Hoofdstuk 3
{Ruby Hayes}
Ik laat mezelf op mijn zachte tweepersoons bed vallen. Druk mijn hoofd in het kussen en laat een gesmoorde gil horen.
Verdomde maangodin, kan mijn leven niet gewoon makkelijk verlopen of zo?! Nee hoor, ik moet natuurlijk weer de mogolische kracht hebben om mijn haar paars te laten worden.
WOW DODELIJK ZEG!
Opnieuw laat ik een gesmoorde kreet in het kussen. Ik kan hier morgen ook niet meer blijven of ik zou moeten willen dat Derek me op de voet zou volgen, maar daar kijk ik eigenlijk niet zo erg naar uit.
Piekerend loop ik naar mijn rugtas toe en pak mijn pyjama er uit, wat overguns bestaat uit een veelte grote trui, en trek hem aan. Mijn vuile kleren leg ik over een stoel. Die trek ik morgen wel weer aan. Wanneer ik het koud krijg kruip ik snel onder de dekens en val piekerend over morgen in slaap.
*
Wakker gemaakt door je wekker. Ik haat zon ding echt, maar ja je kan niet voor eeuwig blijven slapen. Snel kruip ik uit het heerlijke zachte bed en loop naar de badkamer en neem een korte verfrissende douche. Daarna trek ik snel de kleren van gister aan en ga in de hotelkamer nog op zoek naar van die mini zeepjes want veel stuff heb ik hier eigenlijk niet.
De buit die ik binnen haal: een handzeep van ongeveer vijf bij drie centimeter, drie kleine flesjes zeep, een wegwerptandenborstel, naai setje, nagelvijl en een mini shampoo. 'We zijn geslaagd dus.' Jep inderdaad Sky. Maar nu pakken we al onze zooi en gaan we verder. 'Waar gaan we heen?' We zijn nu in Greven en we gaan naar Tuna Village. Drie uur rennen hier vandaan. 'Lets go!'
Eenmaal de hotelkamer afgerekent te hebben stap ik het weerwolvencomplex uit. Om vervolgens weer op weg te gaan naar een nieuwe plek, daar gaan we dan.
Schichtig loop ik naar het bos. Ik heb geen zin in weer zon akkefietje met zo iemand als Derek. Bij de bosrand shift ik en begin richting Tuna Village te rennen.
Na anderhalfuur gerend te hebben kom ik uit bij een tankstation met een fastfoodketen aan. 'ETEN!!'
Ik loop naar binnen en bestel een of ander hamburger-menu. Rustig wacht ik op mijn bestelling als er in een keer vier weerwolven de vesting in komen lopen. Voorzichtig haal ik mijn neus op. Verdulleme! Packleden van High Hill, bondgenoten van Alpha Rogers.
Ik kan ook nooit rustig van mijn eten genieten. 'Ruby masker onze geur en trek een beanie over je hoofd heen.' Dat geur maskeren is een slim idee, maar dat van die beanie weet ik niet. 'Doe nou maar gewoon!' Niet chagrijnig worden Sky, ik kan geen chagrijnige wolf gebruiken op dit moment. 'Laat ook maar!' Fijn, ze sluit me buiten.
Vlug masker ik mijn geur haal mijn bestelling op en wil het gebouw uitlopen. Maar ik loop natuurlijk weer tegen iemand op. En moet ik nou weer het geluk hebben dat het de Alpha is van High Hill. 'Sodemieter op kleine!' Boos kijk ik de Alpha aan. 'Wacht is even, ik geloof dat deze kleine, onze grote vriendin de Yoba is waar iedereen het over heeft.' 'Wat de hel is een Yoba.' Sky ik denk dat ze ons een naam hebben gegeven. 'Wie zijn ze?' Rogue's zeg ik zonder twijfel.
'Wat de grut is een Yoba?!' Zeg ik gespeeld boos in de hoop dat de Alpha erin trapt. De Alpha grijnst. 'Ach meisje denk je dat wij je niet doorhebben. Je mooie paarse haar en paarse ogen verraden je wel een beetje, denk je niet?'
Tuurlijk mijn haar is nog steeds paars. 'Laat me met rust en donder op. Tenzij je ruzie zoekt maar ik zou het je afraden.' Zeg ik ijzig. 'Ohh dus je weet waar we het over hebben?' Deze man is zo vervelend ik zou hem bijna iets aan kunnen doen. 'Loop gewoon door.' In een snelle beweging ben ik langs de Alpha en loop vluchtig naar buiten.
Ik ren naar een boom toe en klim erin. Als ik eenmaal een goede plek heb gevonden komen de High Hills naar buiten. 'Die trut is gewoon weg geglipt.' Hij gromt wat en even later rennen er 5 zwart/ grijze wolven onder mijn verstop plek door.
Ik besluit om mijn lekkere hamburger voor de zekerheid maar in de boom op te eten. 'Dit is zo lekker!' Het is maar fastfood. 'Het is maar fastfood?! Het is leven!' Oke doei dramaqueen, ik blokkeer Sky haar gedachte stroom en eet verder aan de hamburger.
Na een tijdje is de hamburger op en klim ik uit de boom. Het is nog anderhalfuur rennen, dus dan ga ik maar. 'Doei eten.' Fluister ik nog even voordat ik shift en wegren. 'Weetje wat ik grappig vind?' Nou vertel is meid. 'Dat wij kunnen praten ik wolfvorm want dat klinkt zo verlept.' Ik grijns.
Het is waar, geen enkele normale wolf kan praten in zijn wolvenvorm , maar ik vind het leuk om te praten in wolfvorm en mensen te laten schrikken. 'Nou dat werkt, neem Derek maar als voorbeeld.' Inderdaad Sky.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro