Na een goede 15 uur, je hoort het goed 15 uur in een auto te zitten met hem die steeds op zij telefoon bezig was, in een oorverdovende stilte, want zelfs de muziek mocht niet aan gezet worden. Waren we eindelijk aangekomen aan een paleis, eerder een gigantisch paleis met meer dan 100'en werknemers, hier ontsnappen lijkt me onmogelijk. Maar toch ga ik het moeten proberen, geen haar op men hoofd die eraan denkt om hier te blijven.

Ik keek rond, het was hier eigenlijk echt wel prachtig. Een paar hele grote tuinen, een zwembad waar ik heel graag meteen zou induiken, want het was zomer en door de reis had ik het behoorlijk warm gekregen. Maar ik werd meteen verder geduwd door de bewakers en dan begeleid met een hand op men rug door James in het kasteel.

Dan in het paleis zelf, meer dan 200 kamers en een grote balzaal wat toepasselijk, een grote woonkamer, eetplaats echt alles was groot, te groot, zo groot dat je er makkelijk in kunt verdwalen. En verdwalen dat zou ik hier zeker in doen, maar het was echt te prachtig voor woorden.

Wat zou ik hier graag met Chelsea dagen lang in willen verdwalen, maar hier ben ik dan alleen. 'Hier is jouw kamer', zei hij, als we een paar gangen weer hadden doorgelopen en in een hal waren gekomen met verschillende deuren. Gelukkig ik had een eigen kamer, want ik wou niet bij hem slapen niet nog een keer. Één keer is wel voldoende.

Ik knikte als bedankje en legde men koffer op het gigantische bed en bekeek men kamer ook eens. Het was een beetje hetzelfde als mijn vorige kamer enkel twee keer groter en ik had een inloopkast en douche aan men kamer grenzend. Als ik hier niet tegen men zin was, zou ik er van genieten, want het uitzicht dat ik had op de tuin en de fontein was prachtig,

'Ik wil dat je nadat je de kamer hebt onderzocht en je hebt omgekleed me vergezeld aan het ontbijt en dat is een bevel', zei hij kil, ik had geen zin in discussie niet nog een keer want die hebben we al te veel gehad de 2 dagen dat we elkaar kenden dus ik knikte gewoon maar. En ik keek hem na toen hij de deur achter zich sloot. Ik zuchtte en keek nog eens rond en pakte men kleren die ik had meegenomen en ging de badkamer in.

Na te douchen en me om te kleden, smeet ik men vuile kleren in de wasmand die ik zag staan in de badkamer en ging ik opzoek naar de eetzaal die hij me al getoond had. Maar doordat het hier zo groot was en zoveel verschillende kamers had vond ik het niet direct, waarom moest hij nu een koning zijn ook.

Na een kleine 5 minuten dwalen door de enorme gangen en kamers had ik het eindelijk gevonden. 'Je komt toch nog opdagen', zei hij terwijl hij naar buiten aan het kijken was. 'Sorry hoor, dat het hier zo groot is, ik was de weg kwijt', zei ik kil. Hij knikte maar bleef roerloos naar buiten staren. De stilte was oorverdovend, dat ik bijna zelf iets aan deed voor die te laten stoppen gelukkig kwamen er na twee minuten bedienden naar binnen lopen met geweldig ruikend eten.

Men maag was al aan het knorren en ik keek beschaamd naar beneden toen ik zijn lach hoorde. Kan ik er aan doen dat ik al een dag geen eten meer had gezien of geroken. 'Eet', beviel hij, ik knikte en tastte toe aan al dat lekkere eten, als ik dit elke dag krijg miljaar. Dan zou ik echt een beetje te dik worden, maar het smaakte na die lange reis naar hier. 'Danku', zei ik voor de eerste keer echt gemeend tegen hem en hij glimlachte.

'We moeten nog wat bespreken', zei hij nadat ook hij in zijn stoel zat en eten op zijn bord had geschept en men goed humeur van daarnet verdween als sneeuw voor de zon, wat nu weer. 'Men ouders komen van het weekend naar hier en ik wil dat je je gedraagt en niet weer kinderachtig doet net als de afgelopen twee dagen', begon hij, serieus nu al, zijn ouders komen nu al. Dan moet ik me gedragen, en als er één iets is wat ik niet kan bij mensen die ik niet mag is het me gedragen.

'En dan nog iets, ik wil dat je dan die dagen echt gedraagt als mijn mate, toekomstige koning van dit koninkrijk.' Wel had ik het niet gedacht, sorry alpha dat gaat een lastige taak worden. Hoe zal ik dat moeten doen, als ik hem niet eens mag, niet eens een beetje respect voor hem heb.

'Ik ga proberen, meer kan ik je niets beloven', zei ik, denkend aan hoe ik me hieruit zal halen. Vragend aan mezelf of ik dat wel zou kunnen, een gelukkig man zijn die hopeloos verliefd is op zijn alpha, op zijn mate, op zijn toekomstige koning. Hij knikte met een kleine glimlach waar men hart een beetje mee sneller deed slaan, 'meer vraag ik ook niet van je.'

Na het eten ging ik terug naar men kamer en hing al de rest van men kleren die ik mee had genomen in de kleerkast. Daar hingen al van die nette pakken klaar, oh help die ga ik sowieso moeten dragen als die ouders naar hier komen bah. Ik in een pak, nooit van men leven, dan loop ik nog liever naakt rond. Na een paar minuten men kamer nog geïnspecteerd te hebben klopte er iemand op de deur.

'Binnen', zei ik, en een meisje van ongeveer mijn leeftijd kwam de kamer binnen komen. Je kon haar beschrijven als een parel, een beetje zoals Chelsea in mijn dorp, oh wat mis ik haar toch.'Hoogheid', begroette ze mij en ik schoot in de lach, ojee daar komt dat koninklijke gedoe naar boven iets waar ik absoluut niet wou aan wennen. Ik had niet eens door dat ik haar nog meer deed blozen.

