Pov James
Ik heb al een hele dag het gevoel dat er iemand me observeert, me volgt. Maar vooral mijn kleine mate. Sinds zijn twee uitbarstingen vandaag, ben ik beginnen denken. Is het wel goed om hem niets te vertellen over de hogere. Misschien voor zijn eigen bestwil. 20 jaar terug was het heel normaal dat er halfwolven onder onze gemeenschap zich bevonden. Ze waren zelfs geliefd, ze waren een grote hulp voor ons, voor de gemeenschap in stand te houden. Nu zijn ze zeldzaam, gevreesd en meteen gedood door de hogere of zoals ik ze ken Marcus, Felix en Lucas. Lucas is de jongste, meest gevreesde hogere, bij hem heb je maar 2 mensen, mensen die hij mag en die hij haat. Die laatste categorie is natuurlijk niet goed en die worden ook geëlimineerd halfwolf of niet. De eerste categorie heeft twee kanten, of wel ben je aan zijn gewone goede kant, of wel aan zijn hebberige goede kant en daar kan je ook nog naar de slechte kant gaan. Felix is Marcus zijn tweede hand, zijn beste vriend ook wel. Hij was samen met Marcus eerst een bediende van mijn vader. Maar door de geboorte van Rebel, heeft hij de kant gekozen van Marcus voor de halfwolven voorgoed uit te ruimen.

Marcus zelf is de grote baas, de gevreesde man in onze gemeenschap. Eerst was hij de geliefde medewerker van men vader. Maar sinds de geboorte van Rebel en nadat Melissa hem verlaten had, ging het slechter en slechter met hem. Hij werd afstandelijker, hij werd geobsedeerd door halfwolven. Volgens hem moesten ze dood, ze gaven niet meer dan problemen volgens hem. Enkel omdat Melissa zwanger van hem geworden was, was dat niet de bedoeling dat ze zwanger zou worden. Nee, doordat ze mens was en hij een wolf mocht dat niet volgens hem.

Maar goed terug naar men gedachten. Ik liep langs de bossen, en kwam tot de conclusie dat er inderdaad iemand hier was. Ik herkende de geur maar kon er momenteel geen naam op plakken. Doordat ik al zoveel geuren heb geroken, kan Herpes er geen foto op plakken. Enkel weet ik wel dat het geen goede geur is dat wil zeggen rogues of hogere. Hogere.. het zal toch niet waar zijn. Ze weten van zijn bestaan, dit is niet goed, dit is totaal niet goed.

Ik liep terug naar huis en riep meteen iedereen bijeen voor een spoedvergadering. Nadat iedereen eindelijk gearriveerd was nam ik het woord: 'ik heb jullie nu bij elkaar geroepen omdat ik slecht nieuws heb. Ik vrees ervoor dat we last gaan krijgen met de hogere. Geen paniek, zolang ze geen bericht schrijven of niks van zich laten horen is er geen enkele reden tot paniek. Ik wil dat wel iedereen op zijn hoede blijft en als hij iets echts verdachts ziet meld het mij. Voor de rest wil ik dat Rebel elke minuut van de dag bewaakt wordt. Einde van de vergadering.'

Pov Rebel
Ze komen, ze komen. 'Rustig Rebel, alles komt in orde, ik laat je niet in de steek. Ik help je', zei Zach me proberend me te kalmeren. Men vader weet dat ik besta, hij komt voor mij. Die gedachte maakte me nieuwsgierig maar vooral bang en zenuwachtig. Doordat iedereen zo bang is voor die hogere, wie weet wat ze van plan kunnen zijn. Ze haten halfwolven, ik ben een halfwolf. Wat gaan ze doen, me verbannen, vermoorden, men wolf afnemen. Allerlei scenario's spelen zich in men hoofd af, dit kan nooit goed aflopen. Ik ga dood.

'Je gaat niet dood dommerik, we gaan ze het niet gemakkelijk maken. Ik bescherm je, dat is wat wolven doen, ze beschermen.' Ik wou Zach geloven enkel had ik er echt geen goed gevoel over. Sinds wanneer wisten ze van men bestaan af, ik ben nog maar 2 dagen een wolf en ze zijn er al. Rustig Rebel, probeerde ik mezelf te kalmeren maar niks bleek te helpen. 'Rebel, Rebel', riep Chelsea, ze duwde me. 'Huh', vroeg ik nadat ik men balans had hersteld. 'Ah eindelijk ik heb je aandacht, weet je dat ik hier al 5 minuten je naam aan het roepen was', zei ze geïrriteerd. 'Sorry, ik ben er niet echt bij', zei ik beschaamd.
'Nou je meent het', zei ze ironisch. 'Je moeder wilt samen met James en de koning je spreken waarschijnlijk gaat het over hun.' Ik knikte en bedankte haar en liep terug naar de vergaderzaal waar ze nog altijd zaten, druk in gesprek. 

