We komen bij van het lachen.
We klimmen over de toonbank de keuken weer in.
Hij doet het licht aan.

Opent de koelkast.
Slagroom.
Dat is wat hij er uit haalt.
Kom.
Zei hij.
Ik ging naast hem staan.

Giechelend spuit hij slagroom in mijn mond.
Ik proest het bijna direct uit.
Met moeite slik ik het door.
Hij draait zich om.
Op het aanrecht maakt hij een smiley.
Van slagroom!

Wat doe je nou?
Zeg ik lachend.
Oeps.
Hij grinnikt.
Ik pak papieren doekjes en begin het op te ruimen.
Ik plas bijna in mijn broek van het lachen.

We horen weer mensen aankomen.
Shit!
Fluisteren we tegelijk.
Hij propt snel de slagroom weer in de koelkast.
Ik doe het licht uit.
Snel klimmen we weer terug uit de keuken.

We rennen door de andere kantine deur.
Daar gaan we op de trap zitten.
We praten.
Het voelt alsof.
Heerlijke honderden jaren voorbij gaan.
Ik vraag hem duizend en een dingen.
Hij mij ook.

Gezelligheid.
Dat is een perfect woord.
Voor deze tijd.

True story guys. This happend with my crush xD