Dureń: jeszcze niedawno pisałaś, że nie powinienem wszystkich od siebie odsuwać

Dureń: że chcesz dla mnie dobrze

Dureń: co się zmieniło?

Ja: nic się nie zmieniło, chcę żebyś był szczęśliwy

Dureń: jestem przy tobie

Ja: ehhh

Dureń: no co

Ja: teraz jesteś, bo nie wiesz kim jestem

Dureń: zaczynam się domyślać, że możesz być kimś ze znajomych Lydii

Dureń: czy mam rację?

Ja: skąd taki pomysł

Dureń: bo cały czas mówisz, że jak się dowiem kim jesteś to ciebie znienawidzę

Dureń: ale jak już mówiłem, odciął bym się od ciebie tylko kiedy byłabyś Lydią Martin, a to niemożliwe

Ja: możemy wrócić do czasu kiedy nie domyślałeś się kim jestem?

Dureń: czyli mam rację?

Ja: nie Dylan, nie jestem znajomą Lydii

Dureń: możemy chociaż ustalić, że wyjaśnisz mi kim jesteś jeszcze w tym roku szkolnym?

Ja: nic nie obiecuję

Dureń: dobrze, nie będę naciskał

Ja: dziękuję