Ik heb net broodjes gehaald en nu zijn we weer een spelletje aan het doen.

Opeens klinkt er hard geklop op de deur.

Douwe en ik kijken elkaar verschrikt aan.

Hij laat z'n broodje van schrik vallen.

"Doe open! Of we breken deze deur in!" roept een man van buiten af.

Ik kijk naar Douwe, hij haalt angstig z'n schouders op.

In paniek probeer ik iets te bedenken, maar ik heb geen idee.

Douwe begint opeens te praten met een lagere stem: "We doen de deur pas open als jullie naar ons luisteren."

Hij blijft even stil, wat is hij in godsnaam van plan?

"Doe allemaal 2 stappen naar links, 1 naar achter, 1 naar links en 5 naar voren."

Ik kijk hem wat verbaasd aan.

"Hebben jullie dat gedaan?" vraagt hij.

"Rennen" fluistert hij naar mij.

Ik knik.

Hij opent de deur en begint met rennen.

Rechts van ons staan de politieagenten verbaasd toe te kijken.

Oh, nu snap ik zijn plan! Damn die politieagenten zijn wel dom!

We blijven rennen, geen idee waarheen eigenlijk.

Douwe springt opeens opzij, het bos in.

Ik volg hem.

Hij rent door bosjes en haalt wat takken weg.

Hijgend ren ik hem achterna.

We zigzaggen wat en na een tijdje komen we uit op een leeg veld.

"Hier blijven we even uitrusten" zegt Douwe, ook hijgend.