Agreement.

Nakarinig siya ng kaluskos mula sa mga taong paparating. Naestatwa siya at pilit na ibinababa ang kamay ng lasing na abogado mula sa kanyang dress. Umungol ito bilang pagtanggi. Itinulak niya ito at dahil na rin siguro sa kalasingan ay madali itong napakalas sa kanya. Dumilim ang mga mata nito na parang pinagdamutan ng pagkain.

Namutla siya. His eyes were dominating, like any wrong move he will strangle her neck if she wouldn't obey. Nakarinig na siya ng ganon sa kanilang psychology class, Sadistic Personality Disorder, baka merong ganoon ang lalaki kaya ganon na lang makatingin, pero nang bumaba ang mga mata niya sa labi nito na namumula pa dahil sa kanilang pinagsaluhang halik, she knows he's not the type. Hindi naman ito nangangagat.

He looked at the direction where she's looking at, quickly he grabbed her wrist with his fingers at mabilis na binuksan ang McLaren nito, hindi na siya nakatanggi nang itulak siya nito sa passenger seat at saka umikot ito patungo sa driver seat. 

Napayuko pa siya nang makita ang kanyang mga kasamahan na dumaan sa harapan ng sasakyan ng abogado pero wala man lang ni isa sa mga ito ang lumingon doon, marahil ay hindi nga siya nakita.

Nang sumara ang pinto ng driver seat ay namatay ang ilaw sa loob ng sasakyan. Only the dim lamp post gave them faint lighting inside the car. Lumingon sa kanya ang binata, nanuyo ang kanyang lalamunan nang ilapit na naman nito ang sarili sa kanya at ipinagpatuloy ang paghalik sa kanyang mga labi na walang sinasabing kahit anong salita, na para bang may karapatan itong gawin iyon sa kanya. The taste of sweet wine is now free from the bitter taste, she only felt the burning sensation to her mouth and nothing else when he suckled her tongue.

His hands travelled to her body like he owns her. Wala sa sariling nakagat niya ang pang-ibabang labi ng lalaki nang maglakbay ang kamay nito sa kanyang dibdib. She whimpered when he massaged her swollen tip that no one has ever touched kahit sa ibabaw pa lang iyon ng kanyang bestida.

Tiyang at Inay.. Sana ay tulog pa din kayo sa langit.

Sa likod ng isip niya, alam niyang dapat ay nagsisisigaw siya at gumagawa ng eskandalo. She knows this is a violation of her rights of a woman. But she's probably crazy if she would let go of the kiss. This is like her chocolate, another discovery that she wants to keep on her own.

She felt pulling at the hem of her dress, umangat na iyon sa kanyang tiyan. Sinubukan niyang ayusin iyon at ibaba pero umungol ang binata na tila nagrereklamo.

"Let's remove your clothes." Bulong nito at saka nagpatuloy sa paghalik. Pumikit na lamang siya at hinayaan ito sa gagawin, kung sabagay ay init na init na din naman siya. Sa isang pag-angat ay naialis na nito ang kanyang damit. She's only left with her lacey undergarments.

Namimigat ang talukap ng mata ng lalaki tingnan ang kanyang kabuuan. Bumaba ang mga labi nito sa kanyang leeg. She was astonished on how he expertly mananged to move inside the small sports car while sitting on the driver seat. He reached for the snag of her brassiere and it snapped instantly. Napasinghap siya dahil doon.

But then her eyes rolled heavenwards when his mouth invaded her tip, napasabunot siya sa malambot na buhok ng lalaki at hindi man lang nagreklamo ito.

"These are mine." Bulong nito sa pagitan ng halik, ang kaliwang kamay nito ay minamasahe ang kanyang dibdib.

"A-attorney, sandali.."

"No." Matigas na tanggi nito.

Bumaba ang kamay nito sa pagitan ng ganyang mga hita. Providing her heat with his touch on the flesh in between her legs.

"Mine." Bulong muli nito nang mahawakan ang tela ng kanyang underwear.

His fingers crawled up and down in a conscious motion teasing her mound, she heard a tearing sound of the delicate fabric covering her flesh.

She felt the electricity on her body when his digits touched her bud.

"Attorney!" Namumula na ang kanyang pisngi sa sobrang hiya. Gusto niya na itong itulak papalayo pero hindi man lang ito natinag. She knew she was trapped in his territory.

"Attorney. Baka po magalit ang asawa niyo o girlfriend niyo!" Sinubok niyang ipaalala baka sakaling magising ito sa kalasingan pero hindi ito kumilos.

His digit deepen on her entrance and she whimpered before she could even argue.

"What did you say?" His eyes, dark and brooding looked at her brown orbs with intensity. Her mouth flew open when she felt two digits invading her privacy. It slowly glided in and out and melting her into a mouthwatering torment.

"F*ck, so tight."

She knew what it was, she just couldn't believe that she would ended up consumed and loving every moment of it. She reached for the head rest of the seat, like her life depends on it. He put another digit and she yelped, her back arched until she felt her walls clenched and her body trembled with release of foreign juices that she never ever experienced in her life.

"Damn it, so ready for me. Are you on pills?" Diretsong tanong nito sa kanya habang di pa siya tapos sa pagdedeliryo, para ngang malayo pa ang boses nito sa kanya. Umiling siya, narinig niya ang mahinang pag-mura nito.

Sumandal ito sa driver seat at nakita niya ang pagpikit nito na parang merong iniinda.

"I will drop you home, make sure to meet me later at my office."

Pagkasabi non ay binuksan na nito ang kanyang sasakyan. Hiniwa nang grandiosong tunog ng mamahaling sasakyan ang katahimikan ngayong gabi. Binihisan niya ang kanyang sarili habang umaandar sila, hiyang hiya sa sarili at sa abogadong nasa kanyang harapan na wala man lang init sa pakikitungo dahil sa nangyari sa kanila.

Her panties were ripped pero hindi niya inalis iyon sa kanya. The ride was too long for the both of them, it was too quiet and unfamiliar. It was too cold and awkward.

Ramdam niya pa din ang sensasyon sa pagitan ng kanyang mga hita nang bumaba siya sa tapat ng malungkot na mansyon ng mga Gomez. Bubukas pa lang sana ang bibig niya para magpasalamat ay muling umarangkada na ang sasakyan papalayo.

Wala man lang pasintabi.

"Noelle, nandyan ka na pala." Natigilan siya sa tahimik na paghakbang patungo sa kanyang silid nang magsalita si Don Martin. Hindi niya napansin na nakaupo ito sa kaisa isang upuan na natira sa living room ng mansyon. Pagod siyang ngumiti sa matanda.

"Bakit gising pa po kayo?"

"Hindi ako makatulog."

Nilapitan niya ang matanda at lumuhod siya sa paanan nito. He was close to father she never had. Binigyan siya nito ng apelyido, hindi man katulad ng pagmamahal nito sa tunay niyang mga anak, alam niyang sinubok nito na hindi niya maramdaman na isa siyang estranghero sa pamamahay na ito at desidido siyang ibalik ang pabor na iyon.

"Makukulong na ako." Bulong nito.

"Hindi, wag niyo pong iisipin yan Don Martin. Gagawa tayo ng paraan."

"Hindi na ako umaasa."

Naramdaman niya ang pag-iinit ng sulok ng kanyang mga mata.

"Kapag nakulong po kayo, wala na pong matitira sa akin." Di niya napigilan ang impit na paghikbi. Ilang beses na ba niyang nakita na nawala ang mga taong pinahahalagahan niya sa kanyang harapan, marami na. Sa pagkakataong ito, nararamdaman niyang may magagawa siya.

"Don't say that, Noelle. You are beautiful, kind and strong. Alam kong may magmamahal din sayo kapag nawala na ako."

Umiling siya, "Hindi po. Ayoko po. Gagawa po ako ng paraan."

Bumuntong hininga ang matanda, "How did I deserve this kind of love, Noelle? Alam kong hindi ko naibigay sayo ang pagmamahal ng isang ama."

