Op het gelijkvloers is ondertussen iedereen aangekomen, en de bewoners ervan zitten allen gezellig in de woonkamer iets te drinken, en elkaar te leren kennen. Zo weet Collin bijvoorbeeld nu dat Eden altijd een Pirates of the Caribbean-ketting draagt, behalve op onhandige momenten. En Maya weet nu dat Janice van de zon houdt. Opeens komt een bekend gezicht binnen, die ze allemaal herkennen.
"Banzaii!" Roept Lou als eerste uit. "Wat doe je hier?" Banzaii lacht. "Ten eerste; het is mevrouw de Banzerd binnen de schoolmu-... ach, wie hou ik voor de gek, Banzaii is altijd prima. En blijkbaar zijn er teveel muffins geleverd, dus hebben we er wat over. Willen jullie deze misschien?" De woorden waren haar mond nog niet uit, maar Lucy, Emma, Lou en Floor hadden al allevier een muffin in hun mond gepropt, waardoor Banzaii moet lachen en het plateau met muffins neerzet op het tafeltje. "Brengen jullie de andere verdiepingen ook wat als jullie genoeg hebben? Het zou oneerlijk zijn moesten zij niks krijgen, nietwaar?" Banzaii kijkt hun allemaal aan, om zeker te weten dat ze stiekem niet alles zelf opeten. Lucy knikt meteen. "Daar zorg ik wel voor!"

En zo gezegd is zo gedaan, want tien minuten later staat Lucy in de woonkamer van de verdieping boven haar, met een plateau vol muffins. "Hallo!" Zegt ze vrolijk tegen Mees, Eline en Vlorile, die nog in gesprek waren. "Blijkbaar waren er muffins over, en mij is gevraagd of ik er ook aan jullie kon bezorgen. Waar zet ik ze neer?" Vraagt ze. Eline denkt even na. "Ik denk dat je het best even op de tafel daar zet. Ik help je wel even. Mijn naam is Eline, trouwens. En wat is die van jou?"
Lucy glimlacht. "Mooie naam! Mijn naam is Lucy" zegt ze als ze het plateau aan haar overhandigt. "Aangenaam kennis te maken!"

Beiden kijken om als ze wat gestommel achter hun horen, en een nieuw gezicht zien. "Hoi, wie ben jij?" Vraagt Lucy aan het meisje met donkerbruin, halflang haar. Het meisje glimlacht vriendelijk. "Hoi, ik ben Inde. Oeh, ik zie dat er muffins zijn!" Eline knikt. "Neem maar!"
Lucy kijkt rond. "Ik ga terug naar mijn verdieping, en zal de muffins hier laten aangezien nog niet iedereen er is. Brengen jullie ze straks dan naar de anderen?" Inde knikt, en Lucy loopt weg.

Op de trap zijn ondertussen 3 meisjes druk in de deer met elkaar te leren kennen. "Zeg eens, Sterre, wanneer ben jij hier aangekomen?" Vraagt een zekere Eline Lacraq aan een van de meisjes, die dus blijkbaar Sterre heet. "Hmm, ik denk 5 minuten geleden, en jij Floor?" Sterre richt haar blik op de derde van de groep, die nadenkt. "Ik denk ook zoiets, net na Sterre aangekomen. Heb jij lang moeten reizen Eline?"
Eline schudt haar hoofd van nee. "Valt echt nog wel mee. Ik denk dat we hier op een halfuurtje waren!" Eenmaal op de tweede verdieping aangekomen zucht Floor "Ik zou nog graag willen verderpraten, maar ik slaap op deze verdieping. Hey, kom anders eens langs als jullie jullie koffers hebben uitgepakt! Ik slaap op kamer 25, altijd welkom" ze glimlacht, en ze nemen afscheid.
Floor loopt naar haar kamer toe, en de twee anderen zetten hun zware, moeizame tocht naar de derde verdieping verder. Eenmaal aangekomen op hun bestemming kijken er meteen 3 hoofden hun richting uit. "Hoi! Wij slapen op kamer 31 en 33... is dat hier?" Vraagt Sterre aan het drietal
Nienke antwoordt als eerste. "Ja, jullie zijn juist. Ik ben Nienke, aangenaam!" Ze staat recht om hun te begroeten. Lian en Louise, die langs Nienke zaten, volgen haar voorbeeld en stellen zichzelf ook voor. Meteen zijn ze er allemaal mee akkoord dat ze morgen aan de vriendelijke Banzaii gaan vragen of het internaat niet kan investeren in een lift, want die trappen worden nog de nagel aan hun doodskist, als ze die nog vaak gaan moeten beklimmen.