Chapter 5
Daze's POV
(BLACK DEVIL OMEGA)
"What's your plan now, Zaidon?" I ask him while staring at him. Nasa Hideout kami ngayong dalawa dahil 'yung tatlo naming kasama ay nasa E6 Section para maghanap na naman ng gulo.
"Plan? I don't have plans." he answered and starting to laugh like a crazy psychopath. Okay nice talking, I really want to punch him while cursing him. Useless.
By the way he's Zaidon Ace Xerson, leader in our Gang. And I am Daze Hale, at your service. The three of us are not important to introduce because they are not here; those idiots were looking for trouble again. Yesterday, Ezekiel's gang was our target, and Zaidon fought against the leader of the Red Sparrow. They were both strong, but Ezekiel is really a demon. There's a past, and the loss of his beloved cannot be accepted.
That's not my story to tell.
"Bullshit! Where on earth are you, Daze Hale!"
Napitlag ako dahil sa malakas na sigaw ni Zaidon, fvck! Galit na yata ang tigre. Paano ba naman kasi kung magsalita ang hina-hina ng boses, parang babae. Napaka arte pa, minsan pinagkamalan naming bakla 'to eh. Hindi lang namin pinapahalata dahil tapos talaga ang buhay namin pag nagkataon.
"Tsk, what is it?" tanong ko habang inaabot ang form ng mga newbies. Kinuha namin ito galing sa council, na bwesit pa nga ako dahil sinumbatan pa ako ng Alexandria na 'yon. Akala siguro nila mga outsiders kami, napaka-tahimik n'on pero daig pa si Kizzy kung tumaray. Well, pag usapang Kizzy, Huwag na lang.
"About the Death battle? Sino ang sasali sa E6 section?" tanong niya na parang isa iyong malaking problema. Don't tell me takot mamatay ang isang Xerson?
"Are you scared o..."
"Oh shut the hell up! I'm not scared of anything, Hale! I'm just asking, I can't go tomorrow, may meeting kami sa bloody room."
"Ay oo nga naman! Leader ka nga pala. Pero sino ang sasali? Mukhang takot mamatay 'yong iba nating classmates," sabi ko tapos binuksan ko ang unang form. Bumungad sa akin ang isang babaeng simple pero elegante ang mukha. Wala siyang emosyon sa litrato pero may kahawig s'ya.
"Choose, Mark Drake, I know he can do it." sagot nito na parang sigurado. Aba si Mark pa? 'Yung hampas lupa na 'yon. Food is life 'yon, anong alam n'on sa larong patayan?
"Bakit s'ya pa?"
"My decision is final. Mark will face the battle tomorrow, don't you dare change the plan, Hale, malalaman ko iyon lagot kayo sa akin." paalala nito. Tumango na lang ako tapos tumayo habang dala ko ang form ng isang babae.
God, she's really familiar for me, saan ko nga ba nakita ang mukhang 'to?
Mas lalo ko pang diniin ang mata ko para matingnan lang talaga ng mabuti, kaya lang?
"Ano ya...What the hell! Is that, Skyla?"
Oo ayun! Kamukha niya si Skyla, pero imposibleng s'ya ito, iba ang pangalan pero medyo kahawig sila sa mukha. Napansin rin iyon ni Zaidon sabay hablot ng form sa akin. TANGINA!
"Gyza? Is this her name? I mean real name?"
"Why? Are you interested with this newbie, Lord?" I teased him. Pero tinaas niya ang middle finger niya at sinabing...
"FVCK YOU!"
Aba gago talaga.
"Find this woman, send her to me at exactly 10 pm!" seryosong sabi niya.
"WHAT?!"
"Bawal na lumabas ng 8pm, are you serious?!"
"Do I look like I'm kidding?"
Damn, Zaidon!
****
Gyza's POV
5 pm ng gabi. Nasa canteen kami ni Abby para bumili ng makakain. Actually may malls at restaurants ang University na 'to, even swimming pool pero hindi pa nila binubuksan dahil hindi pa raw weekend, grabe ang boring talaga, bawal pang lumabas. Kakamustahin ko lang sana si Nanay eh.
"Bilisan mong kumain diyan, Gyza. Hindi dapat tayo magpa-gabi," sabi ni Abby habang sumusubo ng kanin at ulam. Sa totoo lang wala akong alam tungkol diyan sa 8 pm dapat ay nasa loob na ng mga dorms.
Rules at regulations lang ang nabasa ko sa libro, pero about duon sa 8pm wala na. Ito kaya ang isa sa mga sekreto ng Hidden University?
"Ano ba kasi iyan!"
"Mas better na wala kang alam tungkol diyan, Gyza, keep hiding and don't let your curiosity manipulate you." saad ni Abby sa mababang tono. Inirapan ko na lamang s'ya at pinagpatuloy ko na ang pagkain.
Kaunti na lang 'yung tao sa canteen. Pati ang mga nagtitinda inaayos na nila 'yung kanilang paninda, ang ibang kumakain na naman nagmamadaling umalis. Samantalang ako ay perente paring nakaupo habang hindi pa nakahalati sa pagkain.
Sobrang dilim na ng labas pero hindi pa naman 8 pm. Ang Hidden University ay pinalilibutan ng malalaking puno, tago ang eskwelahan na 'to. Ang makakita lang nito ay 'yung mga taong taga rito, lalo na 'yung mga nag pasya na mag-aral dito.
Akala ko nga noon, binibiro lang ako ni Nanay tungkol sa school na 'to dahil never ko pa itong nahagilap. Pero ngayon ng makita ko na at nakapasok pa ako? Ang masasabi ko lang, nag exist pala talaga ang University na 'to.
Nakatago s'ya that's why they called this Hidden. But about the hiding? 'Yung nasa rules? We need to hide pag nasa 8 pm na. Bakit kaya?
I want to know what will happen. Maybe I'll try hindi ba?
"Tara na, Gyza."
Ngumiwi ako at umaktong sumakit ang tiyan ko.
"Mauna kana sa dorm, Abby, pupunta muna akong clinic, sumakit kasi ang tiyan ko." Acting ko pa. I'm sorry, Abby, but my curiosity is now manipulating me. I can't do anything about it.
"Ano? Wrong timing pa! Sasamahan na kita bili..."
"No, I can handle myself, Abby. You can go now,"
"I can't leave you here! Malapit ng magalas otso, baliw ka ba talaga." sinesermunan niya pa ako. Pilit talaga akong umarte na sobrang sakit na talaga. Sige na umalis kana Abby.
"Gyza! Kainis naman oh!"
"Sige na bye!"
Hindi ko na s'ya hinintay sumagot at tumakbo na ako kahit saang sulok ng University. Lahat nang natakbuhan ko ay halos mga puno, hindi ko na nahagilap si Abby mula rito kayat sumandal muna ako sa isang puno habang habol ang sariling hininga.
Tiningnan ko ang orasan ng relo ko. Napangisi ako ng alas osto na nang gabi, hinanda ko 'yung sarili ko sa anumang mangyari.
Maya-maya pa ay nakarinig ako ng kaluskos, and now I'm staring to feel nervous. What the hell! Nakakatakot 'yung mga kaluskos. Ibat-ibang ingay pa ang narinig ko, may sumigaw at boses babae iyon, bigla kong tinakpan ang tenga ko lalo na ang mata ko ay pinikit ko.
"Ahhhh!" sigaw muli ng babae. Parang namimilit ito sa sakit kaya't minulat ko ang mata ko pero nagulat ako nang may nakita akong bulto ng katawan sa harapan ko. Malayo-layo s'ya sa akin. Kahit na madilim kita ko parin ang pulang mata niya.
Umatras ako "A...Ano...Ya...hmmppp!"
"Shhhh...Shhh, if you shout they could hear you. If you speak they could hear you also. Don't move," isang bosses lalaki. Tinakpan niya ang bibig ko kaya't hindi ako makapag-salita.
"Such a stubborn, woman. You disobey the rules, if the council know this? Swear, they won't like it."
"Hmmm...Who...Hmmm...Are..."
"I'm Ace Xerson, sweetheart." bulong niya sa tenga ko sanhi ng panghihina ko at pag bigat ng takulap ko.
"I'm sorry."
****
Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro