{Ruby Hayes}

Anderhalf uur later kom ik het bord tegen waar ik naar zocht: Tuna Village populatie: 1564 inwoners. Dit gaat hopelijk goed. Net voor het bord shift ik terug en masker mijn geur. 'We zoeken geen problemen, remember?' Nee, was ik ook niet van plan.

Ik laat mijn neus de omgeving afspeuren naar geuren. Er zijn veel geurtjes van konijnen en eekhoorns maar er is ook een hele sterke geur, een grens. 'Serious Dragons.' Wacht dat zijn bondgenoten van ons oude pack. Yeey, dat is zo fijn. 'Stop het sarcasme, we moeten de grens over Ruby.' Oke dan gaan we maar, denk ik. Mijn voet zet ik over de grens heen. En al snel vervolg ik mijn weg naar het dorpje.

Na drie minuten maakt het bos plaats voor een gezellig dorp. Mijn ogen laat ik langs de huizen in de straat schieten. Aan het einde van de straat staat een fontein. Een wolf en de maangodin. Ik besluit te gaan zitten op de fontein rand. Pak een pak oreo's  uit mijn tas en besluit ze op te eten. Mensen (weerwolven) kijken me raar aan. 'Verdorie, niet over nagedacht zeker.' Ik probeer aandachtig naar Sky te luisteren om vervolgens het bericht te horen. 'Tuna Village bestaat uit alleen maar weerwolven.' Ik geef mezelf een kleine mentale facepalm.

Een meisje met mooi blond haar loopt langs  me heen. 'Dochter van een Beta.' Ze stopt plotseling en draait zich om. Haar ogen zijn glazig, mindlink. Snel loopt ze op me af en komt naast me zitten. 'Mooi haar.' Oke dat is zo typisch. Ik knik, maar gewoon en ga door aan mijn oreo's.

'Natuurlijk of geverfd?' Ja verdorie, haarkleur werk is mee. Als ik natuurlijk zeg dan word ik herkend. 'Dat kan handig zijn.' Als we terecht komen in de kerker geef ik mijn wolf de schuld. 'Natuurlijk.'

Het meisje kijk me aan en haar ogen worden weer glazig. 'Zijn dat kleur lenzen of je echte kleur ogen.' Nou heel snugger is ze ook niet. 'Echte kleur ogen.' Ze lijkt iets te mompelen. 'Verhip, de Yoba.' Ze herkent ons. 'De enige echte, vrees ik.' Murmel ik naar de Beta dochter. Ze schud afwezig haar hoofd. 'Je ruikt niet naar wolf?' Is dat een vraag of meer gewoon gemompel. 'Ben je een weerwolf?' Voorzichtig knik ik. 'Dochter van een dode Alpha.' 'Alpha bloed dus.' Weer knik ik. Waarom heeft dit meisje zo veel vragen?

'Wil je even mee naar mijn vader?' Dat klonk niet echt als een vraag ofzo. Ik sta op. 'Dat was niet waarvoor ik hier kwam.' Ze volgt mijn voorbeeld en staat op. Ze gaat voor me staan en haar ogen worden glazig. En binnen no-time staan alle mensen -die me net raar aankeken - om me heen. 'Ik wist wel dat het geen vraag was. Maar als jullie het zo willen spelen. Succes ermee dan.' De mensen kijken verbaasd op. Wat verwachtten ze? Dat ik mezelf uit zou leveren aan de Beta? Dacht het niet.

Snel shift ik en pak mijn tas in mijn bek. Ik maak een aanloopje en spring met een grote sprong over het groepje heen. Vlug draai ik mijn kop en besluit ze nog even te laten schrikken. Mijn voeten laat ik stoppen met rennen en draai me om. 'Bemoei je niet met mijn zaken. Jullie zijn maar simpele roedelleden.' Mijn grauwe wolvenstem word een beetje gedempt door de tas, maar het maakt wel indruk.

Ze kijken me verschrikt en bang aan. 'Vertel jullie Alpha dat hij hier naartoe moet komen. NU!' Het blonde meisje knikt en roept daarna kei hard: 'ALPHA!'

Na een tijdje komt een blonde wolf  op het groepje afrennen en gaat er beschermend voor staan. Hij shift zelf terug naar zijn mensenvorm en loopt vervolgens op me af. 'SHIFT!' Roept de opdringerige Alpha op zijn Alpha-toon.

Opstandig ga ik zitten en besluit ook hem even te laten schrikken. 'Vind ik niet zo'n goed idee eigenlijk.' Zijn mond valt een stukje open. 'Je bestaat echt?!' Ik begin me lichtelijk te irriteren aan deze mensen . 'Nee, ik ben een hallucinatie. SPOOKY!' Hij schud zijn hoofd en wilt dichterbij komen. 'Staan blijven Alphaatje!' Een luide grom laat ik over het plein schallen. Per direct staat de man stil. Geweldige Alpha als je het mij vraagt.

'Wat wil je Yoba?' Ik schud afkeurend mijn hoofd. 'Ik heet Ruby. Niet Yoba.' De Alpha knikt. 'Hoe heet je?' Mijn vraag komt heel arrogant over. 'James Silvers.' Oke, waarom wilde ik dit eigenlijk weten. 'Maar wat kom je doen... Ruby?' Hij lijkt het echt nog niet door te hebben. 'Ik zoek een slaapplek en ben morgen dan weer weg.' Hij kijkt verbaasd. Hoezo verbaasd? Denkt hij echt dat ik hier wil blijven? 'Voor geen goud.' 'Er zit een hotel, hier twee straten verder op. Wij betalen hem voor je, als je morgen voor elf uur weg bent.' Kijk dat klinkt als een mooie deal. 'Deal.'

Snel shift ik terug pak mijn tas en loop op Silvers af. Als ik er langs wil lopen lijkt het me nog een grappig idee om tegen zijn schouder aan te tikken met mijn schouder. Maar als ik dat doe, hoor ik verscheidene roedelleden grommen. 'Grommen kan ik ook hoor.' Per direct stoppen de roedelleden met grommen en laten hun hoofd naar beneden hangen. 'Pussy's.' Of Alpha bloed verbeter ik Sky bijdehand. 'Ja maar dat klinkt minder leuk.'

Ik loop op het groepje af en ze wijken allemaal bang uit om mij er door te laten. Terwijl ik loop draai ik me om, stop even om nog iets te zeggen. 'Dank jullie wel, jullie waren "geweldig" publiek.' En maak nog een mooi buiginkje voordat ik mijn weg naar het hotel vervolg.