"Wil je ook thee?" vraagt Lia zodra ik weet naar binnen loop.

"Ja bedankt" zeg ik glimlachend.

"Wie was het?" vraagt Douwe nieuwsgierig.

"Uhm... m'n moeder... ik moet morgen naar huis"

"Jammer! Maar je kan vanavond hier blijven slapen!" zegt Lia enthousiast.

Ik weet eigenlijk niet of het sarcastisch was of dat ze het echt meende, maar ik denk dat ze het wel meende.

Ik hoop het.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

2 uur later gaat Lia wat boodschappen doen.

Douwe en ik blijven allebei hier, aangezien we het er wel mee eens waren dat dat het veiligst is.

We zitten te dammen.

Opeens vind ik het tijd om de vraag te stellen, de vraag die me al vanaf onze ontmoeting bezig hield.

"Douwe" begin ik langzaam.

Hij legt z'n damschijf neer en kijkt me dan aan.

Ik haal een keer diep adem.

"Wat...of... Waarom ben je eigenlijk... gevlucht? Waarvoor?" krijg ik er uiteindelijk uit.

Douwes gezicht staat gelijk wat verdrietiger.

Hij zucht en staart naar de grond.

Net als ik verder wil gaan aangezien hij waarschijnlijk toch niks ging zeggen, begint hij te praten.

"Ze maken me af" zucht hij uiteindelijk.

Ik kijk serieus naar hem, maar hij staart nog steeds naar de grond.

"Ze... ik... Kijk" hij pakt z'n mobiel en laat een filmpje zien.

Op het filmpje is te zien hoe een meisje van 8 een handtekening vraagt. Eerst slaat Douwe het blok papier uit haar handen, en daarna slaat hij haar vol op het gezicht.

Als het filmpje afgelopen is kijk ik geschokt toe.

Hoezo heb ik hierover niks op het nieuws gehoord?

Douwe zucht nog een keer en vervolgt dan zijn verhaal.

"De fans haten me. Iedereen haat me!" Ik kan zien dat hij zo moet huilen.

Het is misschien stom om te vragen, maar ik moet het weten: "Waarom deed je dat dan?"

"Ik... ik wou haar beschermen! Dat meisje was Sarah. Ik heb ooit gehoord dat ze allergisch is voor muggen. Ze kan zelfs dood gaan van een muggen steek! Er zat een mug op haar papier. Dus ik probeerde hem dood te slaan. Maar toen vloog hij in haar gezicht. Ik kan niet anders!"

Hij begint te huilen.

"Kon je dat niet zeggen dan?" vraag ik. Ik vind het moeilijk, ik wil hem helpen.

"Dat probeerde ik! Maar ze luisterden niet. En ze geloofden het niet! Ze stuurden de politie op me af. Iedereen zocht me!" vertelt hij huilend.

Ik pak z'n handen vast.

"Ik ga je helpen. We gaan dit oplossen."

Damn lang hoofdstuk😂 423 woorden😂