'Mij hoef je geen hoogheid te noemen hoor Rebel is ook goed', zei ik nog altijd lachend. Haar rode wangen verminderde een beetje van kleur en ze kuchte een keer terwijl ze me van top tot teen bekeek en ik herstelde me ook. 'Nou waarvoor kwam je euhm?', zei ik. 'Lisa', zei ze. Lisa, nou hierbij verklaar ik jou als men nieuwe vriendin, waardoor ik het hier hopelijk meer gewend zal geraken.

'Dus waarvoor kwam je Lisa?' 'De koning wou dat ik u begeleidde de eerste komende dagen, voor het paleis wat beter te leren kennen', zei ze, ik knikte. 'Dat zou geweldig zijn bedankt', zei ik glimlachend naar haar en ze glimlachte liefjes terug. Haar ogen straalden iets van ondeugendheid uit, precies wat ik zoek.

'Dus waar wilt u naar toe hoog.. euhm Rebel', vroeg ze blozend als ze bedacht dat ze opnieuw hoogheid zou gezegd hebben. 'Ik zou graag even naar buiten gaan, van het zonnetje genieten', zei ik en ze knikte ze wees vervolgens naar de deur en ging er zelf uit en wachtte totdat ik ook in beweging kwam.

'Volgt u mij maar', zei ze. 'Ook geen u alsjeblieft, zo voel ik me zo oud, je is ook goed genoeg', zei ik glimlachend. Ze knikte, 'maar natuurlijk.' Ze was te beleefd naar mijn zin, ik kom van de boeren buiten zoals we zeiden, dus al deze beleefdheden en koninklijke dingen zijn absoluut niet voor me weggelegd. Dat was zo tot een paar dagen geleden toch, en ik werd meteen weer droevig als ik terug aan thuis dacht.

We liepen samen naar een van de zovele grote tuinen rondom het paleis. We stopten voor één van de fonteinen en ik zette me uitgeput neer en klopte naast mij om te tonen dat Lisa ook mocht gaan zitten. Nadat ze ongeveer al twee minuten recht stond naast mij, aan al die manieren zal ik toch nog wat aan moeten wennen.

'Behandel mij gewoon als je vriend, niet als toekomstige echtgenoot van de koning, ik haat al die koninklijke dingen', zei ik en ze knikte. Ze zette zich eindelijk naast mij en keek me nieuwsgierig aan. 'Als je dit allemaal zo haat, waarom ben je hier dan', vroeg ze. 'Nou, veel keus had ik niet of wel', zei ik lachend, maar ik wist dat de lach niet men ogen bereikten en ze knikte begrijpend en meelevend.

'Het werd me allemaal zo geleerd dus sorry als het soms nog wat moeilijk is om je als gewoon mens aan te zien. Toen we hoorden dat de koning zijn mate hadden gevonden, werd er bij ons in gedramd dat we absoluut geen vrienden mochten worden met hem, maar zie ons hier nu zitten. Straks verlies ik men baan nog of erger', zei ze rillend van angst, wat bedoelt ze daar nu mee?

'Natuurlijk, ik begrijp het volkomen', zei ik plechtig maar nerveus, denkend aan wat ze zei, wat zouden die gevolgen wel niet kunnen zijn maar nu ook lachte ze met me mee. 'Je bent best wel tof voor zo een hoge titel te hebben', grapte ze en ik proestte het uit. 'Hey, drie dagen geleden was ik ook nog een normale jongen', zei ik verlangend naar de tijd toen die nu al weer zo ver weg leek.

'We moeten maar weer eens gaan, ik moet zo helpen voor het eten te bereiden', zei ze en ik knikte en samen liepen we weer naar binnen. In de hal stopte ze en gaf ze me een knuffel die me versteld deed staan. 'Ik zie je binnen een half uurtje dan wel weer Rebel', glimlachte ze en ik knikte. 'Zie je dan.'

Inderdaad na een half uur precies werd er weer op men deur geklopt. 'Binnen', zei ik terug. 'Ik ben je hier om je te begeleiden naar je eten, de koning zit al vol ongeduld op je te wachten op je komst in de eetkamer', zei ze plechtig en we proestten het samen uit. 'Ik ben blij dat ik je leren kennen heb Lisa, je maakt het me iets gemakkelijker te wennen aan dit allemaal', zei ik.

'Ja, ben ook blij dat ik je leren kennen heb, het is lang geleden dat ik hier nog een vriend/vriendin heb gehad.' 'Hoezo',vroeg ik niets begrijpend. 'Laat maar, vertel ik je misschien een ander keertje wel', zei ze vlug. Ik knikte maar ik was wel nieuwsgierige vroeger was ik nog erger en deed ik er alles aan om te weten wat ik kreeg voor men verjaardag of wat er onder de kerstboom zat.

'We zijn er', zei ze toen we voor de deur stonden, en die ze al een klein stukje open deed. 'Ik zie je morgen wel weer Rebel', riep ze me nog na terwijl ze al terug naar ergens liep. 'Zie je morgen', riep ik haar nog na. Ik keek even naar de grote houten met goud versierde deur, zuchtte en deed de deur verder open en ging naar binnen waar een kwade alpha me stond op te wachten.

Wat heb ik nu weer gedaan.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Update 9 juli 2018
Ik ben goed bezig, alweer een gloednieuw hoofdstuk herschreven, met weer veel aanpassingen en nieuwe details. Het kan zijn dat ik hier en daar grote stukken zal herschrijven en dat het heel anders zal worden dan het originele boek! Maar dit zal meer naar het einde worden.