Ian Somerhalder aka de mysterieuze mate van Chelsea
Door al deze gekkigheid de afgelopen weken is de trouw nu weer de eerste prioriteit. Het is binnen 3 weken en ik heb er geen zin in. Waarom is dit nodig, ik ben nog maar 20, dat is toch geen leeftijd voor te trouwen. Maar ik kan er niks tegen beginnen, het moet voordat ze de troon kunnen afstaan. Wat een bullshit. Met Lisa gaat het al weer wat beter en ik denk dat ze eindelijk de echte liefde heeft gevonden. Hij is een iets oudere man maar hij heeft zijn mate al verloren en nu dat Lisa voorlopig nog haar mate niet heeft gevonden is hij perfect voor haar al zeg ik het zelf. Wat Chelsea en haar mate betreft, zij wilt er momenteel niks mee te maken hebben tot tegenzin van hem. Maar hij weet mijn standpunt en als hij eenmaal nog één verkeerde vinger naar haar uitsteekt is het niet enkel Felix dat ik vermoord.

Hoe het tussen mij en mijn mate gaat, nou beter. We leren elkaar nu eindelijk wat beter kennen en moet zeggen dat het alsmaar beter loopt tussen ons. We hebben bijna geen ruzie meer. Oké dat is een leugen we hebben soms nog heel veel ruzie, maar het is al beter dan heel in het begin. We kunnen er al over praten en soms heeft hij mij gelijk. Ja je hoort het goed hij heeft mij soms gelijk. Van Felix hebben we momenteel geen last meer, ik weet niet waar die naar toe is maar hopelijk komt hij niet snel terug. Die avond van onze ruzie in de gang is hij vertrokken, niemand weet naar waar. Maar ik denk of ik weet zeker dat James er iets mee te maken heeft. Hij wilt er natuurlijk niets over zeggen. Wat ik dus haat maar wat kan ik doen, juist ja niks.

Pov Chelsea
Ik zit hier op mijn kamer, bang te wachten tot dat hij voor mijn deur verdwijnt. Hij zit hier al uren te roepen en te kloppen op mijn deur. Ik ben echt bang van hem. Ik zeg niks tegen Rebel want ik wil hem niet betrekken bij mijn problemen. Sinds dat Rebel voor me op kwam in het ziekenhuis wilt hij me niet met rust laten. Ik heb al zitten smeken voordat hij zou ophouden maar niks helpt. Hij wilt me voor hemzelf, maar ik wil hem niet. Nu snap ik wat Rebel in het begin moet gevoeld hebben, hij wou James ook niet en dat leidde tot al deze problemen nu. Als ik nooit was opgehaald door James zou ik nu geen problemen hebben met hem.

Hij was eindelijk opgehouden en ik zuchtte van verlichting, eindelijk laat hij me eens met rust. Maar jammer genoeg duurde dat niet lang. De deur werd met een luide knal tegen de muur gesmeten. Ik kon jammer genoeg geen gil onderdrukken. What the heck. Hij stond daar en hij was niet blij bijlange niet. 'Weet je hoe gek dat je me maakt', begon hij terwijl hij men geur opsnoof. 'Jou ruiken maar niet de mogelijkheid hebben om je aan te raken, om je de mijne te maken', ging hij verder terwijl hij steeds dichter kwam en ik zo ver mogelijk van hem vandaan kroop.

'Blijf toch eens vijf minuten stilstaan', gromde hij geïrriteerd nadat we zeker al 5 minuten als kat en muis aan het spelen waren. Wat denkt hij nou, dat ik me zomaar overgeef, dat ik me zomaar me laat vangen en me de zijne laat maken. Dacht het godverdomme niet. Het is niet dat hij niet knap genoeg was, want hij was zeker knap. Maar hij maakt me bang en ik ben er gewoon niet klaar voor.

'Eten is klaar', kwam opeens een ultra blije Lisa zeggen. Ze stopte abrupt toen ze hem zag en mij bang in een hoekje zag staan. 'Jij', siste ze tegen hem, 'je weet dat je haar met rust moet laten van de mate van de alphakoning en toch ben je hier weer. Wil je soms problemen met hem en de rest van het kasteel.' Hij schudde angstig met zijn hoofd en ik kon een overwinningsgrijns niet onderdrukken. 'Dan wil ik je hier niet meer zien', zei ze terwijl ze haar armen voor haar middel geslagen had. Hij knikte en rende letterlijk mijn kamer uit, eindelijk dit was eindelijk weer voorbij.

'Bedankt Lisa', zei ik oprecht en ze knikte. 'Ik weet hoe wolven kunnen zijn rond hun mate, en zeker als ze hebberig zijn dus geen dank.' We liepen samen naar de eetzaal en daar stonden verschillende personeelsleden verzameld. Dit was enkel als er een vergadering opgeroepen was. James en een sippe? Rebel kwamen ons vergezellen. Als Rebel sip was, kon dit maar één ding betekenen. De trouw was vervroegd.

En mijn gedachten waren correct, het was inderdaad vervroegd naar overmorgen. Overmorgen. Dat moet inderdaad een hele shock geweest zijn voor Rebel want normaal was het pas voor binnen 3 weken, ofja zo was het toch afgesproken na al dat gedoe met zijn vader. Heel de vergadering lang stond hij met een gebogen hoofd naast mij. Geen woord zei hij, normaal is hij altijd een kletskous maar nu.

Achter dat de mededeling was gezegd en we gegeten hadden nam ik men beste vriend eens apart. Hij had heel het eten ook niets gezegd, en dat is echt niet van zijn gewoonte. 'Zeg eens aan Chels, wat is er aan de hand. Normaal doe je nooit zo', vroeg ik aan hem. Hij haalde zijn schouders op maar zweeg en staarde gewoon voor zich uit. Ik ging naast hem zitten en dan merkte ik pas op dat hij aan het snikken was. Wat heeft diene alpha nu weer uitgestoken.

We zaten daar minuten lang en nog steeds had hij niks gezegd en ik wist niet wat ik moest doen. Normaal had ik altijd raad maar nu, men hersenen konden niets verzinnen en dat irriteerde mij voor dood. Ik kon hem enkel maar vastpakken en hem uit laten snikken. Hij was zo vermoeid geraakt dat hij in slaap is gevallen. Ik laat het nu maar zo, maar morgen moet ik meteen weten wat er gebeurd is. Als James er iets mee te maken heeft, dan vermoord ik hem. Ja, nu denken jullie vast. Voor een ander heeft ze een grote mond maar anders kan ze niet eens iets uitbrengen. Misschien hebben jullie gelijk, misschien ben ik niet zo moedig als dat Rebel denkt.

Ik ben nog even een frisse neus gaan halen na het in slaap sussen van Rebel. Ik moest even men gedachten weer eens legen. Wat een dag, eerst hij die me lastig kwam vallen en dan Rebel die aan het huilen was. Ik strook een hand door mijn haar, ik was kapot. Ik had niet eens door dat hij naast mij kwam staan. Ik zuchtte eens diep en als ik me probeerde omdraaien pakte hij me bij mijn polsen en draaide ons met één soepele beweging om. Hij had zijn hand voor men mond gehouden zodat ik het niet uit kon schreeuwen, slim. Ik probeerde te vragen wat hij nu weer wou maar het kwam eruit als wartaal. We stonden daar zeker een paar minuten voordat hij eindelijk zijn hand voor men mond haalde.

'Wat moet je nou weer', vroeg ik op een sissende toon. Ik had zo geen zin in hem, alweer. 'Ik wil gewoon een nieuwe start. Laat me je tonen dat ik niet zo ben als je denkt dat ik ben. Ik weet kidnappen was misschien niet één van de slimste dingen die ik kon doen. Maar ik wou je gewoon bij me hebben. Ik wou je leren kennen en het was een verkeerde beslissing om je op die manier te leren kennen. Maar het kon niet anders, ik wou niet dat je me afwees, ik kan niet zonder jou,' ratelde hij aan één stuk door en ik kon hem met moeite bijhouden. Na al dat geratel nam hij een diepe hap lucht en staarde hij in men ogen.

Ik weet niet wat er daarna is gebeurd. Hij had me gekust en ik kuste hem terug en dan is het allemaal een waas. Maar de volgende ochtend lag ik samen met hem in mijn bed. Hij met zen arm rond men middel geslagen en ik moest zeggen het was één van men beste nachten dat ik ooit had gehad.