"Long time no see, baby..."

Nanlaki ang mga mata ko nang makita siya sa harapan ko, nakangisi habang ang mga mata ay may bahid ng galit at emosyong hindi ko mapangalanan. Nanlamig ako nang isang beses siyang humakbang palapit sa akin. Agad akong umatras, takot na kapag mas lalong napalapit sa kaniya ay masaktan ako. Ayaw ko. Hindi na ako uulit.

"B-Bakit ka nandito?" tanong ko sa nanginginig na boses.

He smirked even more. It's an evil smirk he used to gave me whenever he's mad — angry. Napalunok ako.

"Nandito ako... para maningil sa utang mo," he said coolly that made me shiver. He's calm yet so dangerous.

"W-Wala na akong utang sa 'yo. H-Hindi ba't nabayaran na kita? N-Naibigay ko na sa 'yo lahat! Ano pa ba ang kailangan mo?!" Hindi ko na naiwasan ang pagtaas nang boses lalo pa nang makita kong humakbang muli siya palapit sa akin. "Huwag kang lumapit sa akin!"

"What? Can't I go near my... fiancée?"

Nangilid ang luha sa aking mga mata.

"N-No... please... No..."

I can't let him ruin me again. Not again, please.

"I've been looking for you... for two fucking years, Rhoana."

Dahil nagtatago ako sa 'yo. Paano mo ba ako nakita?!

"Because... there's no need for us to keep in touch! I... I left because that's what you fucking want!" I said out of frustration I am feeling right now. I feel so anxious. I know I shouldn't but seeing him in front of me making me feel like it.

"I didn't say that! I fucking told you to stay no matter what happened, but you didn't listen. You never listen to me, you brat." He said that while emphasizing each word.

"No... you clearly said there's no need for me to stay on that fucking relationship, ano 'yang sinasabi mong sinabi mong manatili ako? Gago! Bakit ako mananatili kung... kung ikakasal ka sa iba? Huh?! You fucking jerk! Asshole! Dimwit! You made me a fool! I fucking made myself a fool for you for years... tapos gagaguhin mo lang ako... pagkatapos mo sabihin sa aking... mahal mo 'ko! A-Ang hirap mo nang intindihin, Calvin." I saw how shocked he is when he saw my tears rolled down my face. "You left me... because... your brother needs you... because you... you need to do whatever you're planning. Ni hindi mo naisip na naghintay ako sa 'yo. I understand all of that. I fucking understand, Calvin! Pero... ang malamang ikakasal ka sa iba ang hindi ko maintindihan pagkatapos mo 'kong pangakuan ng kasal. Your brother had the most beautiful life now because you saved him. Now... please... alam kong kasal ka na, kaya p'wede bang... h'wag mo na akong guluhin."

His jaw clenched. His eyes went back to its darkness... giving me hint that it's now dangerous.

"Wala kang mapapala sa akin."

"Sumama ka sa 'kin." Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya.

"Nagpapatawa ka ba? Umalis ka na! Hindi kita kailangan dito! Hindi ko kailangan ng taong kagaya mo!"

"No. I'm not done yet. You owe me. Naniningil ako."

"Wala akong utang sa 'yo. Maski utang na loob, wala. Kaya umalis ka na."

"No. You owe me marriage you promised. At alam mo ba ang ginagawa ko sa taong nakakalimot sa utang nila?" Napalunok ako at umatras nang makita ko ang nagbabadyang dilim at katakot-takot na banta sa mga mata niya.

"Please... let me live alone here..." I whispered, helpless. But he didn't listen to me.

"Pinaparusahan ko nang matindi. Hanggang sa hindi na nila kaya. Hanggang sa sumuko sila. Do you want to surrender, baby?"

_____________
A/N: You might be confused of what will happen or what's happening in this story so better read Callum's — Calvin's brother — story which is ROMANCING THE DEVIL. This is a stand alone story but in case you got confused in the timeline, better do what I said.