Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

13


I want to thank him/her for this beautiful book cover na napakaganda. Sorry, I can't find your username.. Please comment if you're reading this. This chapter is dedicated to you.





c h a p t e r  1 3




Naliligo ako sa pawis.


Naiinitan.

Nakakunot ang noo at bagot na naka-krus ang kamay habang nakasimangot. Nasa ganitong posisyon ako habang labag sa loob akong nanunuod ng practice ni Thunder - which is soccer.



Kanina pa akong kating-kati umuwi. Sa ngayon...ngayon ko lang na-appreciate ang halaga ng tubig. Kanina pa akong nauuhaw at naiinitan dahil sa araw. Kahit ala-singko na ng hapon ay ang init pa rin ng sinag ng araw.


Diyos ko Global Warming, have mercy!


Gustong-gusto ko mang tumakbo at sumakay sa taxi papauwi but - I can't.

My brother just blackmailed me - na kapag hindi daw ako magpahatid kay Thunder ay isusumubong niya ako kay Daddy tungkol kay Thunder - and of course, I don't want that.


Ayokong ma-grounded 'no! Baka ano pang idagdag na kwento ni Kuya kay Daddy eh di malilibing ako ng buhay.


Kaya naman, here I am.. sitting in the bleacher while watching Thunder's game practice. Hate to admit it but - he really look hot in his white t-shirt, damn - bakat sa suot niya ang kanyang 8 packs abs and how his biceps reflexes.

Damn it. Pinagnanasaan ko na ba siya? I hope not.


Pinatong ko siko ko sa tuhod ko and painted my face a bored look. Ayoko na namang lumaki na naman ang ulo ng unggoy na Thunder na 'yun kapag makita niya akong pinagnanasaan ko siya. Tss.

"... ang gwapo talaga ni Kuya Thunder."



Narinig kong bulong ng dalawang freshmen na naka-upo malapit sa'kin. Kanina pa silang nagbubulungan tungkol sa unggoy na si Thunder.


Hindi ko mapigilang mainis nang marinig ko ang hagikgikan nila na parang kilig na kilig sila sa pinanunuod. Bakit ba kasi nila pinag-uusapan si Thunder eh unggoy naman siya.


I rolled my eyes at binaling nalang ulit ang tingin ko sa panunuod ng laro. My eyes furrowed nang makita kong break time na pala nila. Natanaw agad ng paningin ko tumatakbong si Thunder papalapit sa kinauupuan ko.


Bakat sa mukha niya ang pagod. Napakagat ako ng labi nang matanaw ko ang tumutulong pawis sa noo niya- parang gusto ko tuloy iyon punasan.


Darn it. Bakit ang hot niya pa rin kahit pinagpapawisan at mukhang pagod?



"Marshmallow..." he called nang tuluyan na siyang makalapit sa'kin habang humihingal.


I composed my face from drooling bago siya tinaasan ng kilay. "Why?" mataray kong tanong.

Umiling lang siya at ngumiti sa akin. Kumunot ang noo ko nang inabot niya ang isang bote ng mineral water. Dang! Malamig pa! Mas lalo tuloy akong nauhaw nang nakita ko ang bote ng tubig.

"Drink it. Alam kong uhaw ka na, your lips are dry." pagpupuna niya habang nakatingin sa labi ko.

I licked my lips unconsiously - and he's right. Tiningala ko si Thunder bago tinanggap ang tubig.

"Thanks." I muttered and drink the water. I felt the feeling of relieve when the cold water ran down, inside my throat. Napapikit ako ng nakaramdaman ako ng brain freeze dahil sa sobrang lamig ng tubig.

Inabot ko kay Thunder ang bote and so far - kalahati lang ang nainom ko.

"You okay?" I heard Thunder's worried voice. I just nodded my head.

I almost growled when he patted my head at matagal na pinatong ang kamay niya.

Tatangalin ko sana ang kamay niya pero natigilan ako nang bigla niyang ininom ang natira kong ininuman. Napahinto ako nang ma-realize ko ang nangyari. My eyes went wide nang mabilis niyang ininom ang tubig at inubos ito.


He grinned like a psycho and licked his lips while looking directly at me.


"Ang sarap ng tubig..." he said, still grinning like a psycho.


"Y-You.. t-the.." I stuttered.



"What? I believe in indirect kiss." he shrugged.



Lumuhod siya sa harap ko at kinuha ang towel sa gilid ko. Inabot niya ito at pinatong ang kamay sa magkabilang gilid ng kianuupuan ko- now I'm trapped inside his arms.


Oh god we're too close..

Inatras ko ang mukha ko sa kanya at tumingin sa ibang direksyon. I feel like melting whenever I look into his eyes.



"M-Magpunas ka nga, ang pawis mo na and you're starting to smell like sweat. " Lie. In fact he still smell good kahit na naliligo na siya sa pawis.



"Ikaw ang magpunas, I'm too tired." he said nonchalantly ang continued staring at me.


Mas lalo akong na-consious sa sarili dahil sa titig niya. Darn it, bakit ba ako nagkakaganito? Get a grip, Zeleny! Kulog lang siya, diyosa ka!

Naglakas ako ng loob na harapin siya at sinalubong ang magaganda niyang mata. I gulped, hard.


"E-Excuse me?" I stuttered.


He just shrugged still not cutting our intense staring contest.

"Come on, I'm waiting...hindi kita ihahatid kapag hindi mo pinunasan ang pawis ko."



I bit my lip and didn't say anything at nag-iwas ulit ng tingin. Padabog kong kinuha ang towel sa gilid at pinunas sa mukha niya, nang madiin.

"Hey, masaki. Not so hard." daing niya. Ngumisi lang ako at hindi pinakinggan ang protesta niya. Mala-demonyo akong napangiti nang nakita ko ang pamumula ng mukha niya dahil sa sobrang diin ng pagkakapunas ko sa mukha niya. Bagay nga sa kanya.



Napahinto lang ako sa pagpupunas nang bigla niyang hinawakan ang pulsuhan ko. Kinuha niya ang towel sa kamay ko at tinapon iyon sa gilid. Nagkibit-balikat lang ako nang bigyan niya ako ng masamang tingin. Looks like the Thunder will bolt.



"Tss." yun lang ang nasabi ni Thunder bago tumayo. He shook his head at nagsimulang lumakad sa soccer field.



I blinked several times. Oh no..



Tatawagin ko sana ang pangalan niya nang marinig ko bigla ang pagpito ng coach nila at sumigaw.


"Back to practice boys! Move!"


Napatingin ulit ako kay Thunder na seryoso ang mukha. Nakita ko ang paglapit ng isang team mate niya na miyembro din 'ata ng The Alphas at hinawakan siya sa balikat pero marahas itong hinawi ni Thunder.





Patay, mukhang bad trip nga.





***



Awkward.


Awkward is the only word I could describe our situation right now. Kanina pa ako hindi kinikibo ni Thunder, and I don't understand why?


Gusto kong mapairap sa inaasal niya. Bipolar!


Good thing at ihahatid niya ako, kung hindi- patay ako ng buhay kay Kuya. That man can really make my life hell.

Pasimple kong sinulyapan si Thunder sa gilid ko at kita ko ang seryoso niyang mukhang habang nagdra-drive. I can't help but feel guilty about his red face.


Nasorbrahan 'ata yung pagpunas ko sa kanya. Maybe that's the reason kung bakit hindi ako kinikibo nito.



Huminto ang sasakyan at napatingin ako sa buong paligid. Napakunot ang noo ko nang makita kong nasa tapat na pala kami ng bahay namin. Napalunok ako dahil hindi ko alam kung ano ang gagawin ko.


I'm still bothered about Thunder's tantrums. Alam kong galit pa rin siya sa'kin.



"We're here." malamig nitong sambit na hindi man lang ako nililingon.


Hindi ko muna siya sinagot at imbes na bumaba at takasan siya'y hindi ko magawa. There's something stopping. I feel like I have to do something. God, why do I even like him?




Kinapkap ko ang bulsa ng skirt ko at hinanap ang isang bagay sa loob nito. Bahala na...

"What's the matter? Bakit hindi ka pa bumaba? I thought you wanted to go home so bad?" naiirita nitong sinabi sa akin nang napagtanto niyang hindi pa ako lumalabas ng kotse niya.


I pouted.



Nilabas ko ang panyo mula sa bulsa ng skirt ko at lakas na loob kong pinunasan ang pawis na namumuo sa noo niya, but this time.. I was rubbing the handkerchief in his forehead lighly.


"Sorry na..." mahina ko lang sinabi.


His body stiffened at dahan-dahang nilingon ang ulo niya sa 'kin. I bit my lip at pilit na sinalubong ang titig niya. Our eyes met for a few minutes bago ako natauhan.



Mabilis kong binawi ang tingin ko at babawiin ko din sana ang kamay ko na pinupunasan pa rin ang pawis niya sa noo, pero mabilis niyang nahawakan ang pulso ko at siya ang nag-gabay ng galaw nito patungo sa pisngi niya.


I saw a smile started forming in his mouth. Mas nilapit niya ang mukha niya sa akin. "I knew you can't resist me." he whispered.



Hindi na ako nag-komento at pinagpatuloy lang ang pagpunas ng pawis niya sa mukha. "I'm just doing this para hindi mo ako isumbong kay Kuya."


I heard him chuckled. "Whatever you say, marshmallow.. I love it."


Parang may kumiliti sa loob-loob ko sa sinabi niya. Gosh, I hope hindi ako kinikilig.



"Zeleny..." he whispered.



Dumapo ang mga mata ko sa kanya at napahinto sa pagpupunas sa kanya. Agad na kumalabog ang tibok ng puso ko ng unti-unti niyang nilapit ang mukha niya sa akin.



"Zeleny."




"W-What are you doing?" I stuttered at yinuko ang mukha ko para iwasan ang tingin niya.


But he cupped my chin and lifted it. Parang nakarating ako sa ibang planeta. Everything disappeared when I look in his eyes. Nakita ko ang pagluno nito habang nakakatitig sa labi ko. Dahan-dahang lumapit ang mukha niya at tuluyan nang dinampi ang labi niya sa noo ko.


Napapikit ako at nabitawan ang hawak kong panyo. He started moving his lips slowly downward habang mahigpit akong humahawak sa kwelyo ng shirt niya. Dumapi na ang labi niya sa akin.

He groaned a little nang iiwas ko ang labi ko kaya ang pisngi lang ang nahalikan niya. "Zeleny..." he called.

"T-Tama na. We shouldn't do this. You're not my boyfriend—"

"Well, I'm gonna be soon..." he cutted before capturing my lips once more.


I can't take it. Hindi ko alam kung kailan, bakit, hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko. Gusto ko ba siya? Maybe? I guess.



I feel him licked my lower lips as he started roaming his hands on my waist. Sandaling naputol ang halikan namin nang bigla niya akong binuhat at pina-upo sa lap niya at muli akong hinalikan.


Pinalibot ko ang kamay ko sa leeg niya at naging mas mabilis at agresibo ang halikan namin. Tinaas niya ng konti ang skirt ko at pinasok ang kamay niya sa loob para haplusin ang hita ko. Habang naka-kapit naman ang kamay niya sa batok ko at dinidiinan ang pagkakalapat ng labi namin.


He was about to unbutton my blouse nang bigla kaming makarinig ng busina mula sa likuran.


Napahiwalay ako kay Thunder at nanlaki ang mga mata nang makita ko ang isang pamilyar na kotse.


Si Daddy!

Mabilis akong bumaba sa lap ni Thunder at inayos ang sarili. Nilingon ko si Thunder at nakita kong nakakunot ang noo nito habang makatitig sa akin.


"It's Dad. You have to go. I-I'll see you tomorrow..."

We looked at each other for a minute before I decided to kiss him in the cheeks. "Ba-bye na..." at mabilis akong lumabas ng kotse niya.


Napapikit akong ng mariin habang naglalakad papunta sa gate ng bahay namin. Damn it, what have I just done? Ano bang pinag-iiisip mo, Zeleny?











***
© iorikun xx

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro