Pov Sylvia

Na een paar seconden stopt hij opeens. "S-sorry" zegt hij terwijl hij rood word.

"Wat is er?" vraag ik bezorgd.

Ik sta op, en hij daarna ook.

Hij haalt (best sexy) een hand door z'n haar en zucht een keer.

"Ik... Dit kan niet. Je bent 9 jaar jonger!"

"Maar het maakt me niet uit!"

"Nee! Uh jawel! Het kan gewoon niet, het is strafbaar!"

"Dat maakt mij niet uit" zeg ik, lichtelijk geïrriteerd.

"Maar mij wel" zucht hij.

Het is even stil, we weten allebei niet meer wat we moeten zeggen.

"Misschien is het beter als je gaat" zegt hij.

Hij staat met z'n rug naar me toe.

"Als je belooft dan niet weg te gaan."

"Kan ik niet beloven."

De sfeer is echt om te snijden nu.

"Luister, Dou, ik wil je gewoon helpen. Ik breng jou naar een ander dorp zodat je veilig bent. Oké?"

Hij kijkt naar de grond, diep nadenkend.

Dan draait hij zich opeens om en kijkt me aan.

Een warm gevoel giert door m'n lichaam; hij is zo knap!

"Oké" zegt hij dan.

Ik glimlach naar hem, en hij glimlacht terug.