WARNING CONTENT!

CHAPTER 24

“I like you, Byl. No'ng hindi pa kayo magkakilala ni Airo.”

“Huh?” Kunot-noo ko s'yang tinignan at pinoproseso ang sinabi n'ya sa utak ko.

Totoo ba 'to? I can't imagine na magugustuhan n'ya ako. Nabigla ako at hindi ko matanggap ito.

“I said I like you,” pag-uulit n'ya na nagbigay linaw sa aking isipan.

Magiging madali sana ang pag-uusap kung hindi ko s'ya kilala pero kaibigan ko si Zaimon. Anong sasabihin ko sa kan'ya na hindi ko masasaktan ang kan'yang damdamin? I know kahit anong sabihin ko at kahit tumahimik ako ay masasaktan pa rin s'ya.

Hindi pa man ako nakatugon sa biglang pag-amin sa akin ni Zaimon ay may braso nang nakapulupot sa aking beywang at hinila ako. Napasinghap ako nang nagtama ang likuran ko sa kan'yang dibdib.

Alam ko na kaagad kung sino ang nasa likuran ko basi sa amoy at paghawak n'ya na tila nang-aangkin. Tinablan ako ng hiya pero mas nangingibabaw ang kiliti na nararamdaman sa tiyan ko.

Mukhang hindi naman nagulat si Zaimon sa biglang pagsulpot ni Airo. Paano kami nahanap ni Airo?

“What did you just said, Zaimon?” mariing tanong ni Airo.

Naalarma naman ako at hinampas nang mahina si Airo. Ito na naman s'ya. Kakaaway lang namin kahapon dahil kay Niellan, pati ba naman si Zaimon. Pero kinakabahan talaga ako para kay Zaimon.

“Kaibigan mo 'yan, Airo,” paalala ko, baka kasi mamaya suntukin n'ya o ano. Basi kasi sa mukha n'ya ay tila may gagawing masama.

He looked down at me, nagsalubong ang kilay n'ya sa sinabi ko.

“Again?” sarkastik n'yang anas at tinignan si Zaimon. “Kaibigan kita, Zaimon kaya umayos ka. Ayaw mo naman siguro isali kita sa listahan ko, 'di ba?”

Nagtaka ako nang biglang tumawa si Zaimon. Napamura nang mahina si Airo.

“H'wag mo nang intindihin ang sinabi ko, Byl. I was just practicing kung paano umamin,” ngiti n'yang saad, pero iba ang sinasabi ng mga mata n'ya. Ramdam ko ang sakit mula sa kan'yang mga mata na ikinabahala ko.

“Stop joking around, Zaimon!” Mukhang nakahinga pa ng maluwag si Airo sa narinig n'ya, sapok n'ya ang kan'yang noo. “Uuwi na kami, gag* ka talaga.”

Tumawa ulit nang mahina si Zaimon. Malinaw sa akin ngayon na pilit na tawa lamang iyon dahil tulad ko'y kinakabahan din para sa kan'ya.

Nakikita kong totoo ang sinasabi n'ya pero dahil nandito si Airo, binawi n'ya ang pag-amin.

“Aalis na ako.” Tinapik n'ya ang balikat ni Airo at saglit akong binalingan ng tingin.

Tumango s'ya sa akin bilang paalam at gano'n din ako. Na-awkward kami bigla sa isa't isa dahil do'n. Baka mahalata kami ni Airo kaya agad akong umiwas ng tingin.

Napatingin ako kay Airo nang mas lalong humigpit ang paghawak n'ya sa beywang ko. Gano'n na pa rin ang postura n'ya. Sapok ng kanang bahagi ng kamay n'ya ang noo at napabuntong hininga. Napatingin ulit sa akin.

Biglang lumambot ang mga mata n'ya sa akin. “So many boys like you, huh? Should we go somewhere else that nobody can see us?”

Alam kong hindi naman n'ya iyon gagawin. Parang pakiramdam n'ya gusto n'yang gawin iyon pero he can't do that easily.

“Zaimon is a good friend, hindi n'ya ako lolokohin, ” may diin sa boses n'ya kaya nabahala ako.

Umiwas ako ng tingin. Ramdam kong nakatitig s'ya sa akin kaya ako na mismo ang gumawa ng paraan para makaalis.

Mukha namang pinipigilan ni Airo na pagsabihan ako tungkol do'n. Iniiwasan n'yang sumama ang timpla n'ya dahil sa selos. Hanggang ngayon sinusubukan pa rin n'yang lumapit sa akin at kung ano-anong bagay na ang tinatanong sa akin para maagaw lamang ang atensyon ko.

Noon iniisip ko kung anong feeling may seloso kang boyfriend. I thought it was a good idea na pagselosin ang lalaki dahil mukhang magandang tignan. Pero ngayon binabawi ko na. Hindi dahil sa magandang tignan si Airo, kundi dahil sa palagi na namin iyon pinagtatalo.

Dahil sa sinabi ni Zaimon tungkol kay Airo ay humupa na ang galit at inis ko rito. Napagtanto ko na miss ko na s'ya. Three days na ang nakalipas nang nadatnan kami ni Airo na kasama ko si Niellan sa labas. Until now kinukulit pa rin ako ni Airo kaya palihim na lang akong napangiti.

Gabi na ngayon kaya abala na naman s'ya sa pagr-review kahit Sabado na bukas. Hatid at sundo pa rin ako ni Airo kahit hindi ko s'ya pinapansin minsan. Papansinin ko lang s'ya kung importante ang sasabihin n'ya.

Nahihiya akong mag-sorry sa kan'ya knowing na matatagal ang titig n'ya sa akin na parang kinakabisado ako. At saka mukhang hindi s'ya ngayon ma-istorbo. Nasawa na siguro sa kakasuyo sa akin.

Nakadapa ako sa kama at hindi pa ako tinatablan ng antok kaya tinitigan ko na lang bawat galaw ni Airo at mukha n'ya.

Minsan nahuhulog ang kan'yang buhok sa harapan at ibabalik ulit sa likuran n'ya. He ran his fingers to his messy hair at napatitig sa kisame na tila do'n inaalala at nagm-memorize s'ya sa kan'yang reviewer.

Akala ko no'ng una 4th year college na s'ya pero isang year lang pala ang agwat namin. He's twenty years old at malaki na katawan na tila nag-e-exercise palagi.

Umalis ako sa pagkakahiga at dahan-dahang lumapit sa kan'yang kinaroroonan. Humiga ako sa gilid ng kan'yang kama at pinatitigan ang kan'yang mukha. Nakaharap kasi s'ya sa akin.

Agad n'ya akong napansin at mukhang hindi inaasahan na lalapit ako sa kan'ya. 'Yong pagkakunot noo n'ya at bigla na lamang lumambot ang ekspresyon.

Tinitigan ko s'ya at gano'n din s'ya. Nilapag n'ya ang libro sa gilid n'ya at alanganin na pumaibabaw sa akin. Nagdadalawang isip kung yayakapin ako. Nang makitang wala akong balak na itulak s'ya ay tuluyan na s'yang humiga sa ibabaw ko. Hindi n'ya binigay ang buong bigat sa akin at nakatukod ang siko sa kama.

“Sorry, Airo,” mahina kong sabi na alam kong narinig n'ya kahit 'di n'ya ako tignan. “Masyado akong paranoid nakaraan. Sorry kung pinag-isipan kita ng masama.”

Tuluyan na n'yang ipinantay ang aming mukha. Malambot ang kan'yang ekspresyon na sinusuri ang buong mukha ko. Para bang kinakabisado n'ya ang hulma ng mukha ko.

Nilagay ko ang takas ng kan'yang buhok sa likod ng kan'yang taenga. Mukhang naapektuhan s'ya sa galaw basi sa mga mata n'ya na nagbago, naglulumikot ito.

He licked his lips. “Sorry din at masyado akong seloso. Hindi ko inisip ang nararamdaman mo.”

Ngumiti lang ako rito at namumungay ang mga na tinignan s'ya. Ramdam kong inaantok ako pero nilabanan ko ito at pinatitigan ang kan'yang mga mata.

Hindi ko napaghandaan ang sunod n'yang ginawa. Inangkin n'ya ang labi ko na bahagyang nakaawang. Dumaing s'ya at mas pinailalim ang halikan namin. Parang may iniinda s'yang sakit dahil sa pagsinghap at daing n'ya habang hinahalikan ako.

Niyakap ko ang kan'yang leeg at hinila pa s'ya lalo sa akin. Pumulupot ang kan'yang mga braso sa aking likuran at huli ko na namalayang hinubad n'ya ang bra ko. Mas lalo nag-init ang katawan ko nang haplusin n'ya ang hinaharap ko. Mariin at mabagal na ritmo.

Humiwalay s'ya sa halik. Titig na titig s'ya sa akin habang ginagawa iyon. Pakiramdam ko ako ang pinakamagandang babae para sa kan'ya dahil sa pinapahiyag ng kan'yang titig.

“A-Airo.”

Mahina akong napasinghap nang pinaghiwalay n'ya ang binti ko at do'n pumwesto. Nilagay n'ya ang mukha sa aking leeg at naramdamang sinisipsip n'ya ang balat ko ro'n. Napaawang ang labi ko.

“Airo,” ungol ko sa kan'yang pangalan nang maramdamang hinahaplos n'ya ang ibaba ko, basang-basa na ang ilalim ko at dahil do'n ay napangiti s'ya.

Mas pinag-igihan pa n'ya ang paghaplos do'n at pagdila't sipsip sa aking balat. Halinghing at ungol ang tanging maririnig sa kwarto na ikinatakot ko na baka biglang may pumasok.

Tinulak ko ang dibdib ni Airo at madali ko lang iyon nagawa. Nakaawang ang labi n'ya at namumula. He's eyes telling that he want more than this.

“B-Baka may pumasok, Airo.”

He licked his lips. “Baby, please.” Hinila-hila n'ya ang damit ko na parang sinasabing alisin ko ito. “I love you. ”