Hoofdstuk 20
A/N
Sorry voor van het een naar het andere springen, soms heb ik geen inspiratie en typ ik er maar wat op los. Het verhaal komt waarschijnlijk ook ver op zijn einde. Doordat ik niet veel inspiratie meer heb.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ik vind die Felix maar niks. Hij denkt dat hij het alles is. En nu verleidt hij Lisa nog ook, wat is hij van plan? Ik ben wel blij voor haar Lisa verdient het maar niet van hem, ik heb het gevoel dat hij haar hart gruwelijk gaat breken. En dan lacht hij altijd zo naar iedereen en ik zie sommige meisjes vlug wegkijken omdat ze aan het blozen zijn, ik haat hem. Waarom is hij nu niet terug meegegaan met men vader, naar waar ze ook waren.
Ik liep zo in men gedachten verzonken dat ik niet hoorde dat Chelsea de hele tijd aan het roepen was. Ja Chelsea is uit het ziekenhuis 'ontslagen', of hoe ze het ook noemen. 'Rebel', riep ze opeens hard in men oor en duwde ze me tegen de eerste beste deur. Ja ik heb haar te lang genegeerd naar haar zin. 'Wat is er nu weer Chels', vroeg ik geïrriteerd terwijl ik mijn neus aan het masseren was. 'Lisa', hijgde ze. 'Wat is er met Lisa?' 'Ze is aan het wenen, denk dat hij er iets mee te maken heeft.' Wat had ik je gezegd, ik wist dat hij haar hart ging breken.
Ik ging naar haar kamer en ik klopte aan. 'Ga weg klootzak', hoorde ik haar wenen. 'Ik ben het Lisa mag ik binnenkomen', vroeg ik. Ik wachtte op antwoord of een teken maar momenteel nog niks. Opeens ging de deur een klein beetje open en daar stond ze. Nog even mooi als altijd. Ik heb erg met haar te doen. Niemand verdient zo iemand en ik ga er zeker met James eens over hebben. Hij is tenslotte de neef van hem en misschien kan hij er iets aan doen. 'Hey, niet huilen hij is het niet waard', fluisterde ik in haar oor terwijl ik haar probeerde te kalmeren nadat ze terug in een huilbui is gebarsten. Na een paar snikken hield ze op. 'Vertel eens wat heeft hij nu weer gedaan.'
Pov Lisa (surprise)
Alles ging goed deze week, ik had de beste week in mijn hele leven. Ik had eindelijk iemand die knap, lief en zorgzaam was en die van me hield of dat dacht ik tenminste. Ik zag hem kussen met die bitch van een Monica. Ze is het typische sletjestype, korte shortjes, korte topjes, veel te veel make-up je kent het wel. Ik was zo kwaad en verdrietig dat ik niet eens deftig iets kon doen. Ik wou hem een facking slap geven in zijn verdomde gezicht, maar ik was zo verward dat ik dat nog niet eens kon.
Ik stond daar zeker een minuut totdat hij het eindelijk eens doorkreeg dat ik daar stond de eikel. 'Lis', begon hij, ja hij noemt me Lis, ik vond het nog wel leuk is weer iets anders dan Lisa. 'Het is niet wat het lijkt', oh god hoe cliché. 'Oh ja en waar zou het dan op moeten lijken', vroeg ik dan met een opgetrokken wenkbrauw en men armen over elkaar geslagen. En hij blijft stil, zo typisch. Ik liep met opgeheven hoofd en grote passen weg van het stelletje, ook al kon ik zo in tranen uitbarsten. Ik wou niet dat hij die tranen zag en ik wou haar geen gelukzaligheidsgevoel geven, ze verdienen het niet.
