Aoi urodził się na Hokkaido podczas śnieżnej zimy, w mugolskiej rodzinie. Niestety, rodzice już od małego nie poświęcali mu uwagi. Matka Aoi'ego była prawniczką, praktycznie nigdy nie było jej w domu, natomiast ojciec całe dnie z piwem w dłoni i przed telewizorem Jedyną ustoją, azylem był dla niego dziadek. Zawsze mu się zwierzał, przychodził do niego po szkole i ... i wszystko!Kiedy Aoi miał 6 lat, po raz pierwszy spróbował papryczek, od tamtej pory jadł praktycznie tylko ostre jedzenie. Aoi mimo że miał dobre stopnie niektórych rzeczy nie rozumiał lub po prostu nie znał. Lecz dwie rzeczy będzie pamiętał zawsze. Pierwszą i przyjemniejszą było dowiedzenie się, że dostał się do Hogwardu. Już wcześniej zdarzały się mu dziwne rzeczy, taki jako dorastanie ściętych włosów, które mu ścięli w szkole czy że go nie widzieli, mimo że był tuż obok i wiele innych nie możliwych rzeczy. Drugą z nich, mniej przyjemną było odkrycie jego orientacji seksualnej. Aoi był homoseksualistą, lub jak inni mówią gejem. Dowiedział się o tym, w początek roku w 4 klasie. Zakochał się w swoim koledze z klasy Hirokim. Jednak ten, poczuł do niego obrzydzenie i zaczął się z niego wyśmiewać razem z innymi.Biedny Aoi bał się chodzić do szkoły i strasznie cierpiał z powodu nieodwzajemnionej miłości. Po tym zdarzeniu, od razu poszed łdo dziadka. Wypłakał się mu i wszystko opowiedział. Dziadek,głaskał go wtedy po głowie mówiąc,że będzie dobrze, że on zawsze przy nim będzie i że zawsze będzie go kochał. Wtedy Aoi wyprowadził się od rodziców, którzy i tak mieli go gdzieś i nie interesowali się nim do swojego ukochanego dziadka. Było mu z nim wspaniale! Zawsze się cieszył gdy otwierał oczy, wiedząc że dziadek zawsze go wysłucha i go kocha. Pewnego dnia, wyszedł do pracy tak, pracował. A dokładnie dorywczo roznosząc gazety i pakując zakupy w sklepie. Nie znosił szkoły bo właśnie się z niego wyśmiewali i odtrącali bo był inny. Z powodu jego śnieżnobiałych włosów i wielkich błękitnych oczy, oraz że był homo. Jednak, w pracy nikt nie znał jego orientacji więc traktowali go normalnie. Pamiętał, że jak dostał list z Hogwardu,mocno się zdziwił ale i ucieszył. Dziadek cieszył się razem z nim, wtedy mu wyznał, że sam jest absolwentem tej szkoły. Że to po nim odziedziczył talent do magii. Aoi bardzo się cieszył, mógł z dziadkiem rozmawiać do woli! Doskonale pamięta jak wszystko mu tłumaczył i opowiadał. Odnalazł także swoje stare podręczniki i przybory typu kociołek. A późnej kupił mu cudowną śnieżną sowę , którą wspólnie nazwali Shiro co z japońskiego znaczył biały. Jednak dzień po przydziale dostał list z wiadomością, że jego najukochańszy dziadek został potrącony przez samochód, przez co na wskutek tego zmarł. Zrozpaczony białowłosy, zaczął wszystko kryć za maską uśmiechu. Dla dziadka..zamarłego dziadka się uśmiechał. A jego słowa, stały się jego zasadą, którą się do dziś kieruje. ,, Aoi nieważne co, pamiętaj, ze uśmiech może ci zawsze pomóc. Gdy ci źle, gdy myślisz że gorzej nie będzie, gdy jesteś pewien że to koniec uśmiechnij się. Uśmiech doda ci sił". Dzięki temu jakoś się trzyma, jednak nadal tęskni za ukochanym dziadkiem. Oddałby wszystko by ponownie go spotkać.Pocieszeni znalazł w mangach, animie itp. Jego azylem stała się biblioteka, polubił dzięki dziadkowi także latanie na miotle. Gdy to robił, czuł jeszcze bardziej obecność zmarłego dziadka. Aoi także, często śpiewał dziadkowi, ponieważ dziadek kochał jego śpiew. Jednak teraz się wstydzi lub lepiej powiedzieć boi .Aoi czuje się , że nie pasuje już do swojej szkoły jednak nadal się ukrywa za maską uśmiechu. A na Święta nie wraca już do domu, bo wie, że rodzice i tak by się nie ucieszyli. Spędza je szczęśliwe w szkole. Aoi, wie, że z czasem jego ból w sercu, po nieżyjącym już dziadku minie, wie że zawsze przy nim jest. Dlatego stara się żyć dalej, choć czasem to trudne. Jednak najbardziej na świecie chce w końcu znaleźć miłość i przyjaciół. Ma nadzieję, że to wydarzy się w tym roku i w końcu będzie się prawdziwe uśmiechał i cieszył z życia.