeg. Tumakas ang luha sa mga mata ko, hindi sa takot kundi sa hirap ng kalooban. But I think he misunderstood.

"Fck, Viviene, I am sorry. I didn't mean to—"

Gumapang si Rebel patungo sa puwesto ko pero mabilis akong tumayo para hindi niya mahawakan. Natigilan siya at ang dalawang kamay ay idiniin niya ng husto sa kama. Ang mga ugat ay naglabasan sa kanyang braso na para bang doon naiipon ang pinipigil niyang emosyon para hindi ako tuluyang masaktan.

"Viviene.. There's so many shts going on in my life just today, pero ito ang pinaka nakakap*tngina." Tila pagod na wika ni Rebel.

Humakbang muli ako papaatras habang mahinang umiiyak. Kubli sa dilim ang mga luha, hindi namin nagawang buksan ang ilaw ng kuwarto kaya nanghihiram lang kami ng liwanag mula sa labas.

"Just let me be. Leave me alone. I don't want this." Matigas na wika ko.

Tumayo si Rebel mula sa kama, kinailangan kong tumingala para itago muli ang mga luhang umaagos na sa mukha ko,

"Fck." Pagkasabi non ay lumuhod si Rebel sa harapan ko. "Wag."

Parang dinudurog ang puso ko na makita siyang ganon. Ang tinamaan ng liwanag na mga mata niya ay bahagyang namumula at parang pagod na pagod.

"Gagalingan ko." Suminghap siya kasabay ng mahinang paghikbi, "I promise, I won't be boring. I promise that there's never a single day that you won't smile We will buy the things that you want, we will apologize to people that you love. Just please." Pumiyok siya at humikbi muli, "Tngina wag mo lang hingin sa kin ang magpakafckboy kasi loyal ako sayo. Nandito na ko. Ang tagal kong naghintay para maramdaman 'to, hindi ko sisirain 'to."

My heart shattered in so many pieces. Sa kabila ng pagmamakaawa ni Rebel ay tila naririnig ko ang boses ni Madison na tumatawa. Pinagtatawanan kaming dalawa at itinuturo ang kulungan na kahihinatnan ni Rebel. Ipinilig ko ang ulo ko. I cannot see him in prison. Not Rebel, not my Rebel.

Tinigasan ko ang titig ko kay Rebel at pilit na pinalis ang kamay niya papalayo sa aking balat.

"Yan, yan ang ayoko. Ayoko ng clingy, nakakasuka. Do you know how much I loved s*x since you fcked me? So much." I paused, "To the point that I fcked thy neighbor."

"Viviene.." Kitang kita ko ang panginginig ng labi ni Rebel sa kabila ng dilim.

"Mahina ba ang pagkakasabi ko? I am fcking other people when you are not around. Someone's fcking me while I am baking my cupcakes, someone has fcked me on your table, on your couch even on your bed."

"Viviene!" Napalitan ng galit ang kaninang nagmamakaawang mukha ni Rebel. Agad siyang tumayo at itinulak ako. Sa sobrang lakas non ay humampas ang likod ko sa malamig na pader at wala akong panahon para indahin ang sakit, inilagay niya ang isang kamay sa leeg ko. Napatingala ako. Dinig ko ang pagtatangis ng kanyang mga ngipin, namumula ang mga mata niya sa galit.

"Anong sabi mo?" Mapanganib na tanong niya.

"I fcked someone else." Pinigil kong pumatak ang kahit anong luha sa mata ko.

"P*ta ka." Akusa ni Rebel.

"Matagal na." Malamig na sagot ko taliwas sa nararamdaman ko.

Pinakawalan ni Rebel ang leeg ko pagkatapos ay tumalikod sa akin. Kinuha niya ang kanyang susi kaya nataranta ako. He cannot drive when he's upset.

"Ako na lang ang aalis. Bahay mo naman ito."

"Na binaboy mo! Do you think I still want my skin touch that bed where you fcked another man? I want to burn this house with you in it!"

"R-rebel.."

Palagay ko ay hindi na niya ako narinig dahil tumakbo na siya pababa. Wala na akong nagawa kundi pakinggan ang marahas na pagsara ng pintuan. My tears started to flow and I cried vehemently. Ilang linggo pa lang pero ganito na kasakit.

Hindi ko alam kung dapat ko bang ipagpasalamat na ganito palang kaaga ay binawi na siya. O habangbuhay kong pagsisishan ang isang gabi na kahit kailan ay hindi ko makakalimutan.

♁☆♁☆♁☆♁☆

Aloha! Ang pagbabalik ng tinamad na manunulat. Thanks for staying! How's your vacation? Haha for sure wala na kayong hang-over! Ang tagal bago ako nakapangamusta!

Social media accounts:

Facebook Page: Makiwander

Facebook Group: WANDERLANDIA

NOTE: Answer the SECURITY QUESTION so that you will be approved

Twitter & Instagram: Wandermaki

Go to my wattpad profile and follow me for more stories.