Ik word met een grote glimlach wakker. Ik heb alles uitgepraat met Sara. Alles is weer in orde. Nou, bijna alles. Ik loop naar de badkamer.

Daar staat mijn gevreesde vijand: de weegschaal. Ik stap er op. Ik weeg 53 kilo. Het schiet niet op. Ik kijk in de spiegel. Het enige wat ik zie, is een dikke jongen. Ik zucht.

Ik denk dat ik helemaal niks ga eten vandaag. Normaal eet ik wel een broodje, maar dat wil ik nu niet. Ik ga gewoon de hele dag water drinken.

Ik ga naast Sara zitten. Ace zit alleen. Ik neem mezelf voor om de volgende les naast hem te gaan zitten. Ik kan hem niet zomaar achterlaten. Dat is niet aardig.

Ik ga naast Ace zitten. Hij lijkt echter niet op te letten. Hij staart dromerig voor zich uit. Ik frons. Normaal doet hij dat nooit! Ik tik op zijn schouder. Hij lijkt wakker te worden. 'Wat?' zegt hij. De docent kijkt onze kant op. We houden allebei onze monden dicht.

'Wat ben je aan het doen?' vraag ik zacht. 'Niks,' fluistert hij. 'Dat zag ik, maar je was helemaal aan het dromen!' zeg ik. 'Echt niet!' antwoordt hij. 'Echt wel.' 'Echt niet.' 'Echt wel.' De docent draait zich woedend om. 'Willen de twee heren achterin hun muil even dicht houden!'

Snel hou ik mijn mond. Ace grinnikt. Ik zucht.

Sara komt op me afrennen. 'Zullen we afspreken?' vraagt ze. 'Alweer?' vraag ik. 'Natuurlijk!' Ze knipoogt. Ik lach. We pakken onze fietsen en fietsen weg.

We zitten op mijn bed. Sara kijkt me aan. 'Ik hou van je,' fluistert ze. Ik slik. Ik zou willen dat ik dat ook kon. Ik vergeet om haar antwoord te geven. Ze springt op. 'Hou je niet van mij?' 'Wat?' zeg ik afwezig. 'Ik zei dat ik van je hield,' zegt Sara en de tranen springen in haar ogen. 'Ik ook van jou,' En ik omhels haar.

Wanneer Sara weg is loop ik weer naar de badkamer. Ik bekijk mezelf in de spiegel. Er is niks veranderd. Waarom gaat het zo langzaam? Opeens voel ik me duizelig worden. Ik grijp snel de wasbak vast.

Na een tijdje gaat de duizeligheid over. Ik pak een beker en schenk mezelf wat water in. Ik klok het water naar binnen. Ik merk dat ik heel veel honger heb. Ik drink nog een glas.

De honger gaat niet over. Mijn buik doet pijn. 'Ik mag niet eten,' mompel ik zachtjes. Het avondeten opeten is al moeilijk. Hoewel, het belandt daarna toch in het toilet.

Ik kan het niet meer. Ik pak een broodje en prop het in mijn mond. Nadat ik dit heb gedaan voel ik me slecht. Waarom deed ik dit? Ik barst in huilen uit.