30
Het is nu een jaar later.
Douwe heeft gevraagd of ik wil komen.
Mijn ouders brengen me, ze waren eigenlijk niet eens boos toen ze me op tv zagen, maar eerder trots omdat ik iemand vrij gekregen heb.
Als we aangekomen zijn gaan m'n ouders de stad in en zetten ze mij bij Douwe af.
Ik bel aan.
De deur wordt al snel opgedaan door Douwe.
"Welkom" zegt hij blij terwijl hij me binnen laat.
Ik ga zitten op de bank en Douwe komt naast me zitten.
"Het is vandaag precies een jaar geleden dat je me vrij gekregen hebt. Daarom heb ik iets voor je" zegt hij terwijl hij weer opstaat en weg loopt.
Al snel komt hij terug met een cadeautje.
Hij geeft het mij en kijkt toe hoe ik hem open maak.
"Omg, een shopbon van €100,-?? Douwe, dat had je echt niet hoeven doen!" zeg ik blij.
Ik geef hem een knuffel.
Hij lacht.
"We kunnen nu al gaan shoppen..." stelt Douwe voor.
Ik kijk hem lachend aan.
Een uur later lopen we lachend door de stad.
We hebben al veel gekocht en hebben de grootste lol.
Ik ben echt blij Douwe als vriend te hebben!
A/N
Sorryyyyy! Ik was aan het logeren en daar bleef ik iets langer maar daar had ik dus geen wifi dus ja. Ik had dit hoofdstuk al wel geschreven, maar hij had hem niet opgeslagen en toen ik eindelijk thuis was had ik geen tijd om te schrijven. Maar dit is dus het laatste hoofdstuk. Hier onder 👇 (moet je even scrollen) staat nog het bedankje.
Xxx
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro