Anong bet niyong love team name nila. Haha.

- Zelender

- Thunzy

- Zender

- Thunzel

Eh, you pick. I suck at this.

Also, bear with my typos and wrong grammars.

c h a p t e r  1 2

Nakasimangot ako habang papunta ng classroom. Stupid me. Stupid. Bakit ko ba kasi nasabi yun? Tinakpan ko ang mukha ko gamit ang kamay ko dahil sa sobrang kahihiyan.

Alam mo ba yung feeling na- napaka unfair at ang saklap ng mundo sa buhay mo? That's what I feel right now. Nakakainis. Nakakainis. Gusto kong patayin ang kulog na nakaakbay sa'kin ngayon.

That's right. Nakaakbay po ngayon si Thunder sa'kin. Bakit ba kasi siya pinayagang makapasok ulit at ang nakakainis lang kahit may one week suspension pa siya eh pinayagan na siyang pumasok ulit.

It's unfair! I suffered it all, while he only suffered half of the suffering.

Gets? Ugh. Nevermind. Hindi ko din na gets. And Thunder's so stupid.

Naalala ko na naman yung sinabi ko kanina. Ugh! Why do I have to be that stupid? I don't know what came over me and I just blurted out that I actually like Thunder!

Stupid Thunder! Kulog! Kidlat! Bagyo!

Dahil sa sobrang inis ko ay hindi ko na pala namalayan ang paglapat ng labi ni Thunder sa buhok ko.

Bwesit.

Para na naman akong nakukuryente. Ito na nga ang sinasabi ko eh, parang boyfriend ko na siya kung umasta. I shouldn't blurted that out, I don't like the result of my confession. Parang nagiging clingy na ang isang 'to.

I felt his hands around my shoulder. I glared at him but he just smiled and winked at me.

"My marshmallow, what's with the frown? Thinking about me? Do like me that much?" he said arrogantly.

Binigyan ko lang siya ng masamang tingin habang tintanggal ang braso niyang nakapalibot sa balikat ko. Ah! It's so heavy! Para akong may kargang isang sakong bigas.

Though, I never carried a sack of rice before. Pero yun talaga eh!

"Bwesit! I just said it accidentally! I didn't mean it! Get off! Ang bigat ng kamay mo!" I hissed habang tinatanggal ang akbay niya sa'kin.

Mas lalong nadagdagan ang inis ko nang mas hinigpitan niya ang kapit sa'kin at mas lalong nilapit ang mukha ko sa kanya.

Oh come on! What his problem?!

"Now, now marshmallow.. behave or I'll kiss you right now." he smirked and kissed my nose.

"Bwesit ka!" I shouted irritatedly.

Tumawa lang siya sa naging tugon ko. Narinig ko ang pagsinghap ng mga tao sa paligid namin.

Right...

Nasa school nga pala kami. Ano ba kasing kinain ng lalaking 'to? Makahalik at makahawak naman 'to sa'kin kala niya pag-aari niya ako. Bwesit siya!

"Behave marshmallow... ihahatid na kita sa room niyo." he shrugged at hinatak ako habang nakakbay pa rin siya sa'kin.

Hatid mo mukha mo! I just missed my physics class. Hindi ko tuloy nasilayan si Zandro.

Nag-init ang mukha ko nang mapansin ko ang titig ng mga school mates ko. Nagpupumiglas pa rin ako habang naglalakad kaming dalawa ni Thunder sa hallway.

Pero ang gago, hindi man lang natinag.

"I'll see you at lunch. Wag kang lalabas hanggang wala ako." he said possessively as his eyes darkened.

I frowned at him. And who do he think he is?

"Kaya kong kumaing mag-isa. I don't need a chaperone! Leave me alone, Thunder." pagtataray ko.

Napalunok ako ng makita ko ang mahigpit na pagkakuyom ng kamao niya. Mas lalong nagdilim ang mukha niya while clenching his jaw.

Mother of pearl masusuntok pa 'ata ako.

Napatili ako ng bigla niya akong isandal sa pader. Nanlaki ang mata ko ng bigla niyang ilapit ang mukha niya na nanlilisik ang mata.

"Listen here, Zeleny. YOU.ME.LUNCH.TOGETHER. Got it?" madiin niyang bigkas.

Napalunok ako at wala sa sariling napatango. Nakita ko ang biglang pag aliwalas ng mukha niya. He bit his sexy lips as his dimples showed. Mas lalo niyang nilapit ang mukha niya at hinalikan ako sa noo.

"See you then, marshmallow." he smirked at pumasok sa loob ng classroom nila.

Wow, bipolar much?

Huminga lang ako ng malalim and relaxed my breath. Damn, bakit ba kasi ganito ang epekto niya sakin. Nakarinig ako ng sigawan sa loob ng room nila and they're all chanting 'Leader'.

***

"Sit here, anong gusto mong kainin?" mahinang tanong sakin ni Thunder. Inikutan ko siya ng mata.

"Wala."

"Zeleny, seriously.. what do you want to eat." bumuntong hininga siya at nilapit ang bibig niya sa tenga ko. He kissed my ears kaya napatili ako dahil sa kiliti ng paglapat ng labi niya sa tenga ko.

I glared at him at binatukan ng malakas.

"Stop that you monkey! Or I'll cut your lips!" pagbabanta ko sa kanya.

Narinig ko ang mahinag tawa ng The Alphas na nakaupo lang sa kabilang table. Solo kasi naming dalawa ni Thunder ang pang apatang table.

"Ouch, marshmallow.. willing naman akong halikan ka eh. You don't have to ask." he wiggled his eyebrows like a maniac na mas lalong nagpainis sakin.

Sisigawan ko pa sana siya nang biglang may lumapat na malambot na bagay sa labi ko. Nanlaki ang mata ko ng marealize na labi iyon ni Thunder.

Narinig ko ang hiyawan ng the Alphas at hinampas hampas pa ang mga table. Umingay ang buong cafeteria dahil sa the Alphas.

Natulala ako. Hindi nagprocess sakin ang nangyayari.

"Told you." nakangising sabi ni Thunder at dali-daling tumayo para umorder. Nakipag high-five muna siya sa Alphas bago umorder.

Parang gustong mamatay sa kinauupuan ko ngayon dahil sa kahihiyan. Oh god, I wanna get away from this position! How did I even get in here?

Pinatong ko ang ulo sa palad ko at yumuko. I scratch my eyes frustratingly. That's right, I confessed something stupid to him kanina. Kaya lumaki ang ulo ng kulog na 'yun.

Oh god, why did you created Thunder?

"Zeleny? Are you alright?" I heard Thunder's voice. Agad ko siyang sinalubong ng masamang tingin pero agad ko ding binawi nang nakita ko ang mukha niyang nag- aalala na nakatitig sakin.

Bumilis ang tibok ng puso ko nang tumabi siya sakin at pinalibot ang braso niya sa balikat ko. I was frozen for a moment because of his action. He's acting sincere and extra sweet.

"Hey." I snapped at my thoughts and looked back at Thunder as he called me. Parang tumigil ang paligid nang magtapo ang mata namin ni Thunder.

I didn't know his eyes are this beautiful sa malapitan. It's coal black. It's like a black hole, the more I stare more in it, I'll be lost and fall.

"Y-You're too c-close." nauutal ko lang sagot sa kanya.

He laughed shortly and shook his head. "So what? I like being this close next to you." he wiggled his eyebrows and grinned playfully.

Napasimangot ako at tinulak siya palayo. Bubulyawan ko pa sana siya ng biglang mag-ring ang phone ko. I took my phone out of my pocket while glaring at Thunder. I swipe my phone without checking the caller.

"Hello?" madiin kong sagot sa phone.

Nakita ko ang malapad na ngiti ni Thunder. Pinatong niya ang siko niya sa table and leaned his temple in his palm. Tinitigan lang niya ako.

"Wooh? Bad timing ba yung pagtawag ko? Baby is everything alright?"

I sighed heavily, still consious of Thunder's gaze. "Yes, sorry about that, Kuya. So, need anything?"

"Right, so hindi kita masusundo mamaya. I have football practice. Would it be okay if I'll send someone to fetch you later?"

"It's okay, Kuya. Uhm- hey you monkey! Give my phone back! Anong problema mo?" sigaw ko kay Thunder nang agawin niya ang phone ko. Kinindatan niya lang ako at inakbayan.

"You don't have to send someone to fetch her. I'll take her home, Kuya."

Napanganga ako nang sinabi iyon ni Thunder. Sinubukan kong kunawala sa akbay niya para kunin ang phone ko, pero mas lalo niyang hinigpitan ang pagkakahawak sa balikat ko.

"Thunder Radford. 19 years old. Section E and I like your sister, Kuya."

Damn it. Damn it. Patay ako kay Dad mamaya. For sure magsusumbong na naman siya kay Daddy. I stayed frozen as they continued their conversation.

Wait, did he said he likes me? How?

".. yes, I play football."

".. sure. When?"

".. cool. I'll make sure I'll beat you, Kuya, for your sister."

".. bye, Kuya."

"Here, marshmallow.. kuya wants to talk to you."

Kuya your face!

Marahan kong kinuha ang phone ko sa kanya but not before slapping his head first. "You stupid monkey jerk!" I glared at him at binalingan ulit si Kuya sa phone.

"Kuya isa ka pa eh!"

"What? We made a deal, ang angas ng manliligaw mo eh."

"What the—he's not my manliligaw. He's a monkey. He's only messing with me."

"Hey-" I heard Thunder protested pero hindi ko na siya pinansin pa.

"Whatever you say sis.. I can't wait 'til Dad finds out about this. Oh.. someones gonna be grounded." Pang-aasar niyang sabi.

Napahigpit ang kapit ko sa cellphone nang marinig ko ang mala-demonyong tawa ni Kuya sa kabilang linya. As much as I love him, I should kill him before he says something kay Dad.

"I hate you, Kuya... ano bang pinagpupustahan niyo ha?" I asked as I glared at Thunder again. Ngumiti lang ang gago at tinaas baba ang kilay.

Ang sarap niyang patayin ng - ugh!

"Well, kapag matalo niya ako sa football papayag akong ligawan ka.."

Pfjsnjaybebthklaoqyrjbcmkaljwyww!

"What the heck Kuya! Are you serious? I said he's not my manliligaw! Period."

"Relax, he can't beat me. Hindi ako papayag na magka-boyfriend ang only sis ko 'noh." kampante niyang sagot.

I rolled my eyes with his arrogance. Kuya ko nga siya. Tiningnan ko si Thunder sa gilid ko. Nanlamig ang buong katawan ko dahil sa sobra lapit na ng mukha niya sakin. I can feel his minty breath against my cheeks.

"P-Paano kung matalo k-ka." nauutal kong tanong kay Kuya while my eyes are still on Thunder.

Ngumisi si Thunder. Pinagdikit niya ang mga ilong namin as he whispered...

"Then you'll be mine, marshmallow. Officially mine."

***
© iorikun xx