Ik zag je zitten. Alwéér op hetzelfde stukje gras waar je de afgelopen dagen ook zat. Met een potlood in je hand en een tekenblok op je schoot. Het leek allemaal zo normaal. Alsof er gisteren niks is gebeurd. Ik kijk naar de handelingen die op het papier word gedaan.

Jouw glimlach op je gezicht veranderde als je ziet wat er op het papiertje staat. Ik denk aan de eerste keer toen je hier tekende. Jouw eerste creatie die je maakte in dit mooie parkje is  het enigste creatie die ik van jou heb.

Ook van deze tekening word een propje gemaakt. Deze keer neem je hem netjes mee naar de prullenbak en gooi je het erin. Ik kijk toe wanneer je het parkje verlaat. Elke keer krijg ik een glimlach op mijn gezicht als ik aan jou denk.