{Ruby Hayes}

De kamer sleutel krijg ik in mijn handen geduwd. 'Eerste kamer rechts op de tweede verdieping. Morgen na het ontbijt betalen.' Ik knik begrijpelijk en ga met de trap omhoog. De ogen van mensen volgen me totdat ik niet meer in hun zicht ben. En eerlijk gezegd zie ik ze dan ook niet meer. 'Tweede verdieping rechts. Tweede verdieping rechts. Tweede verdieping rec...' Ik loop vol tegen iemand op. 'Hey kijk uit je doppen, dikke!' Ik voel mijn bloed koken. 'Kan ik er wat aan doen dat ik tegen jou vette pens op loop?!' Ik kijk de jongen aan. Hij is opzich niet lelijk maar knap is iets anders. Als ik mijn neus ophaal op te ruiken, ruik ik mijn oude pack. 'Ohh god.' Ja zeg dat wel. 'Wacht ik ken jou.' 'Nou ik jou niet, doei, fijne dag nog, tot later, doei.' Mijn pas versnel ik en doe met mijn sleutel zo snel mogelijk de kamerdeur open.

Als ik binnen ben doe ik de deur dicht en laat me er tegen aan zakken. Ik pak mijn haarpunten in mijn handen en bekijk ze. Ze zijn paars, niet mijn normale kleur grijs. 'Dat krijg je als je jezelf te boos maakt.' 'Ik was deze keer niet boos Sky. Dat is juist zo raar. Ik vreesde min of meer mijn leven maar ja dat laat je niet zijn aan die vage jagers.' 'Wacht je was bang. Zelfs ik dacht dat je boos was.' 'Oke dat is misschien een beetje raar. Maar ik had even een vraagje wie was die jongen op de gang ookal weer?' 'Dat was toch Caleb?' 'Je bedoeld onze spoorzoeker?' Ja die ja.' 'Wacht wat als hij komt ons te vinden.' 'Wie zou hem dan sturen? De Alpha wil ons het liefst dood.' Ik zucht. 'Derek.' 'O god niet die klootzak.' 'Oke ik heb een plan. Morgenochtend na het eten gaan we zo snel mogelijk weg hier vandaan en maskeren we onze geur. 'Thx maangodin anders waren we nu dood!' Gniffeld kruip ik omhoog direct verbreek ik ook het contact met Sky en besluit de kamer te verkennen.

Mijn rugzak pak ik op en smijt hem in de kledingkast. Het is een vrij moderne kamer met een mooi twee persoonsbed. Ookal ben ik maar in mijn eentje. De blauwe accenten in de kamer vind ik geweldig. Het maakt de kamer een stuk levendiger. Ik laat mezelf neerploffen op het bed. OMG WAT IS DIT ZACHT! Ik zucht als overwinning. 'Sorry dat ik je moment verstoor maar het is pas middag en we kunnen misschien wat gaan jagen ofzo.' Oke ze heeft gelijk ik moet wat eten. 'Ik denk niet dat ik jou laat jagen.' Sky gromt zacht. 'We gaan een restaurant zoeken.'

In gedachten verzonken loop ik door een steegje heen opzoek naar een restaurant. Binnen drie seconden voel ik een harde betonnen muur achter me. Een kerm van pijn verlaat mijn mond. Het enige wat hij kon doen was grijnzen. Wat zou ik die grijns er graag van af willen slaan. 'Heb je me gemist, sweatheart?' 'Nee, niet zo heel erg eigenlijk.' Meteen nadat ik het zei voelde ik een vlakke hand tegen mijn wang. 'Wat zei je?!' Zijn ohh zo gemiste stem scheld door mijn hoofd. 'Hey, ik mag niet liegen van je.' Dat was een domme zet van me. Hij zette zijn hand onder mijn kin en drukte die omhoog. De groene ogen die er net nog waren hadden plaats gemaakt voor een zwarte oogkleur. 'Flikker gewoon op Derek!' Hij schudt bestraffent zijn hoofd. 'Nee nee nee sweatheart. Ik ga jou toch niet achterlaten in het gevaarlijke rogueland, of wel?' Ik grijns een beetje 'Dan heb je pech want kijk tegen wie je nu praat: een rogue eerste klas.' Hij lijkt te schrikken om wat ik zeg maar stompt me met zijn vrije hand in mijn maag. Sky grijpt de controle en gromt zo hard als ze kan. Derek zet twee stappen achteruit. 'Ruby Hayes je denkt toch niet dat je wolf je hier uit kan halen.' Snel zet hij weer twee stappen naar voren zodat hij weer te dicht bij me staat. Sky laat me grommen, angstaanjagend grommen. 'En of ik dat weet.' Derek zet twee stappen achteruit. Sky shift naar onze wolvenvorm. Derek kruipt tegen de andere muur aan terwijl ik dichterbij kom. Luid grommend loop ik dichterbij. 'Jij arrogante idioot!' Mijn stem schalt door het steegje. Nog twee stappen verwijderd van die aardappel. Nog maar één.

Ik grijp de controle terug ,pak mijn tas in mijn bek en ren zo snel als ik kan naar het hotel. Net voor het hotel shift ik terug ren ik naar boven. Pak de sleutel en sluit mezelf op in mijn kamer. Wat de heck gebeurde daar?! Langzaam loop ik naar de badkamer. Met wat water uit de wasbak maak ik mijn gezicht nat. Als ik in de spiegel kijk schrik ik. Mijn grijze haren zijn paars, helemaal paars. Wanneer ik mijn hand door mijn haar wil halen schrik ik nog meer. Heel mijn arm staat vol met paarse tekens. Als een soort van tatoo sleeve. Ik trek mijn trui uit en zie dat het tot mijn schouderblad loopt. Op mijn andere arm zit niks. Mijn huidskleur lijkt opeens ook een stuk lichter. 'WAT IS HIER AAN DE HAND?!' Schreeuw ik lichterlijk gepanikeerd door "mijn" badkamer heen.