Hoofdstuk 18
Hij verstijfd helemaal bij mijn actie maar duwt me niet weg, alsof hij de controle over zijn lichaam weer terug probeerd te grijpen. Als ik het idee heb dat hij de controle heeft trek ik me zo vlug mogelijk weg en kijk weer in de groene onschuldige ogen van Damon.
Ik vlieg hem om de hals en knuffel hem half dood. Hij knuffeld gewillig terug, en lijkt dan ook flink boos als Neele hem onderbreekt. 'DEMONWOLF?!' Ze loopt met een achterdochtige blik op ons af. 'Jij hebt mijn Caine vermoord!' Haar luide stem galmt door de bomen van het bos heen, alle vogels houden hun snavels gesloten, je zou een blaadje nog horen vallen.
Verbaasd kijk ik Neele aan. Caine, zoon van Alpha Silvers, mate van Yousters dochter is dood. 'En dan is het jouw mate.' In haar ogen ligt een duistere gloed. 'Daar kan...' 'Hou je mond! Ik had meer van je verwacht.' Neele draait zich om en rent het bos weer terug in.
'En dat terwijl we de echte Alpha van the Dream Devils nog niet hebben gevonden hebben.' Een stille traan loopt over mijn wang als ik bedenk dat dat mijn rol zou worden. Wacht! Als het mijn rol zou worden, zodra ik mijn wolf kreeg werd ik technisch gezien Alpha van The Dream Devils. Alleen doordat Derek en die schofterige vader van hem mij blijven verstoppen en pijnigen, was ik het zelf vergeten en de rest van de roedel waarschijnlijk ook.
'Damon hoe kan dat?' Damon kijkt vanaf zijn grote lengte op mij neer. 'Toen ik de "Alpha" van het Pack vermoorde, voelde ik geen extra kracht of macht door me stromen. De roedelleden leken zich verlost te voelen toen ik de man vermoorde.' Verbijsterd hoor ik het verhaal van Damon aan. Als mijn vader nog Alpha was geweest, had hij hem in koele bloede vermoord.
'Maar je vader is de Alpha niet meer, dus niet zeuren over Damon.' Je hebt gelijk Sky, niet twijfelen. 'Mijn vader was ooit de Alpha van The Dream Devils totdat hij werd vermoord door de vader van Derek.' Damon zijn ogen krijgen een kleine twinkeling. 'Dat zou betekenen dat jij de echte Alpha bent van The Dream Devils. Dus als ik met jou mate krijg ik dat grondgebied.' Terwijl hij die woorden uitspreekt krijgen zijn ogen weer een rode gloed, zijn wolf.
Damon heeft een wolf die hunkerd naar extra macht en een groter grondgebied. Eentje die onschuldige wolven makkelijk van de aarde weg kan vagen en een die eigenlijk opzoek is naar een Mate. Een duivel die een engel nodig heeft om hem terug bij zinnen te brengen. Alleen ben ik geen engel alleen maar een onwetende tiener die niet weet wat ze moet doen.
De rode gloed domineerd zijn ogen en er groeie scherpe hoektanden in zijn gebit. Zijn gezicht gaat richting mijn nek, waar hij met zijn tanden over heen schraapt. Hij wilt ons marken, ongevraagd. Heftig stribbel ik tegen, alleen zijn armen behouden de stevige grip op mijn lichaampje. Alsof hij geen enkele uitweg wil maken voor me.
Wild schoppend probeer ik los te komen maar zijn wolf probeerd zijn plan tpch nog te volbrengen. Als zijn tanden bijna in mijn huid zitten trap ik Damon in de plek waar de zon niet schijnt en laat hij mij kreunend van pijn vallen. Vlug loop ik naar achter en kijk naar Damon. Hij ligt ondertussen op de grond alleen zie ik dat de rode gloed er nog steeds is.
Zijn ogen kijken plotseling in mijn ogen, een dreigende grom weerklinkt ook direct uit zijn keel. Nog even en hij zou op het punt staan om te shiften naar zijn wolf. 'Damon grijp die controle ik wil je geen pijn hoeven doen.'
Mijn handen houd ik voor me in de lucht ter bescherming, ookal zou het niet veel uitmaken tegen de dodelijke klauwen van Damons wolf. Damon krijgt een snuit en een dikke bordeaux rode vacht. 'Kom hier mate.' Grommend maakt hij zich klaar om op me af te rennen. Ik weet niet of ik moet terug vechten of weg moet rennen. Als beslissing shift ik toch, in de snelle overgang van vorm hoor ik alleen wel mijn kleding scheuren, shit.
De donker rode wolf stapt grommend op me af, geen idee of hij me wilt verwonden of claimen als de zijne. 'Damon doe je best.' Schreeuw ik trillend van angst. 'Damon is weg, ik heb de controle.' Het plan is om tijd te rekken. 'Hoe heet je wolf van Damon?' Een beetje schuim druipt uit zijn bek als hij zijn tanden af likt. 'Tijd rekken he vrouwtje, maar mijn naam is Valor.'
Sky wilt graag naar Valor toe maar ik stop haar zo veel mogelijk weg, ik mag niet de controle verliezen en dan ongewild gemarkt worden. Dat zou onhandig zijn want dan zou hij mijn gedachtes kunnen lezen, me kunnen ruiken waar ik dan ook ben en mijn pijn kunnen voelen.
'DAMON!' 'Ach Ruby, laat mijn mate Sky even naar buiten, alsjeblieft.' Een smerig soort grijns komt op zijn wolvengezicht als hij het laatste woord uitspreekt. 'Ik wil Damon niet jou Valor.' Die woorden lijken bij Damon aan te komen want de rode ogen van Valor verschieten steeds naar groen.
De rode gloed neemt de overhand en Valor is weer gewoon aan de macht. 'Damon kan je niet helpen meid.' Hij komt grommend dichter bij, nog twee meter en hij zou me aan kunnen raken.
'Damon alsjeblieft.'
---
Heyyyy Guyyyysss,
Omg Damon ₍₍ (̨̡ ‾᷄ᗣ‾᷅ )̧̢ ₎₎ voorderest heb iknie veel te zeggen ◠‿◠
Stem/ reageer
Xxx goudvis
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro