𐙚: 015
Messenger | Today
Adrian Salvador
Adrian:
Hi
Pwede favor?😢
Aubrey:
Sure sure
ano yorn
Adrian:
Ang aga kasi ng call time bukas
Okay lang tumawag ka pagkagising mo?
Nabanggit mo na 4am ka nagigising e
Baka kasi di ako magising sa alarm di ako sanay ganon kaaga😢
Aubrey:
Okidokiii
Adrian:
Okay lang?
Aubrey:
oo naman
maraming tawag ba hanggang magising ka? HAHAHAHA
Adrian:
Oo sana haha
Thank you
Goodnight, Aubre
1😆
Aubrey:
HAHAHAHAHHAHAHHAHAHAHHAAH
Good night, Adrian
⠀⠀⠀:¨ ·.· ¨:
⠀⠀⠀ '· . ꔫ
X | Today
adi @adisal🔒
Sa sobrang excited mas nauna pa ata ako sa alarm ni Aubrey
|
3:45 am pa lang
⠀⠀⠀:¨ ·.· ¨:
⠀⠀⠀ '· . ꔫ
"Shit..."
Adrian was only staring at his phone, ringing. It's 4:05am and Aubrey's calling as promised. Hindi mapakali si Adrian habang nakatingin sa cellphone, naka-flash doon ang profile picture at pangalan ni Aubrey sa Facebook.
Ilang minuto ang lumipas at kusa nang namatay 'yon na agad ding nasundan ng isa pang tawag.
"Sasagutin ko na ba?" tanong niya sa sarili. "Baka mapansin niya na gising na talaga ako..."
Muling namatay 'yon at tumawag uli si Aubrey. Panay na rin tunog ng notification niya na puro chats din ni Aubrey, sinasabihan siyang gumising na. Ilang segundo niya munang pinatagal ang pangatlong tawag bago tumikhim at sinagot na 'yon.
"Hello..."
He tried his best to sound like he just woke up, para hindi mapansin ni Aubrey.
Walang nagsalita sa kabilang linya pero ongoing pa rin naman ang tawag.
"Thank you sa pagtawag," dagdag niya nang ilang minuto na ay hindi pa rin nagsalita si Aubrey.
"Uhm, okay. Gising ka na talaga. Papatayin ko na."
The call ended.
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro