Opadłem na ziemię. Zakryłem twarz rękami. To nie mogło się stać.
- Nie może być za późno! - wrzasnąłem wstając.

~HIS Perspective

Siedziałem na stołku w salonie i podpisywałem list. Jesteś jedynym powodem. Skreśliłem to zdanie. Jeszcze zrobiłby to samo co ja, heh.

Odłożyłem list na ten sam stolik, przy którym Ink zaczął swój plan. Wróciłem do domu i wszedłem do wanny. Już od dawna chciałem to zrobić.
Spojrzałem na otwarte opakowanie leków. Czy one wystarczą? Mam nadzieję...
Wziąłem foliową torebkę i wyciągnąłem opakowania.
Jedna tabletka...
Dwie tabletki...
Siedem tabletek...
Szesnaście tabletek...
Czy trzydzieści wystarczy?
Zacisnąłem powieki i wyspałem malutkie drażetki do ust. Połknąłem je na raz.

Wszystko trwało tylko trzydzieści sekund...
Tylko trzydzieści...