
Kabanata 23
ESPIDYI.
Noelle.
She was intoxicated, not on alcohol but the deep kisses on her skin. Napatingin siya sa langit habang walang saplot ang buo niyang katawan. She was lying at the passenger seat of a black convertible mustang, roof was open and her legs was spread apart.
She moaned as the last drop of her orgasm left her body.
"Do you need to go home?" Tanong sa kaniya ni Midnight nang umahon ito mula sa sa pagitan ng kaniyang mga binti. They were on top of a hill, pribadong pag-aari ng mga Sandejas iyon, a wide land, raw and untouched trees. Napailing siya, gusto niya sa matahimik na lugar na iyon.
"What's wrong?" Kalmanteng tanong ni Midnight nang pumuwesto ito sa driver seat.
Tiningnan niya itong mabuti. His muscles were perfectly toned, and really got a body to die for. Kung bakit sila magkasama ngayon ay hindi niya din alam.
Umiling siya.
"Spill it." Utos sa kaniya ni Midnight. Umirap siya.
"Ano bang sinasabi mo riyan?" Nakasimangot na tanong niya.
"The last time I checked, I am still unforgivable. I never asked forgiveness in the first place. Why are you here with me?"
"Ayaw mo ba na nagpapaloko ako ngayon?" Umirap siya. Mahinang natawa ang binata.
"Noelle, you are not being you. May problema ka ba sa inyo?"
Imbes na sumagot, she straddled Midnight, her moist skin grinded to his length, she smiled when she felt something growing.
"Noelle." Pinatigil ni Midnight ang kaniyang ginagawa at seryoso siyang tiningnan, "May problema ka ba?" Ulit nito.
Umiling siya.
"Natatakot akong magkamali." Bulong niya. "Kaya gusto ko na lang gawin ang hindi dapat para wala na akong inaasahan."
"What are you talking about?"
"Nang magkita tayo, yon ang unang sumuway ako sa pagiging tama at mas gusto ko ang pakiramdam non."
"Sa tingin mo ay mali itong ginagawa natin?"
Tumango siya.
"Gaano kamali?" Namungay ang mga mata ni Midnight habang pinagtutuunan ang kaniyang katawan na walang kahit anong saplot.
"Sobrang mali. Ayoko nang subukin ang maging tama."
"You want to break the rules with me?"
Tumango siya.
"Then, I am willing. Only if you do it with me. Gagawa tayo ng pagkakamali kahit ilan ang gusto mo."
"Parte ba iyan ng panloloko mo?"
"Oo naman." Bulong ni Midnight saka siya pinatakan ng halik sa labi.
---
"Noelle, saan ka galing?"
Natigilan siya mula sa mahinang paghakbang papasok nang mansyon nang maabutan niya si Don Martin na nakaupo sa sofa, mukhang inaabangan talaga siya.
"Nagkaayaan lang kaming magkakaklase sa isang.. Group study."
"Group study? At night? Bakit hindi weekends?"
"Bukas po ang test namin sa subject na iyon." Mabilis siyang nakaisip ng palusot.
Tumango si Don Martin, "You are not seeing Attorney Sandejas, right?"
Hindi niya maituloy ang hakbang niya at hindi din siya nakasagot.
"I used to like the guy.." Bulong nito pero sapat na para marinig niya.
"But I think you have to focus on your studies first, Noelle. Mas gusto kong makatapos ka pagkatapos ng lahat ng nangyari sa pamilyang ito.
"Siyempre naman po.." Pag-sangayon niya. She went to her room directly and she thought of reviewing her books. Pero parang naging matabang na pahina ang mga iyon, masyadong matabang para sa panlasa niya.
Kinuha niya ang cellphone niya, pinag-isipang mabuti kung itutuloy niya pero bandang huli ay nagpagupo siya.
'Nakauwi ka na?'
She texted Midnight, imbes na reply ang matanggap niya ay tumawag ito. Napangiti siya.
"Nakauwi na." Masuyo ang boses nito sa kabilang linya.
"Did you read your lessons for tomorrow? Bukas ang klase natin."
"Ayaw mo na ba akong kausap?" She asked nonchalantly. Mahinang natawa ang binata sa kabilang linya.
"I always want to talk to you. I miss you sleeping beside me."
Sumimangot siya kahit na merong maliliit na paru paro sa sikmura.
"Midnight, magkita tayo bukas."
"Magkikita naman tayo."
"Sa umaga."
Bahagyang natigilan si Midnight.
"Ayaw mo." Matabang na sabi niya.
"No, no. I'll see you. Saan mo gusto? Anong oras?"
"Sunduin mo ako sa labas ng subdivision namin, gusto kong makakita ng dagat. Ilayo mo ako,"
"Dagat?"
"Hindi mo kaya?"
"Kaya."
"Yun naman pala." Napailing siya. "Babalik na lang tayo bago ang klase mo."
"Paano ang mga klase mo bago ako?"
"Ako na ang bahala doon.."
"Noelle, what is really happening to you?"
Hindi niya nagustuhan ang tonong iyon. Hindi nito maiintindihan ang sentiments niya.
"Sige, huwag na lang tayo tumuloy."
