EPILOGUE 07

KHALVIN GAEL CADDEL

Pinakilala ko si Yannie sa aking Mama, alam naman kasi ni Zahiro kung sino si Yannie kaya no need na raw na introduction. Palibhasa fan ni Yannie.

Napansin ko ang lalaking kumukuha ng litrato kay Yannie, kanina pa iyan pero naghahanap ako matibay na ebidensya kung totoo bang kinukuhanan n'ya ito.

Sumalubong ang kilay ko nang sinundan n'ya si Yannie papunta sa itaas. Hinayaan ko si Yannie na gamitin ang banyo ko sa kwarto. Hindi ako mapakali sa aking kinauupuan kaya sinundan ko na s'ya.

Halos hindi na maawat ang pagtaas-baba ng dibdib ko nang makitang nakasilip s'ya sa siwang ng kwarto ko kung nasa'n si Yannie. Anong karapatan ng taga-bantay na ito na maghimasok sa kwarto ko?

It didn't stop me to punched him hard. Nagkagulo kami, I was fuming mad habang sinusuntok s'ya ng walang tigil.

Dahil sa galit ko ay nadamay ang lahat, pati na rin ang pinsan ko na inalalayan lamang si Yannie ay sumabog na kaagad ako sa galit. Dapat hindi ko iyon ginawa. Ang tanga ko talaga.

Ngayon galit na naman sa akin si Yannie.

"I'm so disappointed, Khal. Akala ko tuluyan na kitang napatino. You know that I'm trying my best for you not to do anything bad. Hindi ako ang makakapagpatino sa 'yo, Khal, kundi sarili mo."

Nanghina ako dahil sa sinabi n'ya. Kasalanan ko naman na may ginawa akong masama, pero dapat pinakinggan n'ya ako. No, she made me change for a better before I decide to change myself.

"Yannie, babe," pagmamakaawa ko, sinusubukan na lapitan s'ya.

"H'wag kang lalapit," matigas n'yang sabi na mas lalong ikinatakot ko. Ito na ba ang kinatatakutan ko? Sa sobrang lungkot ko at guilty ay hindi ko maiwasang maiyak.

S'ya 'yong lakas ko ngunit s'ya rin magbibigay kahinaan sa akin. She was also crying because of what I did and I can't find any words to explain myself. I was clouded of fear and many other emotions that why we didn't talked about it.

'Di pa nakaabot ng tatlong araw ay sumugod na ako sa bahay ni Yannie. Gusto ko nang magkaayos kami para naman mapanatag ang kalooban ko at makatulog sa gabi. Mga tatlong oras o apat lamang ang tulog ko sa isang araw at alam kong masama iyon sa aking kalusugan.

Pinigilan na ako ni Airo na tumungo rito pero nagmatigas ako. Hindi kaagad ako nakapag-isip na nandito ang Ama ni Yannie. Ngunit huli na ang lahat. Kita ko ang gulat sa mukha ni Yannie at maluha-luha n'yang mga mata habang nakatingin sa akin at sa kan'yang Ama.

Para naman aking sinaksak ng daang kutsilyo nang makitang nahihirapan s'ya sa sitwasyon. Napakatanga ko na nagpakita kaagad ako. Hindi ako tumupad sa usapan namin ni Yannie.

Pigil ang luha kong tinignan ang bulto ni Yannie na pabalik sa kan'yang bahay. Nabahala ako na baka saktan s'ya ng Ama n'ya dahil kita ko lang naman ang galit nitong mukha.

Wala na itong atrasan pa. Hinarap ko ang Ama ni Yannie kahit wala akong kasiguraduhan kung sang-ayon ba s'ya sa relasyon namin. Ngunit mukhang ayaw n'ya sa akin.

"Layuan mo ang anak ko, Caddel. Kilala kita at wala kang magandang idudulot sa aking anak," seryosong anas ng Ama ni Yannie.

'Yong luha na pinipigilan ko kanina ay lumabas na lang bigla. Lasing man ako sa kalagayan ko ngayon ngunit alam ko kung ano ang pinaggagawa ko.

Just to lower my pride, so he will let me to be with Yannie, lumuhod ako sa kan'yang harapan. Yumuyugyog na ang balikat ko sa sobrang sakit na hindi ko na mahahawakan si Yannie.

"S-Sir, I love your daughter... So much. P-Please, hinihingi ko ang kamay ng anak n'yo. I-I want to marry her, and give what you want," pikit matang bigkas ko habang mahihinang hagulgol ang kumawala sa bibig ko. "P-Please..."

"Pakakasalan mo? Sorry young man, but my daughter is already engaged with someone else," nanunuya pa n'yang sabi kahit galit ito. "Go back to your home and stay away from our family! May tradisyon kami kaya sa chinese s'ya ipakakasal!"

Umiling-iling ako at tinaas ang ulo para tignan ang galit na galit n'yang mukha. "Mahal n'ya ako, Sir. Please, you're hurting your daughter. "

Pero hindi na n'ya ako pinatagal pa. Sinipa n'ya ang dibdib ko na hindi ko inaasahan kaya napahiga ako sa lupa. Dahil sa nanghihina kong katawan ay hindi ko na namalayan ang pagsugod n'ya. Mas higit na masakit ang nararamdaman ko ngayon kaysa sa physical. Parang namanhid ang katawan ko ngunit kumikirot naman ang dibdib ko.

"Katulad ka lang din ng Ama mo. Pangangakuang mamahalin ang babae sa hirap at ginhawa pero ano ginawa n'ya sa Ina mo? Sinaktan n'ya at naghanap ng iba." Napailing-iling pa ito na tila dismiyado sa karanasan ng aking magulang. "Ayaw kong gano'n ang gagawin mo sa anak ko, kaya maaga pa lang hiwalayan mo na s'ya. Maghanap ka ng babaeng bibiktimahin mo. Wala akong pakialam sa yaman mo."

Hindi ako madaling masaktan sa salita lamang dahil madali kong na-ha-handle ang emosyon ko kapag sa ganitong usapan, kundi man ay idadaan ko na lang sa suntukan. But this was different.

Ama s'ya ng babaeng mahal ko at marinig lamang na hindi s'ya papayag na magkaroon kami ng relasyon ni Yannie ay mukhang magiging rason ng pagkalugmok ko.

No matter how hard I try to change myself, ang tingin pa rin sa akin ng tao ay gagawin ko rin ang ginawa ni Ama sa mga babae. I f*cking tried to let my hair to be long and change myself so that no one will see the similarities of our father. He may be my father but I won't repeat the history.

I waited to her for almost three days. Gano'n na lang ang saya ko nang makitang dumating s'ya. Nawala tuloy ang sakit sa aking katawan nang yakapin n'ya ako at hinalikan.

Nasanay na sa kan'yang mga yakap at halik. Hindi ako makatulog kung hindi ko naririnig ang kan'yang boses na mataray at minsan nanlalambing. I always wanted to take her from different places just to spend our time and to see her smile. That's all I wanted, but why the world turned upside down?

"Babalikan mo naman ako, 'di ba? Maghihintay ako palagi sa waiting shed para makasama ka kahit minsan." I can sense that something bothering her, pero 'di ko matukoy kung ano iyon.

I gave her my umbrella, kahit mabasa na ako, h'wag lang s'ya.

"Ayaw kong mabasa ka, babe. Sige na, h'wag nang matigas ang ulo. Ayos lang ako... Tatakbo na lang ako papunta sa paradahan."

Kinagat ko ang sariling labi nang maramdaman ang malakas na pag-ihip ng hangin. Gusto ko nang yakapin ang sarili ko para naman maibsan ang panlalamig ko ngunit ayaw kong makita n'yang nanlalamig ako. Baka magdalawang isip s'ya na kunin ang jacket at payong na binigay ko.

Ilang hakbang ang ginawad n'ya bago lumingon sa akin. Ngumiti ako at kumaway sa kan'ya kahit pinanlalamigan na ako. Naninigas na ang kalamnan ko ngunit hindi ko ito alintana. Ganito pala ang epekto n'ya sa akin. Kahit masaktan na ako basta makita s'ya ay buo na ang araw ko. Nakakalimutan ko na ang lahat basta't magkasama lang kami.

Iyon din pala ang araw na huli ko s'yang makikita. Linggo ang nagdaan at nandito pa rin ako sa waiting shed pabalik-balik. Ayaw kong mag-isip ng negatibong bagay ngunit hindi ko mapigilan na mag-alala.

Pero isang araw, pinuntahan na ako ni Zahiro sa waiting shed. Halos dito na nga ako matulog. Baka kasi madaling araw akong pupuntahan ni Yannie.

Nakaupo ako sa upuan habang tulala lamang sa daan kung saan ko maaaring makita si Yannie kapag pumunta s'ya.

"Kuya, umuwi na tayo. Hinahanap ka ni Mama," pamimilit ni Zahiro, nakaraan pa n'ya ako sinasabihan ngunit hindi ako sumunod.

"Hinihintay ko si Yannie. Hayaan n'yo na ako," mahina kong sabi at yumuko. Nanakit na ang leeg ko at hindi na rin ako makakain ng mabuti.

But he never stop pursuing to come home. And he said something that make me wanted to stop the time. No...

"Hindi mo ba alam na umalis na s'ya, Khalvin? She went to China at do'n na s'ya mag-aaral." Medyo may pagkadiin ang pagkakahawak n'ya sa aking balikat kaya napatingin ako sa kan'yang mukha na seryoso at walang halong biro nakatingin sa akin. "She left you kaya h'wag mo na s'yang hintayin. Please, Kuya. H'wag kang ganito, pati ba naman ikaw?"

Umiling ako, ayaw kong maniwala pero alam kong totoo ang sinasabi ni Zahiro. She left me and she didn't even saying goodbye. Bakit? Wala na ba s'yang plano na balikan ako? Sinabi ko naman sa kan'ya na magagawa kong isolba ang aming relasyon. But why did she left me? Why she didn't fight for our love?

I totally understand na pamilya n'ya iyon. Malamang susundin n'ya. But at least... Dapat sinabi n'ya na ititigil na n'ya ang relasyon para alam ko ang paraan kung paano ko s'ya mababawi at mapapayag ang kan'yang Ama.

Umaasa ako sa wala. Galit ako sa kan'ya pero hindi mawawala s'ya mawawala sa puso ko... I love her so much. Na kahit ikinasal man s'ya sa ibang lalaki ay buong puso ko s'yang tatanggapin kung gusto n'yang makipagbalikan.

I'm just waiting for her to come home... To come with me.

Kahit gusto ko s'yang sundan sa China ay hindi p'wede. My mother won't let me hangga't hindi pa ako nakapagtapos sa pag-aaral. At iyon naging dahilan kung bakit gusto kong pag-igihan pa.

Gusto ko kapag nakatapos ako, gusto kong makita ang saya sa mga mata ni Yannie. Na tinupad ko ang pangarap ko, na may direksiyon ang buhay ko dahil patungo ang direksiyon ko sa kan'ya. When the time has come na pareho na kaming tapos, I'll chase her.

Lapitan ulit ako ng gulo dahil sa aking mga barkada. Until now, pinipilit pa rin ni Telly na makipagkaibigan sa akin. I don't do friends with a person like her. Baka magalit si Yannie kapag nalaman n'ya iyon. Magseselos na naman ang supladang instik.

I smirked while imagining that Yannie is scolding me. Malala na talaga ako kagaya ng sabi ni Zahiro. Telly thought that I was smirking at her. Medyo nanlaki ang mata n'ya at ngitian ako. Agad naman akong sumimangot at iniwan sila ro'n.

Today is supposed to be our anniversary. Every year and month, nag-c-celebrate ako. Hindi naman kami naghiwalay. She just left me because she was studying in China. Uuwi rin s'ya sa akin.

Long distance relationship kami at iyon ang tinatatak ko sa utak ko. Ayaw kong tanggapin na tinatapos n'ya ang relasyon namin.

"Nandito si Yannie," agad na bungad sa akin ni Airo nang makarating sa kan'yang cruise.

Hindi pa man ako tuluyang nakapasok sa kan'yang silid ay iyon na kaagad ang sinabi n'ya. Mabibilis ang hakbang kong kinain ang distansya namin at hinawakan ang kan'yang balikat. Nanginginig ang kamay ko sa isipang nandito nga s'ya.

"Totoo ba? Nasa'n s'ya?" atat kong tanong na tipid n'yang ikinangiti.

"Hintayin mo na lang s'ya sa itaas ng barko." Tinapik n'ya ang balikat ko habang ako ay hindi na mapakali. "Bawiin mo s'ya. Ito na ang pagkakataon na bumawi ka."

I let a out a deep sight. "Thank you for telling me this. H'wag mo s'yang hahayaan na makalabas dito hangga't hindi ko pa s'ya nakikita."

Tumango naman ang kapatid ko at bumalik na sa kan'yang tarbaho. He is currently working on this Cruise. He's a boss, but he preferred to be an marine engineer.

True to his words, under in the lot of stars above in the night sky, I saw my babe, si Yannie kong mahal. For almost four years of not seeing her, memories came back to my clouded mind, all the memories with her.

Parang bumalik ako sa una. It was like I'm in love at first sight when I saw her looking above. Nagbago man ng kaunti ang buhok n'ya, she's still my babe. Mas lalo lang s'yang gumanda.

She was shock when she saw me. I'm already drunk, but I'm not hallucinating that she's infront of me. Hindi ako maaaring magkamali.

"I f*cking miss you, babe. D*mn, totoo ka nga. Hindi ako p'wedeng magkamali. Your smell is very familiar to me. It's my Yannie's scent," paos kong sabi habang inaamoy ang buhok n'ya. I hugged her so tight, afraid that she don't like my presence.

For almost four years na nag-c-celebrate ako ng anniversary, ito na yata ang isa sa memorable na nangyari sa akin. I finally have her now. She's here, and I'm not letting her go. If chasing her will be the solution, then I'll start my formula to get her.

Seryoso ko s'yang tinanong ngunit mukhang natakot s'ya sa kaseryosohan ko. Tinanong ko pa talaga s'ya kung saan ang kan'yang asawa na alam kong ikakasakit lamang ng damdamin ko. But she was more hurt when I asked her that.

Sinubukan kong ipakitang wala lang s'ya at baka sakaling s'ya mismo ang magmakaawa sa akin. Ngunit mas matibay pa s'ya sa akin. F*ck, muntik ko na ulit s'yang mabitiwan. Inalis ko na sa aking utak ang planong ginawa ko at nagmakaawa na.

I did a mistake again. Naging harsh na masyado ang sinasabi ko na puno ng pait. Hindi ko napigilan at nasaktan ko na nga ang kan'yang damdamin dahil do'n.

Babawiin ko naman talaga sana dahil gusto kong s'ya mismo ang maghabol naman sa akin ngunit mukhang kailangan ko nang gumalaw. Ayaw kong tumagal na may galit pa rin s'ya.

Sinundan ko s'ya kung saan s'ya tutungo. Sa una nagtataka ako kung bakit tumuloy s'ya sa unfamiliar na bahay. Napagkaalaman ko din na sa kan'ya pala ito. She build her own house now, while I'm building our house in other place here in San Jose.

Naabutan ko ang delivery boy at mukhang patungo ito sa bahay ni Yannie. Wala sa sariling inagaw ko ito sa kan'ya na ikinabahala n'ya.

"H-Hoy, akin na po iyan!" Pilit n'yang inaabot ang pagkain na tinaas ko. Hindi n'ya maabot dahil mas mataas ako sa kan'ya.

"Ako na magbibigay sa girlfriend ko," madiin kong ani na ikinalaki ng mata n'ya.

"Baka gawa-gawa n'yo lang 'yan po, ahh. Hindi po ako naniniwala. "

Napasimangot ako sa kan'yang turan. Pinakita ko ang hawak kong baseball bat na bakal sa kan'yang harapan na mas lalong ikinalaki ng mga mata n'ya. Napaatras ito.

"Sumundo ka sa akin at nang malaman mong kilala ko s'ya." Dumiretso na ako sa tapat ng bahay ni Yannie. Ngayon ko lang ulit naramdaman ang pagkasabik.

Nawala talaga ang mood n'ya dahil sa aking ginawa. She was upset sa ginawa ko kanina sa shop. Binibigyan na n'ya ako ng malamig na trato nang pumasok ako sa kan'yang bahay.

"Ano pa ba ang binubunton mo sa akin, ah? Bakit hinanap mo pa talaga ang bahay ko at pinuntahan ako rito. For what? Para ipagmalaki ang babae mo?"she angrily shouted at me.

Napahigpit ang hawak ko sa kan'yang braso. Napatagis ang bagang ko. I can see in her eyes the overwhelming pain and jealousy. Hindi ako maaaring magkamali.

"You're jealous," I stated, nanginginig ang kalamnan ko sa sobrang sabik. "F*ck, you really are, babe. You still love me, I can see it in your eyes.

"Bitiwan mo ako!" Nagpupumilot s'yang makawala sa akin. Namumula na ang kan'yang ilong at umiiyak sa aking harapan. To shout her pretty mouth, I kissed her.

Pagkalapat pa lang ng labi namin ay halos mawalan na ako ng kontrol. Naisandig ko s'ya sa pader dahil sa lakas ng atake ko. Pinikit ko ang mga mata habang mabagal at madiin s'yang hinahalikan. I miss her so much that I'm already turn on.

Hinawakan ko ang kan'yang leeg para pumirmi ito at mahalikan ko s'ya ng maayos. Hindi ko namalayan na dumadaing na ako sa bawat sipsip sa kan'yang labi. And she suddenly kissed me back.

Gustong gusto ko na talagang angkinin s'ya pero hindi ito ang tamang oras. At ramdam ko naman na hindi pa s'ya handa. I totally understand that.

Nanlambot na lamang ako bigla sa kan'ya. This is not my plan. Nasira ang plano ko nang makitang nasasaktan s'ya sa pinaggagawa ko, at isa iyon sa ayaw ko.

Ngunit gano'n na lang ang pag-usbong ng galit ko nang makitang magkasama sila ni Fern sa engagement party ng kapatid ko.

I kissed infront of Fern para malaman ng lalaki na akin lamang si Yannie. Ngunit tinulak naman ako ni Yannie papalayo sa akin. Lasing na s'ya at nag-aalala na akong sumunod sa kan'ya sa ikalawang palapag na bahay.

Napagkaalam ko na kaya s'ya tumungo sa China para pigilan ang kasal. May ideya na ako kung ano ang sunod n'yang ginawa. Binalikan n'ya talaga ako noon pero dahil sa kagagawan ni Telly, hindi na s'ya nagpakita.

Hindi na s'ya tumuloy sa China pagkatapos no'n at hindi ko alam kung saan s'ya namalagi pagkatapos. But the important thing here is I already accepted her. Wala na akong paki kung ano man ang dahilan n'ya basta bumalik na s'ya sa akin.

Lasing na s'ya at talagang gusto n'yang mawala ako sa katinuan nang haplusin n'ya ang ang braso ko. Nanigas ako.

"F*ck," nahihirapan kong sabi, nagngitngit ang ngipin ko sa pagpipigil.

Nag-iinit na ang mga mata ko sa sensasyong pinaparamdam n'ya sa akin. No'ng wala s'ya kadalasan napapaginipan kong nakikipagtalik ako sa kan'ya. Kaya tuwing umaga hirap na hirap na ako. Kahit ayaw kong mag-masturbate ay ginagawa ko na lang. Gano'n siguro ako kasabik sa kan'ya.

"Alam mo kung gaano ako kasabik sa 'yo, babe. Gusto mo talaga na may mangyari rito?" naninigas ang ngipin kong tanong. "Don't test my patience, babe. Wala ka nang magagawa kong kakainin kita."

Talagang tinuloy pa n'ya. Pinulupot ko kaagad ang braso sa kan'yang beywang at kasabay no'n ang pagyakap n'ya sa aking batok. Hahalikan n'ya sana ako sa pisngi ngunit hindi na ako makapagpigil. I crashed her lips at naging mapaghanap ang halik ko.