"Pero binigyan niyo po ako ang pangalan."

Suminghot ang matanda at tinakpan nito ang bibig nito, "I am lucky to have a daughter like you. Hindi ko din hahayaan na masaktan ka ng sino man."

---

KINAKABAHAN siya nang tumuntong siya sa Sandejas Law Firm, isang guwardiya lang ang naroon sa harapan dahil linggo at wala naman talagang opisina. Napatingin siya sa nakaparadang McLaren sa harapan ng building kaya alam niyang iniintay siya ng abogado.

Nag-alab ang kanyang pisngi ng maalala ang nangyari kagabi. Naalala pa kaya nito iyon? Baka mahimatay pa siya kapag ipinaalala nito ang nangyari. Siguro naman ay hindi, pormal ito at may dignidad. Ganoon naman ang mga abogado.

Ipinakita niya ang itim na card sa guwardiya at tinaasan siya nito ng kilay.

"Pangalan?"

"Noelle.. Noelle Casper Inocencio Gomez."

Tumingin ang guwardya sa logbook nito at saka itinulak ang pinto sa tabi nito.

"Pumasok ka na, meron kang makikitang pinto sa kanan, pumasok ka roon at dirediretsuhin mo lang ang opisina hanggang sa makita mo ang pribadong opisina sa dulo, merong pangalan ni Attorney. Kumatok ka bago ka pumasok." Mahigpit na habilin sa kanya, kinakabahan siyang ngumiti at tumango saka nagpasalamat.

Pinagpagan niya ang suot niyang bulaklaking dress bago pumasok sa unang pinto sa kanan. Sa sobrang tahimik ng opisina, palagay niya ay naririnig niya na din ang tibok ng puso niya. The walls were dull and completely monotonous. Kulay dark gray lang ito na napalamutian ng indoor plants sa bawat kanto. Madilim ang buong paligid at tanging natural light lang ang pumapasok bilang liwanag.

Huminga siya ng malalim sa bawat paghakbang hanggang sa matanawan niya nga ang sinasabing opisina doon sa dulo.

Kaya mo yan, Noelle.

Mahihinang warning knocks ang ginawa niya bago itulak ang pinto. Natanawan niya agad ang abogado, prenteng nakaupo sa swivel chair. He lazily looked up to her. He's in his casual blue shirt and jeans, his biceps proudly displays as his arms were flexed on the chair's arm rest, resting his chin on his fist. Ang buhok nito ay maayos na nakahagod, still the prominent details of his face looks unearthly in the broad daylight.

Ininguso nito ang upuan sa kanyang harapan at umupo nga siya roon.

"So, you need a lawyer." Punit nito sa katahimikan. Tumango siya.

"And you don't have money to pay because your family is bankrupt."

Manghuhula kaya ito? Alam na alam nito ang kanyang sasabihin. Tumango muli siya.

"But my service is expensive. I am the number one lawyer in town."

Nanlaki ang mga mata niya. Hindi niya inaasahan iyon.

"What can you offer?" Pinagdaop nito ang magkabilang palad at ipinatong ang siko sa lamesa. Ang madidilim nitong mga mata ay tumitig sa kanya.

"O-offer?"

"I am not a charity lawyer, Miss Gomez and I mean business."

Patay na talaga. Negative pala itong pinuntahan niya. Hindi naman niya pupwedeng isanla ang mansyon dahil nakasanla na ito, isa pa, hindi naman ito sa kanya.

"Mukhang nahihirapan kang mag-isip." His lips curved into a teasing smile. "How about s*x?"

Mas lalong namilog ang mga mata niya. Hindi man lang ito nag-sugarcoat ng sasabihin!

"I will be of service and you will be of service to me too. A bedwarmer, a playmate in bed. I think that's just fair."

Kumuyom ang kamao niya. Talaga nga namang bastos at manyakis ang abogadong nasa harapan niya.

"Ang bastos mo!"

