Ik zit in een kamertje uit het raam te staren, als de deur opengaat en Prim met mijn moeder binnen komt.

Ze beginnen allebei hevig te huilen.

Ik wil je niet nog een keer kwijt. Zegt Prim.

Ze neemt me in een knuffel.
Ik ga mee. Zegt ze.

Ik kijk haar gelijk ernstig aan.
Jij blijft hier. Zeg ik. Mama heeft je nodig.

Maar ze heeft jou ook nodig. Zegt ze.

Bij die woorden weet ik niks meer terug te zeggen.

Ik laat haar los en loop naar moeder.
Ik neem haar in een stevige knuffel en laat haar weer los.

Ik overleef het wel, mam. Net zoals de vorige keer.

Ze begint te huilen en ik voel hoe Prim zich aan me vastplakt.

Ik laat je niet nog een keer gaan! Schreeuwt ze zwaar huilend.

Ik pak haar vast en knuffel haar stevig.
Het komt goed. Fluister ik in haar oor.

Dan vliegt de deur open.
Prim en moeder worden ruw van me afgepakt.

Nee! Schreeuw ik.

Prim begint te gillen en begint de vredesbewaarder te slaan.

De deur gaat met een klap dicht en ik plof vol verdriet op de grond.
Ik veeg mijn tranen snel weg als de deur weer wordt opengedaan.

Effie staat in de deuropening en neemt me in een knuffel.

Het spijt me. Zegt ze. Ik wil dit helemaal niet. Je bent al geweest.

Ik begin weer te huilen en zie dan dat Peeta ook in de deuropening komt te staan.

Ik laat Effie los en veeg mijn tranen af.
Hij glimlacht naar me en ik ook.

Effie legt haar hand op mijn rug en geeft een zacht duwtje.
Ik loop naar voren en ga weg uit het kamertje.

~

We stappen in de trein en gaan richting de 'woonkamer'. 
Ik ga op de bank zitten en maak mezelf klein.
Ik begin zachtjes te huilen en voel dan een hand op mijn schouder.

Ik kijk op en zie Peeta staan.

Ik haal een keer mijn neus op en zucht.
Ik wil niet meer mee doen aan dit.
Zeg ik.

Hij knikt en gaat naast me op de bank zitten.

Ik ook niet. Maar we kunnen er niks tegen doen, anders vernietigen ze ons district. Zegt hij.

Hij legt een arm onder mijn hoofd door.
Ik leg mijn hoofd op zijn arm en zucht.

Ik heb honger. Zeg ik.
Je hebt alle keus. Zegt hij.

Hij wijst naar alle tafels vol lekkers.

Dan voel ik opeens een gekke beweging door de trein gaan.
Ik kijk verschrikt op.

Rustig maar. De trein is begonnen met rijden. Zegt Peeta.

Ik zucht en ga weer liggen op zijn schouder.
Wil je wat eten voor me pakken? Vraag ik.

Hij haalt zijn arm weg en staat op.
Hij loopt naar een van de tafels en vraagt: wat wil je hebben?

We hebben: chocolaatjes, pasteitjes, worst, kaas, noten, mini-burgers en nog meer.

Doe maar een chocolaatje en wat pasteitjes. Zeg ik.

Peeta pakt een bord en pakt wat chocolade en pasteitjes.
Hij legt ze op het bord en komt weer terug.

Hij gaat naast me zitten en geeft het bord weer aan mij.

Ik pak een pasteitje en neem een hap.

He! Deze ken ik. Zeg ik verbaast.
Volgens mij heb jij die wel eens gemaakt in je bakkerij. Zeg ik.

Peeta kijkt me vragend aan.

Ik geef hem een pasteitje en laat hem proeven.

Hij neemt een hap en direct worden zijn ogen groot.

Je hebt gelijk. Zegt hij.
Dit is mijn oma's recept.

Dan staat Effie in de kamer.
Die hebben we meegenomen uit je bakkerij. Zegt ze.
Je moeder zei dat ik ze mee moest nemen.

Ik glimlach naar haar en begin smakelijk verder te eten.

~

Ik loop naar mijn slaapkamer toe en open de deur.
Ik heb een andere dan de vorige keer.

Ik loop naar mijn bed toe en ga er op zitten.
Hij is heerlijk zacht.

Ik ga er lekker op liggen en sluit mijn ogen.
Ik val gelijk in slaap.

~ nee! Niet doen!
   Ik wil schreeuwen maar er komt geen       geluid uit mijn mond.
Laat Prim met rust!
Ik ren naar mijn vijand en trek aan zijn arm.
Maar het is te laat... Hij steekt het mes dwars door haar borstkas.
Neeeee! Prim! Neeeeeeee.....~

Prim! Nee! Aaaaaaaaaaaah!!
Ik schrik wakker uit mijn nachtmerrie.

Ik begin keihard te schreeuwen.
Ik schiet uit bed en open alle laatjes opzoek naar een wapen.

Bij een van de laatste laatjes zie ik een mes liggen.
Ik gris hem eruit.

~Peeta~

Ik word wakker en hoor gestommel vanuit Katniss haar kamer.

Ik rechtop springen en wil uit bed stappen als de deur open vliegt.

Katniss staat in de deuropening met een mes in haar handen.

Hoe durf je! Schreeuwt ze.
Hoe durf je Prim dood te maken!

Ze stormt naar me toe en springt bovenop me.
Ze wil het mes in mijn borstkas steken als ik haar pols pak.

Ze begint te schreeuwen en te gillen.
Laat me los!

Dan grijp ik het mes uit haar handen en gooi hem op de grond.

Ze kijkt ernaar.
Dan lijkt het wel alsof ze weer bij zinnen komt.

~Katniss~

Ik zie hoe hij het mes op de grond heeft gegooid.
Ik kijk ernaar.

Plots kom ik weer bij zinnen.
Ik stap van Peeta af en ren naar mijn kamer.

Ik gooi de deur dicht en spring op mijn bed.
Ik begin te schreeuwen en te huilen.

Prim! Ga niet dood! Prim!
Prim....Prim....Prim.... Zeg ik zachtjes.

Ik duw mijn handen tegen mijn hoofd.
Prim!!! Neeeeeeeee!!
Laat me los!!! Laat me los!!!! Ik wil dit niet!! Neeeee!!!!

Plots voel ik dat handen me vast pakken.
Neeeee!!! Laat me leven!!! Laat me leven!!! 

Ik voel hoe ik in een greep wordt gehouden.
Het trekt me naar zich toe.
Laat me los!! Moordenaar!! Laat mij met rust!!! Je hebt Prim al gedood, maar laat mij gaan!!!

Ik voel hoe 'het' me in zijn armen neemt.
Ik kijk op en zie dat het Peeta is.

Ik begin te huilen en zeg: het spijt me.
Ik kon het niet helpen.

Sssssjj. Het is al goed. Zegt hij.
Hij aait me over mijn hoofd.

Je had gewoon een nachtmerrie.
Hij geeft me een kusje op mijn hoofd.

Ik voel een goed gevoel over me heen gaan.
Hij legt me in bed en staat op.

Peeta? Vraag ik.
Ja? Antwoord hij.
Wil je blijven?

Ja. Is goed. Zegt hij.

Hij komt terug en komt bij me liggen.
Hij schuift zijn arm onder mijn hoofd en ik leg mijn hoofd tegen zijn borstkas.

Ik sluit mijn ogen en luister naar de hartslag van Peeta.
Ik word rustig en val in slaap.