Pov Sylvia

"Pardon meneer, kunt u mij zeggen hoe laat het is?" vraag ik aan de man die voor mij in de rij bij de kassa staat.

"Dat verandert iedere seconde" grapt hij terwijl hij zich omdraait.

Ik lach om zijn grap.

Maar al gauw stop ik met lachen.

Ik kijk namelijk recht in het gezicht van Douwe Bob.

Al maandenlang droom ik ervan hem te ontmoeten, maar nu hij zo voor me staat, weet ik niet wat ik moet zeggen.

'There's a light, you don't see. You're the light, that shines on me. We got everything we need...'

Het lied maakt me wakker.

Het was dus wéér een droom.