'Jullie wouden me spreken', vroeg ik en ze keken allemaal naar mij. 'Inderdaad baby boy zit', zei James, echt waar hij moet eens stoppen met die bijnaam van hem. Ik ging zitten en ze keken me allebei aan en deden hun mond open en dicht maar geen enkel geluid kwam er uit. 'Rebel', begon men moeder opeens, 'blijkbaar heeft je vader je gevonden, hoe weten we niet waarschijnlijk door je ontsnappingspoging die over het nieuws ging in het begin van de maand. Maar dit is een ernstig probleem, niet enkel voor jou maar voor heel het kasteel en koninklijke toekomst.' 'Dus we hebben met zijn allen besloten dat je voor een tijdje zult moeten onderduiken. Dit is voor iedereen zijn best zijn en we hopen dat je het begrijpt dat dit momenteel de beste oplossing is', vervolgde de koning. Gaan ze me nu echt laten verdwijnen, dat gaat toch helemaal niks oplossen. Als ik dan terug kom begint het waarschijnlijk van voor af aan.

'Dat gaat helemaal niks oplossen. Dat is gewoon de strijdbijl verplaatsen, die ontmoeting tussen mij en men vader komt er sowieso. Is het nu of is het volgend jaar het komt er. Er zal nu veel bloed bloeien maar volgend jaar zal het er evenveel zijn. Dus jullie oplossing is gewoon nutteloos.' Ze keken me allemaal met open mond aan maar ik weet dat ze denken dat ik gelijk heb. 'Vader daar heeft hij een punt. Hij zal sowieso naar hem opzoek gaan en dan is de strijd er nog', verdedigde James me. Men moeder en de koning gaven elkaar een bedenkelijke blik maar dan zag ik ze allebei zuchten. 'Wat moeten we dan volgens jou doen', vroeg men moeder dan. 'Ik zou voorstellen laat ze komen, jullie zeggen dat halfwolven speciaal zijn, misschien kan dat nog ons een voordeel opleveren, maar dan heb ik jullie hulp nodig.'

'Ben je gek', vroeg men moeder opeens, 'dat jaagt niet enkel jou de dood in maar ons allemaal.' Echt moeder, je moet me steunen op dit moment niet afbreken. 'Ze is bezorgt om jou, en het koninkrijk dat is normaal Rebel.' Nou aan hem heb ik momenteel dus ook niks bedankt Zach. 'Ik vind het een goed idee', zei opeens James. Wacht wat, sinds wanneer staat hij aan mijn kant? 'Hij is jouw mate dus hij kan bijna niets anders dan ja zeggen tegen jou, heb je dat nog niet door', huilde Zach in men hoofd. Echt waar Zach hou voor 5 minuten je kop nu eens.

Onbekend Pov
Ik zit hem van in het begin in de gaten te houden. Nog veel langer dan dat je zou denken. Melissa dacht me te slim af te zijn door te vertrekken. Ha, de dwazen. Ik heb alles in het detail gevolgd. Zijn opgroei, de eerste ontmoeting met James (kan je het geloven mijn 'zoon' de mate van de alphakoning), zijn ontsnappingspoging, zijn terugkomst, alles.

Ik heb niks dan haat voor me zoon. Ook al lijkt hij meer op mij dan op Melissa hij is koppig en nog geen klein beetje ook. Dat heeft hij zeker van zijn 'vader'. Ik wil me niet zo noemen, nu niet nooit niet. Hij is een mismaaksel voor het ras, een schande mijn eigen zoon. Waarom moest ze nou zwanger geraken, ik was al het oneens om een menselijke mate te hebben en dan moet ze nog eens zwanger geraken ook. Ze denken dat ik van niets weet, fout. Ik weet alles en ik weet ook dat het tijd is, tijd is om een bezoekje te gaan brengen. Tijd voor eens en voor altijd komaf te maken met dat schepsel. Dat ik mijn zoon moet noemen.