"Nah, just brutally honest." Sumandal ito sa kanyang swivel chair na walang kaemo-emosyon. "I don't want promisorry notes. That's bullsh*t, no one really pays after a good service. Yes or no?" Mabilis na tanong nito sa kanya.

"No!"

"Fine. Leave." Itinuro pa nito ang kanyang pinto. Mabilis siyang tumayo na may bitbit na nagrerebolusyong damdamin para sa binata.

"Ang sama ng ugali mo po!"

"That's not the first."

"Ang yabang mo po!"

"Just confident."

Pumikit siya ng mariin bago dumilat. Anger flickered in her almond eyes. "Gipit na nga ako, sasamantalahin mo pa kami. Huwag sanang mangyari sa pamilya mo ang pinagdaraanan namin."

"Never.will." Mas matinding galit ang bumalot sa mata ng kaharap at hindi niya iyon maunawaan. Para bang galit iyon sa mundo at sa kanya nito napilit iyong ibuhos.

Pansumandali niyang nakalimutan ang pangangailangan. Bumaling siya sa bintana at huminga ng malalim, pilit na iniiwasang mapaimbabawan ng emosyon. Naalala niya ang mukha ni Don Martin, naalala niya ang pangako niya dito. Naalala niya ang mga luha nito kagabi habang sinasabing maswerte ito dahil naging anak siya nito. Makakaya niya ba itong biguin?

Napabuga muli siya ng hangin at mahinahong umupo sa harapan ng abogado. Tumaas ang kilay nito sa kanya.

"Gaano katagal?"

"Hm?"

"Gaano mo katagal kakailanganin ang katawan ko?"

"Hanggang sa magkaroon ng desisyon ang korte sa kaso niyo."

"Gaano katagal?" Ulit niya sa nangangapal na boses.

"The court trial will begin next week, say three months."

Napalunok siya. Tatlong buwan. Mabilis lang na lilipas iyon.

"Pumapayag na ako."

Ngumisi ang malupit na abogado. "Not as fast. I want to make sure that you are clean. I want to make sure that you are on pills. I want to make sure that you will be available whenever I need you."

"Meron akong trabaho, hindi mo pupwedeng pakialaman ang parteng iyon."

"Busy din naman ako and two to three f*cking then I will probably get tired of you. You will just be there for convenience."

Nasaktan siya sa sinabi nito. Kung ituring siya ay para lamang siyang bagay na pupwedeng gamitin kung kailan nito gusto.

"Pumapayag na po ako."

"As a courtesy to me, I demand that you will not have any relationship while we are in this agreement, for my own health security."

"Ganoon ka din ba?"

"Miss Gomez, for your information, I don't do relationships but if you were to ask, I make sure that all the woman that I bedded were all clean. I only f*ck members of the elite, and they are tested if they are active to s*x." May kinuha ito sa kanyang drawer at inihagis iyon sa kanya.

Nabasa niya agad ang nakasulat, 'Health Certificate.' STD, HIV tests ang nilalaman noon.

"I am clean and tested. I am an alpha male, I f*ck when I feel like it. Hindi mo ako hawak sa leeg, I will do what I want but you cannot do anything you want. I am on the dominant end just so you know. 'Wag kang mag-alala, hindi ka magkakasakit mula sa akin."

"Meron din po akong ganito. Required po sa club ang ganitong test tuwing ika-tatlong buwan." Kinuha niya sa bag ang kanyang clear envelope kung saan niya inilalagay ang mga mahahalagang papeles niya na may kinalaman sa trabaho. Binunot niya ang kanyang latest health certificate na kinuha noong nakaraang linggo pa lamang at ibinigay yon sa abogado.

"Good. I want you raw," May kinuha ulit ito sa drawer at iniabot sa kanya ang isang box ng pills. "Take that every day."

Tumango siya. "Yun lang po?"

"I know this is a cliché line for casual s*x relationships but I want you to know that no personal questions should be asked and do not fall inlove with me."

"Kayo din po."

"Not gonna happen."

Napakamot siya ng kanyang ulo. Ganoon na ba siya kapangit sa paningin nito?