Chào các bạn! Vì nhiều lý do từ nay Truyen2U chính thức đổi tên là Truyen247.Pro. Mong các bạn tiếp tục ủng hộ truy cập tên miền mới này nhé! Mãi yêu... ♥

Chapter 21

Gyza's POV

"Really? Xerson? Pagmamay
-ari mo ang walang kwentang babaeng 'to? Nakalimutan mo na bang bawal kayong lumaban sa amin?" tanong ng lalaking nakaitim habang may ngisi sa labi na hindi mo nanaising titigan. Nanginginig ang tuhod ko, ganu'n din ang kamay ko. Isang galaw lang ay tuluyan na akong babagsak, ngunit pinatatag ko ang sarili ko.

Wala halong kalokohan ang emosyon na pinakita ni Zaidon, natatakot ako sa maaaring mangyari sa kaniya. 'Wag naman sana.

"Nakalimutan mo rin bang kaya kong umatras sa usapan natin?" maangas na sambit ni Zaidon at unti-unti na itong huma-hakbang. Miski isang tingin lang sa akin ay hindi niya magawa, I'm scared.

"Huh! Kung ganu'n wala na akong magagawa kundi tapusin na ang buhay mo, Xerson! Wala kang kwenta!" galit na sigaw ng lalaki at nilabas 'yung patalim na nasa likuran nito.

Nanlaki ang mga mata ko, gusto ko siyang tulungan pero bakit tila nanigas ako sa kinatatayuan ko?

Sinangga ni Zaidon ang kutsilyong tatama sana sa braso niya, sinipa niya ang lalaki sa sikmura kaya napaatras ito. Nilapitan na naman ni Zaidon, madilim ang kaniyang mga mata. Pero bago pa ito tuluyang lumapit may limang lalaking nakaitim ang tumakbo papalapit sa amin, tila naging blanko ang isip at paningin ko.

Pilit na sinasangga ni Zaidon ang patalim, sinuntok niya na naman sa mukha ang lalaki bago sinipa sa sikmura, nag-aagawan sila ng kutsilyo.

"You can't defeat me, Xerson! I'm better than you!"

"Show it to me then! Don't just talk!"

Bigla akong napaupo, yumuko ako para pigilan iyong luhang tutulo na sana galing sa mata ko nang biglang may humablot ng kamay ko, nagulat ako roon pero hindi na ako umangal pa, hinila na ako ng lalaki habang natataranta akong nakatingin sa mga taong nag-papatayan parin, napatigil ako sandali. Akala ko si Zaidon ang humila sa akin, hindi pala. Hinarap ko ang lalaki tsaka duon ko lang s'ya namukhaan. It's Premo!

"What th..."

"Hurry up bitch! We need to get out of here!" sigaw niya pero umiling ako. Winaksi ko ang kamay niya at tumakbo ako papalapit kay Zaidon, hindi ko hahayaan na s'ya lang ang lalaban. Lalaban din ako.

"Fvck! Gyza! Why are you still here?! You should go now woman! Don't fvcking make me mad again!"

Inirapan ko s'ya "You're not my brother so shut the hell up!" inis na sigaw ko at binangga ko ang likod ko sa likuran niya.

Tila may kuryenteng dumaloy sa buong katawan ko pero sinawalang bahala ko na lamang iyon.

"Such a stubborn woman!"

May lalaking papalapit sa akin, kinuyom ko ang kamao ko paharap sa kaniya, pero nanginginig parin ang kamay ko, shit! Get a grip, Gyza, you need to be strong and brave just for now! I reminded to myself, but damn it! Pumikit ako ng mariin. Maybe Zaidon is right I shouldn't be here, sana sumama na lang ako kay Premo.

"Maybe, you're right, sana sumama na lang ako kay Pre...Ahhh! Zaidon!" napatili ako nang bigla akong binuhat ni Zaidon pa bridal style.

"Put me down!" I hissed and getting scared already dahil sa mga lalaking panay ang habol sa amin.

"Shut up! Will you! Hindi kita papayagan na sasama sa Dallas na iyon!" iritadong sigaw niya at binaba niya ako.

"What?!"

"Tumahimik ka! Tatakbo tayo," hindi na ako makasunod sa sinasabi niya dahil habol ko na ang sarili kong hininga at panay na din ang takbo namin papalayo sa mga lalaking iyon.

"Next time don't disobey me, Gyza! Swear you wont like it!"

Damn! I fall hard.

***

Kizzy's POV

"You need to get out of here, Kizzy! Hurry up! Don't be stubborn this time will you?" iritadong sigaw ni Thaniel habang pilit akong hinihila palabas sa Library ng Hidden University.

"Will you please stop helping me! Just just! Take care of yourself. I can handle myself, Thaniel, hindi mo ako responsibilidad!" inis na sigaw ko at winaksi ko ang kamay ko mula sa kaniya. Kailangan kong hanapin iyong mga kasama ko, running away is not my thing. I'm not scared of anything, if they want me? I will face them. I am a Lopez, hindi kami takot kahit kanino. Even those demons.

"May nag sabi sa akin na babantayan kita Kizzy, malaki ang utang na loob ko sa taong 'yon."

"Why dont you help yourself out instead of pestering me to move and escape!"

"I can't do that! I owed him!"

Kumunot ang noo ko "Him?"

"Yes! Kaya tara na aalis na tayo!"

Bumuntong hininga ako. Ngumiti ako ng pilit sa kaniya, hinila ko s'ya tsaka kami lumabas ng Library pero tinulak ko s'ya nang makalabas s'ya.

"Fvck!"

"I'm sorry" I apologized then leave him. Tumakbo ako papunta sa masikip na shortcut ng library. Mula rito panay padin ang sigaw ni Thaniel ngunit hinayaan ko na lamang iyon. Hindi s'ya pwedeng madamay rito, my sister love him. Gusto ko na may forever lang naman silang dalawa.

Masyado ng magulo ang Hidden University ngayon. They put the fire again.

Binuksan ko ang pintuan. Nagulat pa ako dahil nag hihinagpis at hinihingal na paparating sina ZAIDON?! AT GYZA?!

"Tabi!" sigaw ni Zaidon na kaagad naman akong tumabi.

"Where have you been?!" hinihingal na tanong ko.

"Maraming humahabol sa amin, Kizzy! Aalis na tayo rito!"

"Hindi pa sila tapos?!" sigaw ko.

"Hindi," malamig na sagot ni Zaidon at hinila na naman ang kamay ni Gyza papalayo. Shit I cursed. Sinara ko ang pintuan at sinundan ko sila kung saan man sila papunta.

"Where's the others?" tanong ko habang tinatahak namin ang tagong daan ng Library. Tinatawag itong Red room ng taga-HU, sekretong daan nila ito at delekadong daanan, marami kang makakasalamuhang mga patay na tao. Mga taong nabubuhay noon sa HU, dito nila tinatapon ang katawan. Nakakasuka man ang paniniwalang iyon ngunit wala na akong pakialam. We need to hide from those evils.

"Akala ko magkasama kayo!" galit na sigaw ni Zaidon at halata ang iritasyon. Umirap ako sabay tingin sa magkahawak na kamay nila Gyza, galawang panggago naman ni Zaidon.

"Remember, nasa hospital ako, tumakas lang ako kasama si Thaniel, but I let him go kasi hahanapin ko pa ang iba,"

"Hahanapin natin sila kapag makalabas na tayo. Tatakas muna tayo ngayon."

Hanggang kailan kaya nila gagawin ito? Anong gusto nila ubusin kami rito!

Natatakot ako sa hinaharap na mangyayari, kailangan kong paghandaan ang lahat.
Hindi pwedeng basta-basta na lang susuko ang Hidden University.

"Aray!" Daing ko nang makaapak ako ng buto. Umupo ako at tinapon 'yung butong nabiyak dahil sa pagka-apak ko.

"Kizzy!"

"Mauna na kayo." sabi ko. Tumango silang dalawa tsaka nagpatuloy sa pagtakbo. Dahan-dahan akong tumayo ngunit paika-ika na iyong paa ko, damn it ba't ngayon pa.

"Shit!" mura ko na naman. Parang may kung anong tumusok sa paa ko, umupo muli ako. Bumuntong hininga at pumikit ng mariin.

"Stand up, bitch," bulong ko. Dahan-dahan muli akong tumayo pero wrong timing pa yata dahil bigla akong natumba. Aasahan kong masasaktan ako dahil sa mga buto ng tao na nagkalat lang kung saan.

Ngunit, isang mainit na katawan ang yumakap sa bewang ko. I met his dark eyes, Ezekiel.

"Ze...Ke?" I almost whispered.

"Are you alright?" malamig na tanong niya, halata din ang sama ng tingin nito sa akin. Ano na naman kaya ang ginawa ko?

"Yeah I gu... Wah! What are you doing?!" nataranta kong hiyaw nang bigla ako nitong buhatin at tumakbo.

"They need you, hindi sila titigil hanggat hindi ka nila nahahanap. You are mine Lopez, no one can get you away from me."

.........

What was that? AGAIN?

******

Bạn đang đọc truyện trên: Truyen247.Pro