Op men kamer liepen de tranen over mijn wangen. Ik weet ik zou dat echt niet moeten doen, maar ik kon het niet laten. Hij heeft me echt pijn gedaan, we hadden echt een leuke tijd deze week en dan verpest hij het op die manier. Ik moet me herpakken, hij is een fuckboy denken jullie nu waarschijnlijk. Oké hij is dat maar. Oké niet te maren Lisa vergeet hem, korte metten mee maken hij verdient mijn tranen en gedachten niet. Maar makkelijker gezegd dan gedaan. Er klopte weer voor de zoveelste keer op de deur. Vroeger keek ik altijd naar Samson en Gert en die bel deed het daar nooit en ik vraag me af of ze het niet beu werden altijd maar dat geklop. Ik word er nu echt irritant van.
Gelukkig was hij het niet maar Rebel. Ik ben echt van die jongen gaan houden. En neen niet op die manier, hij is gewoon heel lief en zorgzaam naar mij toe en daarom is hij een van de beste vrienden waar ik enkel maar kon van dromen een paar maanden geleden. Sinds hij hier is, is het hier nooit meer saai, er gebeurt nu tenminste iets. Vroeger had ik geen enkele vriend(in), ze vonden me allemaal maar wat raar. En nu heb ik een beste vriend en vriendin bij. Ja Chelsea en ik zijn ook op korte tijd vrienden geworden en ik weet waarom Rebel zo gek van haar is. Ze is grappig, en ze weet altijd iets voor je op te vrolijken.
Wat heeft hij gedaan. Nou.. 'hij heeft mijn hart gebroken, door met die slet van een Monica te kussen. Dat is wat er gebeurd is', mompelde ik tegen Rebel. Zijn ogen stonden op onweer en ik weet dat hij het moeilijk had om Zach in te houden. 'Ik vermoord hem nog eens, ik zweer het', gromde hij boos. 'Hij komt niet aan mijn vrienden, want als hij dat doet heeft hij met mij te maken en dat is precies waar hij nu last mee ga krijgen. Let op mijn woorden Lisa, straks heeft hij geen ballen meer', gromde Zach nu volop zijn ogen stonden donkerpaars bijna zwart. Ik had hem nog nooit zo gezien. Met hem wil je geen problemen, hallelujah. 'Rebel rustig', probeerde ik nog maar hij was me te snel af en was al de gang opgerend. Ik wens Felix het beste.
Pov Rebel
'Waar ben je Felix', gromde Zach nu luid. Opeens verscheen hij om de hoek en inderdaad met Monica. Ik pinde hem met een soepele maar snelle beweging tegen de muur en gromde luid naar hem. Zijn ogen stonden door die actie even vol met angst maar hij herstelde hem snel. Monica daarin tegen was hysterisch aan het gillen. Man ik krijg er nu al hoofdpijn van, stel dat ik daar een hele tijd mee moet samenleven ik hou het geen dag vol.
'Je hebt haar pijn gedaan, klootzak', gromde ik nog steeds luid naar hem en ik denk dat heel het paleis rond mij en hem verzameld had. 'Waar heb je het over', grijnsde hij, oh klootzak hier krijg je spijt van. 'Je weet goed genoeg waarover ik het over heb, eikel', gromde ik nog even luid. Hij grijnsde enkel breed en geen greintje spijt stond op zijn gezicht te lezen, volgens mij genoot hij hier zelf nog van. Wat is er mis met hem. 'Ik weet niet waarover je het hebt cutie', fluisterde hij speels in mijn oor. Ik of ja Zach gromde door die reactie enkel nog maar angstaanjagender.
James kwam na denk ik 5 minuten tussen ons in. In die minuten gaf hij nog steeds niets toe dat hij haar had pijn gedaan. 'Ik vermoord hem', gromde ik voor heel het paleis. Maar James stak er een stokje voor door zichzelf er voor te stellen. 'James please, ga uit de weg, ik vermoord hem.' 'Ik zie je het graag proberen kleintje', daagde Felix me nog meer uit. Maar James bleef tussen ons in staan en ik kon geen kant op omdat ook Chelsea en Lisa zelf er tussen zijn gekomen. 'Rebel, laat het gaan, hij is het niet waard', zeiden Chels en Lisa tegelijk. Misschien hebben ze wel gelijk maar hij daagde me nu wel zelf uit. Ik gromde nog eens uit frustratie maar liep dan de andere kant uit.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro