* Nastęnego dnia*

Wstałam wcześnie. Była piąta. Postanowiłam wyjść z pokoju aby nie obudzić wspólokatorek. Weszłam do pokoju wspólnego i zaczęłam czytać. Nagle usłyszałam skrzypienie schodów. Obejrzałam się nikogo nie było. Wróciłam do czytania. Jednak zacisnęłam w dłoni różdżkę. Wiedziałam co się dzieje. Poczułam czyjś oddech na szyi.

- Spadaj Black! O i Ty też Potter.

Wstałam.

- Akcio niewidka.- powiedziałam i peleryna była w mojej prawej dłoni. Przede mną stali dwaj najwięksi debile świata.

- Mhh. - obróciłam się w stronę wyjścia.

- Czekaj!- poprosił Rogacz i złapał mnie za rękę. - Prosimy wysłuchaj nas!

- Macie dwie minuty!

- Jule...- zaczął Syriusz.- Przepraszamy. Wiesz, nie chcieliśmy aby zrobiło Ci się smutno. To ten nasz głupi huncwocki Charakter.

Rzuciłam im spojrzenie ,, Wy tak na serio?".

- Ehh.- Westchnęłam.- I co ja mam z wami zrobić. Debile. No przecież wam wybaczę! Przytuliłam się do nich.

- Widzisz Rogaś! Mówiłem, że w końcu nam wybaczy.

- Nie pogarszaj sprawy Łapo.

Zeszliśmy razem na śniadanie. W WS nikogo jeszcze nie było. Nie dziwię się jest za wcześnie. 5:30.

- Jak wam się w ogóle udało wstać tak wcześnie?

- Skomplikowana operacja.- przyznał Rogacz.

- Ej co wy na to że zagramy po śniadaniu w butelkę?- zmienił temat Syriusz.

- Świetny pomysł!- powiedzieliśmy chórem.

Po śniadaniu czekaliśmy aż wszyscy zjedzą w pokoju chłopaków. Nareszcie wszyscy zeszliśmy się o 10. Ja, Syriusz, James, Peter, Remus, Lili i Dorcas.

- Kto kręci pierwszy?- zapytał Łapcia.

- Ja!- zgłosił się Rogacz. Zakręcił. Wypadło na Lunatyka.

- Pytanie czy wyzwanie?

- Wyzwanie.

- Skołuj nam butelkę ognistej.

- Dobra. Acio ognista.

Po chwili przyleciała butelka.

- Dobra Remiś teraz Ty.

Wypadło na Dorcas.

- Pytanie czy wyzwanie?

- Pytanie.

- Ilu chłopaków miałaś przed Łapą?

Dziewczyna spłonęła całą rumieńcami.

- Dziesięciu.

Faszołap zaczął piszcześ

- Dobra z dwudziestu pięciu.

Teraz wypadło na mnie.

- Pytanie czy wyzwanie.

- Wyzwanie.

- Napisz na śnianie na głównym korytarzu: Huncwoci tu byli.

- Dobra.

Piętnaście minut później było już po sparawie. Moja kolej. Wypadło na Łapię.

- To co prawda czy wyzwanie?- uśmiechnęłam się po huncwocku.

- Wyzwanie.- odpowiedział nie pewnie.

- Wypj całą butelkę ognistej na jednym oddechu.

- Pff. Prościzna.- odezwał się i wypęłnił zadanie.

- O Rogaś!

- Wyzwanie.

- Krzykni przez okno: Kocham Lili Evans chociaż ona woli Slughorna.

Hej! Strasznie dziękuję za te wszystkie gwiazdki i komentarze. Kocham was! Jestem ciekawa czy lubicie Jule?
Zostawiajcie ⭐ i 💬. Jeszcze raz dziękuję.