Ik weet niet hoelang ik daar zat, een uur misschien zelfs 2. Maar wat ik wel zeker wist dat ik iets moest doen voor ze te redden. Ik keek naar het tv-scherm en daar stond er op dat ik nog iets korter had dan 11 uur. Ik stelde me recht en liep naar het eerste beste huis dat ik tegenkwam. Hier gaat niks aan...

Ik belde aan en een geschrokken man keek me aan. 'Jij bent', begon hij maar ik kapte hem meteen af, niet in de stemming. 'Ja ik weet het, ik ben die persoon die nog minder dan 11 uur heeft om zijn moeder en vriendinnen te redden. Dus kan ik even je telefoon lenen alstublieft', vroeg ik bot, hij knikte nog steeds verbaasd dat ik naast hem stond en gaf me de telefoon aan.

Ik toetste het nummer in die op het nieuws verscheen en de ruwe stem van James nam op. 'Met het koninklijk huis, heeft u misschien nuttige informatie over de vermiste mate?',vroeg hij. Ik kon zo zijn grijns voorstellen als hij dat zei. Ik had zin om de telefoon weer toe te smijten maar toen dacht ik weer aan mijn moeder en vriendinnen.

'Waarschijnlijk wel want daar spreekt u mee', zei ik kwaad, ik had zo veel zin om hem een klap te verkopen. 'Rebel', zei hij iets opgewekter, en nu kon ik heel goed die grijns voorstellen die hij nu zou moeten dragen na het horen van men stem. 'Ik zag dat je men moeder en men vriendinnen vasthield en als je die niet onmiddellijk vrij laat vind je me nooit meer terug en dat zweer ik James', zei ik bot en kil, geen spatje emotie dan haat had ik voor die man.

'Ik wil eerst dat je naar hier komt en dan bespreken we dit verder.' En dan had hij opgehangen, serieus meent hij dat nu echt. Ik smeet de telefoon toe en had zin om die tegen de muur te smijten ik zuchtte en legde de telefoon zo rustig mogelijk op de tafel neer. En bedankte toch de man waarvan ik de telefoon mocht lenen.

Ik ging naar buiten en op alle televisieschermen stond er "nieuwsupdate" te lezen. Een nieuwslezeres zat voor haar tafeltje: 'De mate heeft zelf contact opgezocht nadat hij had vernomen van de executie, deze wordt bij deze dan ook uitgesteld. Hij heeft 3 dagen om terug te komen en anders worden ze toch nog geëxecuteerd.' Ik had toch wat geluk, het is uitgesteld maar als dit een list zou zijn dan zou hij echt wat meemaken.

Pov James
Ik sta rond te ijsberen in mijn kamer, Herpes in alle staten omdat hij weg is. Hij was al 6 uur weg, dus we moesten iets ondernemen. Ik heb een paar wolven met men privé helikopter zijn moeder en zijn vriendinnetje laten op halen. Hij mocht niet denken dat hij de enige is die een plan heeft, hij wordt de mijne dat staat vast.

Ik had ondertussen Lisa ook al wat 'ondervraagt' want ik wist dat zij de laatste was die hem gezien had, maar ze lost niets die bitch. Ik had hardere middelen moeten inzetten blijkbaar, blijkbaar bloedde ze nog niet erg genoeg. Herpes zou het alleszins niet erg vinden als ze meer zou lijden, ze heeft hem helpen ontsnappen. Zij heeft mijn baby boy helpen ontsnappen en geen enkele straf is daarvoor voldoende.

Mijn geduld raakt stilaan op, ik moet iets groters verzinnen dan gewoon martelen. Wat is efficiënt en kan veel bloed laten vergieten? Ik heb het een executie, en die dan live op tv aankondigen dat zou hem met verstomming laten slaan en met zielige pootjes en staart tussen de benen naar hier laten komen. En dan kan ik hem eindelijk terug in mijn armen sluiten, met een straf natuurlijk. Niemand verlaat dit kasteel zonder mijn toestemming en al zeker men eigen 'mate' niet.

Ik ging terug naar de martelkamer en pakte Lisa aan haar haren en met geweld op van de vloer en sleepte haar naar buiten. Het is misschien niet meer de eeuw van executies maar ze werken nog steeds prima. En de meeste zullen dit een crue en onmenselijke methode vinden, maar hij geeft me geen keus.

Als hij terug is, wordt mijn baby boy zonder enige commentaar van mij en dan bedoel ik dan op de ruwe manier, hij moest maar niet weglopen. 'We hebben het op de zachte manier geprobeerd maar als hij dat niet wilt, de moeilijke en harde optie gaat ook', hoorde ik de stem van Herpes in men achterhoofd. En gelijk heeft hij.

Ik kan niet wachten tot de avond er zal zijn dat het officieel zal gemaakt worden. Zijn fragiele lichaam onder die van mij, men wolf huilt al van geluk als ik daaraan denk. Oké focus even James, eerst hem terugkrijgen dan aan de leuke dingen denken.

'Denk je nu echt dat hij hierdoor terug zal komen eikel', begon Lisa met bloed besmeurde kleren en ze had zelf nog het lef om bloed naar me te spugen, 'hij is veel slimmer dan dat.' 'Maar daarom heb ik ook nog een andere verrassing', zei ik toen ik men helikopter hoorde landden en een vechtende Chelsea en een verslagen moeder eruit werden gehaald.

'Dat kun je niet menen', begon Lisa weer terwijl ze weer begon te protesteren tegen de touwen rond haar handen en voeten, 'als je dat doet gaat hij kapot van verdriet.' Spijtig voor hem, dat moest hij maar eerder aan gedacht hebben voordat hij vertrok. Ik liet een paar wolven alles regelen wat te maken had met de voorbereidingen. Ik regelde zelf de televisie en die stonden te springen, doordat dit al zoals ik al dacht al heel lang niet meer is uitgevoerd.

Op een paar uur stonden ze hier en een charmante maar veel te energieke nieuwslezeres stond te trappelen om dit uit te zenden. Na een klein uur live te zijn en dat alles hopelijk verliep volgens plan hoorde ik ze alle 3 zeggen dat hij niet moest terugkomen voor hun. Ik kon dit niet laten gebeuren dus ik liep meteen met dreigende passen naar Chelsea en met een zakmes stak ik haar in haar arm en een pijnlijke kreet kwam uit haar mond.

Ik liet meteen de live uitzending stopzetten en gewoon ervoor gezorgd dat hij het uur zag. Ik liep chagrijnig naar de telefoonkamer waar nu verschillende wolven telefoons opnamen met hopelijk informanten die iets van Rebel zouden gezien hebben. We hadden ondertussen al bellers gehad die zeiden dat ze hem hadden gezien, maar zonder enig echt bewijs laat ik me niet om de tuin leiden.

Ik was nu even aan de beurt voor de telefoons op te nemen maar ik had het gevoel dat het niet lang meer zou duren voor een goede tip. Een nieuwe beller belde en ik pakte op: 'Met het koninklijk huis, heeft u misschien nuttige informatie over de vermiste mate?', vroeg ik terwijl ik ongeïnteresseerd in mijn stoel wat zat rond te draaien.

'Waarschijnlijk wel want daar spreekt u mee', hoorde ik aan de andere kant van de lijn. Ik grinnikte, mijn gevoel was toch juist.  'Rebel', zei ik met een grijns. 'Ik zag dat je men moeder en men vriendinnen vasthield en als je die niet onmiddellijk vrij laat vind je me nooit meer terug en dat zweer ik James', zei hij bot. Wat denkt hij wel, me zo de les spellen. 'Ik wil eerst dat je naar hier komt en dan bespreken we dit verder', en met die woorden hing ik dan ook op.

Ik had de tv al laten weten dat de executie voorlopig werd uitgesteld met 3 dagen. Als hij dan er niet is worden ze zonder pardon geëxecuteerd. Ik wachtte rustig af, hij heeft in feite geen poot om op te staan, behalve als hij zo koppig blijft doen en zijn vriendinnen en zijn moeder wil laten dood gaan.

2 dagen passeerden en men hoop ging een beetje weg, maar toch had ik er een goed gevoel over. Ik ijsbeerde rond in mijn kamer, herpes raakte een beetje gefrustreerd omdat hij er zo lang over deed, normaal zou hij hier al terug hebben moeten staan.

Iedereen hing nog gezellig te hangen in de martelkamer, dus hij moest eerst binnenkomen voordat hij ze zou zien. 'James', hoorde ik opeens de mierzoete stem roepen van men baby boy. Ik stapte op mijn dode gemak naar beneden en daar stond hij dan, met een kwade blik op zijn gezicht. 'Rebel', zei ik en ik kon het niet laten om een gemene grijns op mijn lippen te zetten.

'Laat ze nu onmiddellijk gaan jij stuk ongedierte', zei hij kwaad. Ik een stuk ongedierte oh baby boy toch, ik ben veel erger dan een 'stuk ongedierte'. 'Eerst dit', en met die woorden knipte ik in men vingers en de wolven die op wacht stonden boeide hem. 'Jij, laat me gaan', zei hij, 'ik ben er toch.' 'Ik kan niet voorzichtig genoeg met je zijn baby boy.' Eindelijk heb ik hem weer bij mij.

Pov Rebel
Ik had er langer over gedaan dan ik zou gedacht hebben. Ik wist niet wat te doen, natuurlijk wou ik iedereen veilig en wel zien. Maar aan de ene kant wou ik egoïstisch zijn en niet terug gaan, wou ik gewoon even aan mezelf denken, want ik weet zeker dat het nu echt oorlog tussen James en mij zou zijn. Ze zouden het niet erg vinden dat hebben ze toch duidelijk gezegd. Neen zo mag ik niet denken

En zo ging ik dan een dag later dan verwacht toch terug op weg naar het paleis. Nu was het natuurlijk gemakkelijker om vervoer te vinden. Ze hoopten zeker dat ze toch nog rijkelijk beloond zouden worden omdat ze me hebben terug gebracht. Eikels...

Uren heb ik zitten nadenken terwijl ik terug aan het gaan was. Wat als ik toch uit de auto zou springen en toch weer zou gaan lopen. Wat als ik terug zou gaan, wat dan zouden ze me straffen en meteen laten claimen? Zou het allemaal beter meevallen dan dat ik zou denken. Oh wie hou ik voor de gek, natuurlijk gaat het slecht aflopen.

Dan als ik toch uiteindelijk weer daar was stapte ik met opgeheven hoofd en grote passen het kasteel binnen. Eenmaal ik weer oog in oog stond met James kreeg ik slechte rillingen over mijn rug, zijn ogen voorspelde niets goeds. En dan het ergste van al is hij heeft me geboeid.

'Laat me ze zien', zei ik bevelend. 'Zoals je wenst.' En toen kwamen zowel Lisa, Chelsea als men moeder, gewond vooral Chelsea zag ik dat ze een groot verband rond haar arm had maar oké naar buiten gelukkig maar. 'Rebel neen', zeiden ze alle drie in koor en de meiden liepen naar me toe en werd ik overvallen door een groepsknuffel. 'Jullie zijn veilig dat is het belangrijkste', zei ik glimlachend.

'Waarom', vroegen Lisa en Chelsea en ik voelde ook enkele tranen in mijn nek. 'Ik kon jullie toch niet zomaar dood laten gaan gewoon voor mij, dat zou ik nooit van men leven mezelf kunnen vergeven.' Ze schudde allemaal hun hoofd van verdriet en ongeloof. 'We zouden het je niet kwalijk nemen, dat hebben we toch genoeg benadrukt in het nieuws', zei Chelsea, maar iets in haar ogen zei me dat het niet goed was uitgedraaid.

'Weet ik maar toch, ik zou het mezelf gewoon niet kunnen vergeven als er met jullie iets zou gebeurd zijn door mijn koppigheid', zei ik trots op wat ik gedaan heb. 'Maar jij dan', vroeg Lisa nog steeds met tranen in haar ogen. 'Ik red me wel', glimlachte ik kleintjes.

Dagen gingen voorbij, en er werden nieuwe planningen gemaakt. Na een lang en vooral heel luid gesprek met de koning maar ik had men standpunt duidelijk gemaakt en alles werd iets wat vertraagd. We gingen pas eind volgende maand trouwen en binnen twee maanden werd hij dan koning.

Het matingsproces zal iets sneller gebeuren dan ik zou willen en dat is ook mijn 'straf' voor het weglopen, maar we kennen James en James zal het sowieso niet erg vinden dat hij een de volgende dagen mij de zijne mag maken. Ikzelf ben wat gaan genieten hier, ik was het beu om telkens weer ruzie te maken dus heb het mezelf gemakkelijk gemaakt.

Lisa en de rest waren gelukkig nog altijd ongedeerd en ze mochten allemaal hier blijven tot en met de trouw en dan moesten zeker Chelsea en men moeder weg enkel weet ik niet wat ze met Lisa zouden doen. Ik genoot met volle tuigen van het leven dat ik nu nog kan hebben, zonder al dat wolvengedoe maar iets in mij zegt dat dat rap aan zijn einde zal komen.

Want in de deuropening stond er iemand op de loer, iemand die bezitterig was. Die me de zijne wou maken en ik denk niet echt op de zachte manier zal zijn na alles wat er is gebeurd.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
A/N
Twee hoofdstukken op 1 dag. Dit zal niet zo vaak gebeuren maar omdat het een twee delig hoofdstuk was, kon ik jullie niet langer laten wachten
Ik hoop dat het een beetje goed is, ik schrijf gewoon wat ik denk op dat moment dus kan soms wat verwarrend zijn. (In de loop van het verhaal dan toch)
Maar laat weten wat je ervan vond. Ik hou graag van jullie meningen.

Update 30 oktober 2018
Ik heb enkele aanpassingen gedaan aan de karakter James, hij is nog erger voorgesteld dan voordien omdat ik hem toch een beetje beter ga uitschrijven in deze nieuwe versie en dan ook een heel proces laten verlopen op zijn relatie met Rebel. Hij is hopelijk beter uitgeschreven dan voordien want ik vond hem nog niet 'kwaadaardig' genoeg *lacht*. Hopelijk vinden jullie hem ook zo beter.