"We can do that on weekend—"
Hindi na niya itinuloy ang sasabihin at pinatay niya ang tawag. Napahilamos siya ng mukha gamit ang palad at saka ginulo ang sariling buhok. Naalala niya ang pang-iinsultong salita ni Donya Matilde na parang kilalang kilala siya nito. Naalala niya ang pagtikim niya ng bawal, ang mga ginagawa nila ni Midnight na hindi niya kayang talikuran.
She tried to picture herself doing it with another man, napailing siya. Yun ba ang susunod? Marahil yun nga, ano ang sasabihin sa kaniya ni Don Martin? Ni Monroe? Ni Donna? Ng buong eskwelahan?
Parang naging malamig na boses iyon sa kanyang tainga na tinutudyo siyang subukan para malaman iyon.
Napabangon siya kinabukasan sa mainit na katawang bumabalot sa kanya. Handa na siyang sumigaw ng malakas nang mapagtanto kung sino iyon.
"Midnight!" Mahinang bulong niya. "Anong ginagawa mo dito?"
Medyo madilim pa din sa labas pero katabi na niya ang binata at walang pang-itaas. Unti unti itong nagmulat ng mata at inaantok na ngumisi sa kaniya. Tiningnan niya ang veranda niya, parang wala namang kung anong nangyari doon. Paano kaya ito nakapasok?
"What's your problem?" Malungkot ang matang nakatuon sa kaniya. Hinaplos nito ang buhok niya at mahinang pinisil ang ilong, "Tell me."
Ngumuso siya. "Ikaw? Anong problema mo? Paano ka nakapasok?"
"I have my ways." Tinitigan siya nito, nangingiti. "Hindi ako makatulog, pinag-iisip mo ako."
"Bakit mo ako iisipin? Wala namang kahit anong namamagitan sa atin. Hindi mo problema kung may problema ako."
"Noelle.."
Lumabi siya para pigilan ang luha nagbabadya sa mata pero nang hindi mapigilan ay bumagsak siya sa dibdib ni Midnight na agad siyang sinalo at hinaplos ang likod niya.
"Sabi sa akin ni Donya Matilde, pokpok daw ako kagaya ng nanay ko."
"What?"
Tumango siya, "Pinag-iisipan ko yon na baka tama siya. Kahit sa umpisa pa lang pumayag na ako sa gusto mo, at sa pangalawang pagkakataon, pumayag pa din ako. Pokpok ako."
"Pokpok agad, hindi ba pupwedeng mahal mo lang ako?"
Hinampas niya sa dibdib ang binata dahil mukhang hindi ito nagseseryoso. "Paano kung makarating ito kay Don Martin? Paano kung maging kahihiyan ako ng pamilya niya? Kung sino pa ang ampon—"
"Hey, do you seriously worry about those things?"
Mahina siyang tumango.
"If all else fails, I am still here."
"Baliw ka ba! Niloko mo nga ako. Itong ginagawa mo, pangalawang beses na ito. Kahit alam kong niloloko mo ako, nagpapaloko pa din ako. Ang tanga ko lang." Suminghot siya, "Pero masaya kasi. Kaya tama si Donya Matilde—"
"Ano naman kung tama siya? Nasasaktan ka ba para sa sasabihin ng iba kahit na masaya ka? Anong point ng pagiging masaya kung iisipin mo ang sasabihin nila?"
Natigilan siya.
"Ngayon palang sayo nag-sink in ang consequences ng pagiging ampon, Noelle? Ang takot na magkamali kasi baka sabihin nilang hindi ka marunong tumanaw ng utang na loob? Tingin mo, bakit ako naging ganito katigas?"
Napakurap kurap siya.
"Because no matter how hard you try, you will still disappoint because we are human with differences."
"Pero mapapahiya si Don Martin kapag nalaman niya ito."
"Alam niya na ba?"
Umiling siya, "Then there's nothing to worry about. Let's just cross the bridge when we get there."
"Ayoko nang mag-aral."
"You are acting like a brat."
"Hindi totoo yan!" Muli ay hinampas niya sa dibdib si Midnight.
"It is just hormones, Noelle. Di ba ganyan naman talaga kayo? Somewhere, you'll feel anxious and depressed. It is time of the month for you."
"Paano mo nalaman?"
"I know your records."
"At tinatandaan mo? Ang creepy."
"Anong creepy?" Hinalikan siya ni Midnight sa noo. "May nakilala ka na bang taong concern sa well-being mo?"
"Si Dylan. Nalaman niya kasi minsang inatake ako ng dysmenorrhea—"
"That freak. You must stay away with him." He looks irritated and really annoyed.
"Hindi na lang ako mag-aaral."
"Mag-aaral ka o bubuntisin kita?"
"Midnight!"
"Pumili ka." His intense gaze bore to her.
"Mag-aaral." Ngumuso siya. "Nahihirapan ako sa ibang subjects ko."
"Paano pa sa law? Do you need help?"
Hindi siya sumagot, mas humigpit ang yakap ni Midnight sa kanya.
"Don't worry about it. Everything will be fine, Noelle."
"Ang galing mo talagang manloko 'no?"
"You think so?"
Tumango si Noelle.
"Thank you for the recognition." Sagot ni Midnight na muli siyang hinalikan sa noo. "Can I invite you date on weekends? Manloloko sana ako."
Tumaas ang kilay niya, feeling comfortable bliss on his warmth.
"Okay.."
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro