Hoofdstuk 18
Pov Jeremy
Joost kan echt niet fietsen maar uiteindelijk zijn we toch zonder vallen aangekomen in het ziekenhuis. Ik loop naar de kamer van Link en ik zie dat Don al weg is. Ik loop naar binnen en zie Link opgelucht ademhalen. "Laat mij nooit meer zo schrikken Jer" "Nee nee komt goed maar je had gelijk" "gelijk waarover" "over dat met don, laten we hem bellen en het goede nieuws vertellen"
Don bellen.
Jeremy: Hey don we hebben goed nieuws
Link: heel goed nieuws
Don: wat dan?
Jeremy: we doen geen aangifte
Don: echt heel erg bedankt Jeremy
Jeremy: bedank Link maar
Don: jij ook bedankt Link
Link: geen probleem maar de dokter komt dus we moeten ophangen
Don: dagg
"Link, je mag in de rolstoel gaan zitten en daarna moet ik je wat vertellen" zegt de Dokter. Ik en de Dokter tillen Link in de rolstoel. "Link, ik heb goed en slecht nieuws voor je" "begin maar met het slechte nieuws" zegt Link. "Oke, je hebt een dwarslaesie waardoor je benen verlamd zijn geraakt. Je kan nooit meer lopen" ik zie dat Link verdrietig wordt "het goede nieuws is" gaat de dokter verder "hij zit heel laag waardoor alleen je benen verlamd zijn en niet de rest van je lichaam" de dokter gaat weg en Link barst in huilen uit. Dit alles is mijn schuld, ik kan het niet meer aan. "Sorry, Link ik kan het niet meer aan. Bedankt voor al je hulp ik ga je missen" en ik ren weg. Ik weet precies waar ik heen ga en wat ik ga doen. Ik ren en ren tot ik bij het kanaal aankom.
Pov Link
...ik ga je missen" en ik zie Jeremy weg rennen. "Nee jer wacht" dan zie ik joost binnenkomen "wat is er link" "joost" zeg ik verbaasd maar ik herpak mij snel "snel joost ren achter Jeremy aan. Houd hem tegen alsjeblieft." Joost stelt geen vragen en rent weg. Ik ga er ook achterna maar ben niet zo snel in een rolstoel.
Pov Joost
Ik ren en ren gelukkig ben ik lang en snel dus ik kan Jeremy in de verte blijven zien. Ik zie dat hij naar het kanaal rent "Jer stop" hij draait zich om. "Nee, joost dit had ik al veel eerder moeten doen. Dan had Link niet zoveel pijn gehad en mijn moeder ook niet." "Jer luister naar mij, het is niet jouw schuld" "jawel, dat is het wel. Ik had nooit geboren mogen worden, niemand hou van mij" ik zie dat Jeremy over de reling klimt. "Jeremy, link houd van je" "Ja, maar niet op de manier dat ik het doe" ik zie dat Jeremy zich wilt afzetten en dan hoor ik Link "dat doe ik wel Jeremy, ik houd heel veel van je" Jeremy loopt naar Link toe. "E-echt?" Ik zie dat Jeremy dichterbij Link komt en dan zoenen ze "Link mag dit wel?" Vraagt Jeremy. "Waarom niet?" "Ik woon bij jou" "Ja, maar we zijn geen broers je bent mijn huisgenoot" "oke" oke en ze zoenen verder. Ik ben zo blij voor ze "LIRY IS REAL" roep ik en ze moeten lachen en dan zeggen ze tegelijkertijd "LIRY IS ZEKER REAL!"
Oef dit is al weer het einde. Ik ben al weer een nieuw boek begonnen dus daar begin ik binnenkort mee. Verder komen er nog 2 delen met een tijd later. Je snapt wat ik bedoel. En ik wil sjocopasta bedanken voor het helpen met het leren hoe wattpad werkt en het tips geven en CaitlinFrieser bedankt dat je mij steunde met dit boek en dat je mij haat om de zielige stukjes☺️
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro