Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Hoofdstuk 2

Pov Link

Link schat wordt je wakker je moet zo naar school. Ik gaap en roep naar beneden. "Kom eraan mam wacht even" ik draai mij om en kijk op mijn wekker 07.43 nog 7 minuten en dan moet ik naar school. Ik besluit toch maar naar beneden te gaan. "Wat ontbijten we mam". Ik heb pannekoekjes gebakken schat. "Hmm lekker, welke dag is het ook al weer." "Het is dinsdag linkie je moet nog maar 4 daagjes naar school en dan is het zomervakantie en gaan we lekker 3 weekjes naar zuid-frankrijk" O ja zuid-frankrijk. Dan kam ik eindelijk Papa Tijger weer zien. Maar ehh Mam wil jij mij misschien naar school brengen". "Tuurlijk schat".
*op school*
"O link" "Ja mam?" "Ik ben de rest van de week weg want ik moet weer naar Duitsland voor mijn werk. Ik leg genoeg geld voor je klaar voor de rest van de week! Zegt Mama Tijger. "Oke Mama ik zie je zondag weer". "Doeg Linkie tot Zondag" ik loop de school binnen en bedenk mij dat ik nog maar 4 dagen naar school hoef en dan naar de middelbare school ga.

Pov Jeremy
*biepppp biepppp*
*biepppp biepppp*
Huh wat is dat, o het is de wekker maar. Wacht de wekker hoelaat is het 07:53. Kuuuuttt ik moet over 7minuten op school zijn! Ik kleed mij aan en ren naar beneden. Mam! Mam! Ik zoek mijn moeder en kan haar nergens vinden. Ik zie een briefjes liggen. En lees het:
Heey Jer.
Ik ben alvast naar het werk. Wil jij misschien vanmiddag boodschappen doen. Er ligt €5 klaar. Ik weet dat het weinig is maar meer hebben we niet.
liefs Mama xx
Ook dat nog. Ze weet dat ik een hekel heb aan boodschappen doen. Maar ik moet nu eerst maar snel ontbijten *jer pakt 1 plakje brood en zoekt beleg*
Hebben we nou echt helemaal niks in huis qua beleg. Dan maar een droge boterham.
O shit. Ik  kijk op de klok en ziet dat het al 07:57 is. Nog 3 minuten en dan begint school al! Dat wordt weer rennen. O nee ik zie daar al Milan en Don bij de ingang van de school. Wat willen ze nu weer van mij.
Oke ik loop gewoon door en doe alsof ik ze niet zie. Ik loop langs ze maar net op het moment dat ik denk dat ik langs ze ben voel ik een hand in mijn nek. Het is Milan. "Zo zo wie hebben we daar" zegt Milan. "Laat me met rust Milan." Het komt er minder stoer uit dan gehoopt. "Hoor je dat Don Jerreperretje wil dat we hem met rust laten." Hahahaha, prima hoor Jerry maar dan willen we je geld." Zegt don. "Maar Don, je weet dat ik geen geld heb" "Niet?! Wat jammer nou dan zien we je gezellig na schooltijd achter de fietsen stalling". "O o okeeh". Ik zie Milan en Don weg lopen en ik baal. Ik had ze gewoon die €5 kunnen geven en dan hadden ze mij vandaag verder met rust gelaten. Dan bedenk ik mij dat ik dat helemaal niet had kunnen doen. Dan hadden we de rest van de week helemaal niks in huis.

*Skip de lessen*

*bzzz bzzz* Hehe eindelijk is school afgelopen, nu snel naar huis voor milan en don mij zien. Maar het is al te laat. Ze hebben mij al gezien. "Kijk eens don wie er tussen uit wilde glippen. Volgens mij hadden wij een afspraak jongentje". Zegt Milan. "Alsjeblieft Milan niet weer, ik wil gewoon naar huis en Don alsjeblieft laat mij met rust." Dat ik het nog probeer. Ik weet al wat er gaat komen. "Hhahaha" Don en Milan moeten lachen "Wij?! Jou met rust laten?! Nooit!" Ja hoor hier komt het 3, 2, 1 *Boem*. Ik voel een vuist in mijn maag en wordt meteen misselijk en zak in elkaar.
"Achhh kan Jerreperretje niet op zijn eigen beentjes staan" Ik wil wat zeggen maar het doet teveel pijn. Ik probeer niet over te geven maar ik ben bang dat ik het niet in kan houden *Bwwaa*. O Nee ik heb overgegeven op milans schoenen. "Gast! Wat doe je. Dit zijn mijn nieuwe schoenen. Je gaat maar mooi nieuwe voor mij kopen! Don kom we gaan" Ik voel nog een trap van Don en ik zie ze weg lopen. Ik ben blij dat mijn moeder nu niet thuis is. Dan kan ik mooi de hele dag op mijn bed liggen... Langzaam sta ik op en ik strompel naar huis. Wanneer ik thuis kom pak ik meteen mijn boek en begin met schrijven.

Heey boenkie,
Milan en don hebben mij net inelkaar geslagen. Ik voel mij zo beroerd. Waarom ben ik überhaupt nog op deze wereld, door mij heeft mijn moeder geld problemen. Ik breng alleen maar ellende op deze wereld...

Ik geef nog een keer over en probeer te gaan slapen.

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro