Lucyfer siedział przy barze popijając szkocką. Maze stała po drugiej stronie baru wpatrując się w Księcia Ciemności.

- Co? - zapytał po dłuższej chwili.

- Uratowałeś człowieka.

Lucyfer zaśmiał się nerwowo, jakby niedowierzając w to, co słyszy.

- Wcale nie. Znaczy niezupełnie - powiedział z lekkim uśmiechem. - Lekarze ją uratowali.

- Co jest w niej takiego interesującego? - spytała ostro Mazikeen.

- Nie wiem - odpowiedział Lucyfer, po czym spojrzał na telefon, który właśnie zawibrował i spojrzał na wiadomość . - I właśnie tego chcę się dowiedzieć.

- Marnujesz czas.

- Został mi tylko czas, Maze - stwierdził wstając i zmierzając w stronę wyjścia z Lux.

- Gdzie idziesz?

Diabeł odwrócił się nieco speszony.

- Hm? - zapytał marszcząc brwi, udając, że nie dosłyszał pytania.

- Nie ważne - odpowiedziała Maze.

***

 - Zaskoczyła mnie twoja... - zaczął Lucyfer, bez pukania wchodząc do domu Chloe. 

 - Lucyfer! - krzyknęła radośnie Trixie, biegnąc w stronę Lucyfera i próbując go przytulić.

- ...wiadomość - dokończył z wyraźnym obrzydzeniem. 

- Zajmiesz się Trixie - oznajmiła Chloe, a Lucyfer zaczął się śmiać, będąc przekonany, że to żart. Mina Chloe była jednak poważna.

 - Żartujesz, prawda? - spytał. 

- Czy ja wyglądam jakbym żartowała, Lucyferze? 

- Czekaj - zaprotestował Lucyfer - Nie... 

- Wracam w poniedziałek. 

 - Poniedziałek?! Detektywie, mamy czwartek...  

- Poradzisz sobie - stwierdziła, podchodząc do Trixie i całując dziewczynkę w czoło - Pa, małpko.

- Pa, mamusiu - odpowiedziała dziewczynka.

- Detektywie, to absolutnie... - zaprotestował Lucyfer.

- Będę dzwonić.

- Dzwonić?! - zapytał wciąż protestującym głosem - Detektywie, rozmawialiśmy o tym. Ja i dzieci...

- Z twoim życiem towarzyskim przyda ci się doświadczenie.

- Słucham? - zapytał tym razem już widocznie oburzony. - Czy wyglądam na kogoś tak...

- Lucyferze - przerwała mu Chloe, stając na przeciwko niego. - Nie mam czasu, aby teraz się z tobą droczyć. Naprawdę potrzebuję twojej pomocy, okej?

- O, potrzebujesz mnie? - zapytał czarującym, rozweselonym tonem.

Chloe westchnęła.

- Więc zajmiesz się Trixie?

- Skoro prosisz... Przysługi to moja sprawa, prawda?

Detektyw Decker spojrzała na niego zaniepokojona.

- Próbujesz mnie przerazić?

- Ależ skąd.

- W takim razie świetnie - powiedziała Chloe, zbliżając się w stronę drzwi. - Do poniedziałku.

- Nie, czekaj... - zaczął znowu Lucyfer, ale nie zdołał dokończyć, bo Chloe już wyszła. - Detektywie!

- Pobawmy się! - zawołał radośnie Trixie.

- Cudownie...

-----------------------

Zgodnie z obietnicą fanfic zaczyna iść swoim torem.

Dajcie znać, co sądzicie o rozdziale!

Jak Lucek zaopiekuje się Trixie? Przekonacie się w kolejnej części! 3:)