*Een rustige week later*

Pov Jeremy

Ik hoor de bel. Wie kan dat nou zijn, misschien is het link. Maar waarom zal hij hier nou zijn?. Ik loop naar de deur toe. Er staat een vreemde man. "Jij bent Jeremy Frieser vraagt de man. "Ehh ja, wat is er?" "Het spijt mij heel erg, maar je moeder ligt in het ziekenhuis en ze gaat het niet redden..." ik hoor niet meer wat de man verder nog zegt, het enige waar ik aan denk is mijn moeder. De man vertrekt weer en ik bel snel link op:
*bellen Linkie*
Link: Heey, Jer wat is er, waarom bel je mij?
Jeremy: L-Linkk
Ik begin te huilen
Jeremy: Mijn moeder ligt in het  ziekenhuis ze gaat dood
Ik huil en kan niet stoppen ik hoor nog net link zeggen dat hij meteen naar mij toekomt

Pov Link

Jerretje belt
opnemen of negeren
Jeremy belt mij, waarom zal hij mij nu bellen? Ik neem op.
Link: Heey, Jer wat is er, waarom bel jij mij?
Jeremy: L-Link
Ik hoor Jeremy aan de andere kant van de lijn huilen.
Hij brabbelt iets maar kan het slecht verstaan het lijkt op: moeder, ziekenhuis, dood
Snel zeg ik tegen Jeremy dat ik naar hem toe kom en hang op.
"Mam, ik ga naar jer ik kom later vandaag weer thuis doeg!" "Wat ga je doen link" hoor ik haar nog roepen maar ik ben de deur al uit, pak mijn fiets en fiets zo hard als ik kan naar Jeremy toe. Ding dong ding dong ding dong. Ik ram op de bel. "Open" hoor ik een zachte stem roepen. Ik loop naar binnen en ik zie Jeremy op de bank, hij trilt helemaal. "Jeremy wat is er" "M-M-Mijn M-Moeder.." "Rustig Jeremy" "Mijn Moederr ligttt in het ziekenhuiss en gaatt dood". "Omg, ik vind het zo erg voor je. Wacht ik bel mijn moeder en dan gaan we meteen naar het ziekenhuis!" "Dankje" . Ik bel mijn moeder en gelukkig wilt ze ons brengen. Tijdens de autorit die maar 10minuten duurt zegt Jeremy niks. Hij huilt alleen maar, ik probeer hem te troosten maar niks lijkt te werken. We lopen het ziekenhuis in en krijgen te horen dat Jeremy zijn moeder in kamer 213 ligt. Jeremy en ik wachten voor we naar binnen moeten en ik probeer Jer goede moet in te praten. "Meneer Frieser, u mag naar binnen" wordt er dan gezegd, Jeremy staat op en gaat naar binnen.

Pov Jeremy

"Meneer Frieser, u mag naar binnen" hoor ik iemand zeggen. Ik kijk op en loop de kamer binnen. Ik zie mijn moeder levenloos in het bed liggen, ik loop naar haar toe en ga naast het bed zitten "Mam" zeg ik zachtjes. Geen reactie. "Mam als je mij kan horen laat het alsjeblieft merken. Knijp in mijn hand of doe je ogen open". Langzaam zie ik haar ogen open gaan. "Mama, ik wil je zeggen dat ik van je hou en dat ik je nooit ga vergeten. Maak je maar geen zorgen om mij ik red mij wel, Ik hou van je" ik hoor link achter mij binnenkomen maar negeer hem. Ik zie mijn moeders ogen dichtvallen haar hartslag stopt "MAM, NEE LAAT ME NIET IN DE STEEK, MAMA BLIJFFF!" PIEEEEEPPPPPP "NEEEEEEEEE!!" dit kan niet, dit mag niet. Dit is een nachtmerrie. Ze wordt zo weer wakker. Ik voel links hand op mijn schouder "Jeremy, ze is er niet meer" Ik barst in tranen uit....